Μια ατέλειωτη ουρά εκατοντάδων ανθρώπων με το μεσημεριανό καράβι και πολλοί περισσότεροι στο βραδινό του Θεολόγος. Καθαρή Δευτέρα 2017 (φωτ. Εν Άνδρω).

Όπως και να το κάνουμε ήταν η πρώτη μεγάλη φετινή έξοδος των Αθηναίων/Ανδρωτών προς την Άνδρο. Και ήταν η πρώτη μετά από μήνες πολλούς που η Άνδρος βίωσε την ατέρμονη μοναξιά για εφέτος. Περίπου 3000 άνθρωποι έφτασαν με τα δύο πλοία της γραμμής στην Άνδρο μεταξύ Πέμπτης και Σαββάτου. Και άλλοι τόσοι έφυγαν κλιμακωτά με τα δύο πλοία και τα τέσσερα δρομολόγια της Δευτέρας. Η Άνδρος γέμισε σε δυόμιση μέρες και άδειασε σε μια μέρα.

Μπορεί το Θεολόγος νωρίς να πήρε σχετικά τους λιγότερους το μεσημέρι και το Superferry να πήρε περισσότερους όμως το βραδικό τοπικό του Θεολόγος ήταν πλήρες και το νυχτερινό τοπικό του Superferry είχε αρκετές εκατοντάδες επιβάτες. Όσοι ήρθαν τόσοι έφυγαν. Τουλάχιστον το ευχαριστήθηκαν όλοι. Με τις συναντήσεις τόσων ανθρώπων μετά από μήνες. Με τα σουλάτσα στην Αγορά της Χώρας και τα καρναβάλια Χώρας και Κορθίου. Άνοιξαν κλειστά σπίτια. Γέμισαν κάποια ξεδοχεία. Πλημμύρισαν μερικές ταβέρνες στο Κόρθι και στην Χώρα. Ακόμα και στο Μπατσί με τα κούλουμα είχε κάποιο κόσμο. Και μάλιστα ντόπιους.

Αλλά και η ουρά των αυτοκινήτων δεν πήγαινε πίσω (φωτ. Εν Άνδρω).

Βγήκε ο κόσμος και ξέσκασε. Έστω και για λίγο. Κάποια στιγμή στην Χωρα έπεσα πάνω στον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο που μου είπε: "Ήρθα για μια μέρα ουσιαστικά. Αλλά ήταν μεγάλη ανάσα έτσι πιεσμένοι που είμαστε"...

Και ο κύκλος έκλεισε. Τα πλοία γύρισαν πια στην βάση τους. Ο κόσμος γύρισε στην αφετηρία του. Μέχρι την επόμενη έξοδο. Μέχρι τότε για όλους τους αυτή η έξοδος τωρα που ολοκληρώνεται ήταν μια ανάσα. Ή, κάτι σαν ένα ωραίο όνειρο που τέλειωσε με την μεγάλη σημερινη επιστροφή... Μέχρι να ξαναεπιστρέψετε και πάλι Άνδρο... το "Εν Άνδρω" θα σας κρατά παρέα. Με θέματα του νησιού που μας όρισε και της θάλασσας που μας καθόρισε...

Δ. Μπ.