Του Δημήτρη Ασλάνογλου
Η ιστορία ξεκινάει πολλά χρόνια πριν, όταν τα ταξίδια στις θάλασσες, έφεραν ένα πλοίο τις παραμονές Χριστουγέννων, να είναι κάπου στη Βόρεια Αγγλία και να ξεφορτώνει πετρέλαιο. Ο καπετάνιος κάνοντας μια βόλτα στο κατάστρωμα, ένοιωθε το χιονόνερο να τρυπάει κάθε ακάλυπτη επιφάνεια του προσώπου του. Έβλεπε όμως στα πρόσωπα του πληρώματος, να κρύβεται μια άφωνη θλίψη. Όσο κι αν ήταν τσουχτερό το κρύο, δεν ήταν αρκετό, να τους κάνει να ξεχάσουν, ότι οι μέρες που έρχονταν, για μια ακόμα φορά θα τους εύρισκαν, μακριά από τα σπίτια τους, να ονειροπολούν τις οικογενειακές στιγμές και τα οικεία χαμόγελα.
