Άγιος Αιμιλιανός στην Πλούσκα - Οκτώβριος 2018 (φωτ. Εν Άνδρω).

Αναγνώστης που διάβασε την «εκδρομή στην Πλούσκα» μας έστειλε μια φωτογραφία του Αγίου Αιμιλιανού από τον Ιούνιο του 2016 μαζί με ένα ερώτημα: πως έγινε αυτή η μεταμόρφωση του εξωκλησιού;

Άγιος Αιμιλιανός στην Πλούσκα - Ιούνιος 2016 (φωτ. αναγνώστη).

Βλέποντας την παλιά φωτογραφία και μετά τις νέες που βγάλαμε εμείς αναζητήσαμε την κ. Μαρία Ξένου - με την οποία είχαμε ξαναμιλήσει στο παρελθόν και έχει και αγρόκτημα στην περιοχή των Γιδών - και την ρωτήσαμε για το θέμα.

Αρχικά η κ. Μαρία Ξένου, που είναι γνωστής της περιοχής και εργάζεται στο Μουσείο της Άνδρου μας π.αρέπεμψε σε κάτοικο που ξέρει όλη την ιστορία. Από αυτόν πιάσαμε το νήμα που οδηγεί από την φωτογραφία του Ιουνίου 2016 στην φωτογραφία του Οκτωβρίου 2018.

Η στέγη του εξωκλησιού φτιαγμένη με το παραδοσιακό τρόπο μιας άλλης εποχής (φωτ. Εν Άνδρω).

Όλα, όπως μας είπε όλα ξεκίνησαν από την εκκλησιαστική επιτροπή του Αγίου Νικολάου Γιδών και του δραστήριου παπα-Παναγιώτη Μανιδάκης. Ο παπα-Παναγιώτης διατύπωσε το αίτημα της ανακαίνισης στην αρχαιολογική υπηρεσία Κυκλάδων, στην Μονή της Αγίας (μετόχι της οποίας είναι το εξωκλήσι) και στην Μητρόπολη Σύρου. Και μηχανικός Νίκος Αδάμης ανέλαβε την μελέτη, η οποία και εγκρίθηκε.

Μετά άρχισε η υλοποίηση με προσπάθειες πολλών. Αλλά και προσωπική δουλειά του Μιχάλη Μαστροπέρου, που είναι και ο ιδιοκτήτης του χωραφιού μέσα στο οποίο είναι ο Άγιος Αιμιλιανός. Βοήθησαν με προσωπική εργασία και οι Στέλιος Ντούσης, Γιώργος Ντούσης, Γιάννης Φιλιππίδης και Άγγελος Ντούσης. Και  έγινε η ανακαίνιση. Τα υλικά πλήρωσε η οικογένεια Αμολοχίτου.

Το εσωτερικό του εξωκλησιού. Απομένει η αρμολόγηση του. Η στέγη από μονοκόμματες πλάκες. Το δάπεδο του επίσης από παραδοσιακές πέτρες έμεινε όπως ήταν (φωτ. Εν Άνδρω).

Στη συνέχεια όλοι κάτι έφεραν στην μικρή εκκλησούλα. Άλλος μια εικόνα, άλλη τα κεριά κλπ. Σήμερα το ξωκλήσι καινούριο και όμορφο δίνει μια όμορφη νότα στην περιοχή. Έχει απομείνει το εσωτερικό αρμολόγημα που χρειάζεται ειδικό υλικό σύμφωνα με την μελέτη. Και το βάψιμο της πόρτας.

Δημοσιεύουμε με ικανοποίηση την παραπάνω μικρή ιστορία που αποτυπώνει μια εξαιρετική συλλογική προσπάθεια σε μια απομακρυσμένη γωνιά της Άνδρου. Και μας λέει τι ωραία πράγματα μπορούν να γίνουν όταν όλοι συμμετέχουν σε κάτι εθελοντικά για το κοινό καλό.

«ΕΝ ΑΝΔΡΩ»