Είναι από τις ωραιότερες ρεματιές της Άνδρου. Ο Ανδρέας Εμπειρίκος ανηφόριζε κάποτε με το μουλάρι στο υπέροχο "Λάμυρο", όπως το έλεγε, όπου ήταν συγγενικό του σπίτι. Η ρεματιά των Λαμύρων διπλα στο γεφυράκι και στο υπέροχο δρόμο/μονοπάτι που οδηγεί σε μια κατάφορτα με λεμόνια κτήματα  Εκεί, σε αυτόν τον επίγειο καταπράσινο παράδεισο, ανάμεσα στα τρεχούμενα νερά και στα πλατάνια, ας κάλεσε κάτοικος της περιοχής και θλιμένος μάς έδειξε την εικόνα που βλέπετε. (φωτ. Εν Άνδρω).

 Και εξήγησε: "Αυτή η κατάσταση είναι μήνες. Κάποτε ήταν πολύ περισσότερα. Ήρθε ο Δήμος πριν κανένα χρόνο και τα μάζεψε. Όμως να το χάλι μας. Κάποιοι συνεχίζουν να πετάνε εδώ σκουπίδια και σαβούρα. Κακώς ο Δήμος έχει βάλει εδώ τον κουβά του. Τον βλέπουν και ρίχνουν. Κι έρχονται οι επόμενοι και ρίχνουν και σαβούρα. Και ο Δήμος έχει χαθεί μήνες. Σε παρακαλούμε γράψε κάτι..." (φωτ. Εν Άνδρω).

 Ας μην αράξουν στις καρέκλες τους οι υπεύθυνοι. Και ας κάνουν κάτι άμεσα. Αλλά και οι κάτοικοι δεν βλέπουν την ομορφιά που πληγώνουν; Δεν καταλαβαίνουν πως θα έπρεπε να πάρουν τηλέφωνο στο Δήμο και να μάθουν που πετάνε τη σαβούρα τους; Κάποτε υπήρχε μια κυρία αρμόδια για τα "ογκώδη αντικείμενα". Μήπως πια δεν υπάρχει; Πάντως κάτι πρέπει να γίνει άμεσα στην ξεχωριστή ρεματιά των Λαμύρων (φωτ. Εν Άνδρω).

  "ΕΝ ΑΝΔΡΩ"