Ο πλάτανος της Χώρας από το χτες στο σήμερα...

Θα χρειαστεί λίγο καιρό να πάρει εμπρός το νέο δέντρο. Ας ελπίσουμε όλα να πάνε καλά (φωτ. Εν Άνδρω).

Ολοκληρώθηκε χτες το εγχείρημα της αντικατάστασης του ιστορικού πλάτανου της πλατείας Καΐρη στην Χώρα. Το παλιό ξεραμένο αιωνόβιο δέντρο βγήκε και στη θέση του μπήκε χτες ένα νέο πλατάνι σηματοδοτώντας την επανεκκίνηση ενός ιστορικού τοπόσημου της Άνδρου.

Στην ίδια θέση με τον παλαιό και μόνιμη παροχή νερού για να πάρει εμπρός (φωτ. Εν Άνδρω).

Το όλο εγχείρημα της αντικατάστασης του ιστορικού πλάτανου της πλατείας Καΐρη της Χώρας με έναν νέο δέντρο έγινε δυνατό χάρη στην ευγενική χορηγία του Στενιώτη πλοιοκτήτη καπετάν Γιαννούλη Καμπάνη που έκανε την πρόταση και πρόσφερε και την χρηματοδότηση στον δήμαρχο. Δηλαδή, τις εργασίες αποξήλωσης του ξεραμένου δέντρου, της αγοράς και φύτευσης του νέου και τις εργασίες συντήρησης της πλατείας. Κάτι που ολοκληρώθηκε χτες με την παρουσία του δημάρχου. Έτσι η πλατεία Καΐρη πέρασε σήμερα σε μια νέα εποχή ελπίδας...

Φωτογραφία πέρσι τον Μάρτιο του ιστορικού πλατάνου της πλατείας Καΐρη στην Χώρα της Άνδρου. Ότι είχε απομείνει από το δέντρο (φωτ. Εν Άνδρω).

Για την ιστορία να θυμίσουμε πως γράφαμε πέρσι 30 Μαρτίου 2018 δημοσιεύοντας και φωτογραφίες του ξεραμένου δέντρου:

"Αργοσβήνει ο ιστορικός πλάτανος της πλατείας Καΐρη στην Χώρα της Άνδρου. Το δέντρο που στάθηκε αιώνες «άγρυπνος φρουρός» (χειμώνα-καλοκαίρι) της πιο ιστορικής πλατείας της Άνδρου σβήνει, αν δεν έχει πια σβήσει. Το δέντρο-σύμβολο της πλατείας και της Χώρας, το δέντρο λογοτεχνική αναφορά του Ανδρέα Καραντώνη, φωτογραφική αναφορά του Ανδρέα Εμπειρίκου, δημοσιογραφική αναφορά του Αντώνη Πολέμη, όπως όλα δείχνουν, χάνεται παίρνοντας μαζί του και τις μνήμες γενεών που μεγάλωσαν, έπαιξαν, χόρεψαν, τραγούδησαν, ήπιαν τον καφέ και το ούζο του και συζήτησαν για ώρες και μέρες κάτω από την φιλόξενη φυλλωσιά του...."

Η τελευταία χρονιά που ήταν ζωντανός ο παλιός πλάτανος: Πάσχα 2017. Το δέντρο με αραιά φύλλα δείχνει πως έχει πάρει την κάτω βόλτα. Παρόλα αυτά ήταν εκεί και για τελευταία χρονιά φιλοξένησε δεκάδες επισκέπτες κάτω από τα μεγάλα εντυπωσιακά κλαδιά του (φωτ. Εν Άνδρω).

Και ακόμα γράφαμε στις 15/9/2018, που είχε βρεθεί δωρητής:

"Πρέπει να αντικατασταθεί ένας πλάτανος που έγραψε ιστορία. Κάτω από τις φυλλωσιές του κάθισαν και σχεδίασαν ή αποτίμησαν διαδρομές τους γνωστοί καραβοκύρηδες της Άνδρου. Κάτω από την σκιά του έγραψαν και συζήτησαν μεγάλοι δημιουργοί του νησιού μας. Και ακόμα τόσοι και τόσοι τον χάρηκαν, ήπιαν τον καφέ και το ουζάκι τους από κάτω από τα κλαδιά του. Τόσοι και τόσοι τον φωτογράφησαν και τον ζωγράφισαν. Το τέλος της διαδρομής του - εφέτος - έθλιψε πολλούς. Η πλατεία μοιάζει άδεια και θλιβερή χωρίς το κεντρικό πλατάνι της. Το παρακείμενο κεντράκι, ο «Πλάτανος», είναι ορφανό χωρίς… πλάτανο! Η αντικατάσταση του θα χαροποιήσει περισσότερους. Αφού βρέθηκε δωρητής ας ξεκινήσει το έργο..." 

Πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Ο παλιός πλάτανος. Από κάτω άπλωσαν του μνήμες γενεών ανδριωτών και επισκεπτών.

Δεν ξαναγράψαμε έκτοτε για τον πλάτανο. Μέχρι χτες το πρωί που μας πήρε τηλέφωνο ο χορηγός: "μπήκε ο πλάτανος, κάτι πρέπει να γράψεις!" Του το υποσχεθήκαμε. Και γράφουμε αυτή την μικρή διαχρονική αναφορά που καταλήγει με την εκ νέου αναβάθμιση της ιστορικής πλατείας με έναν νέο πλάτανο...

Καλορίζικος, να τα χιλιάσει...

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

  1. Σχολιάζετε ως επισκέπτης.
Attachments (0 / 3)
Share Your Location
There are no comments posted here yet
This comment was minimized by the moderator on the site

Το έργο που θα μείνει ιστορικά χαραγμένο στις μνήμες των πολιτών και των επόμενων γενεών, είναι ο πλάτανος.
Έργο βιτρίνα σε μια από τις σκοτεινότερες περιόδους της παγκόσμιας ανακατάταξης, αλλά και υπενθύμιση στον βασανισμένο λαό, για τις αξιοκρατικές δηθενιές της χάντρας και του φαίνεσθαι που κυριαρχούν στον δυτικό κόσμο του φιλελευθερισμού.
Πόσα πλατάνια μπορούν να χωρέσουν στην μπανιέρα της Πλούσκας, και πόση συνείδηση χωρά στην απλοϊκότητα του τόπου που ζητά τα αυτονόητα;
Θα μου πεις... μα καλά, κι εκεί βρήκες να γκρινιάξεις;
Όχι, δεν γκρινιαξα ποτέ και για κανέναν. Απλά λυπάμαι αυτό το τόπο που έπεσε σε χέρια νταβατζήδων κερδοσκόπων, και από αρχόντισσα σε πόρνη, περιμένει τώρα τους επενδυτές να την στολίσουν με ότι πιο φτηνό μπορεί να αναδείξει η σημερινή κουλτούρα.
Τα οράματα και οι στόχοι, χάνονται πίσω από τα δάκρυα του πλάτανου που δεν θα μπορεί να διαφύγει, και το θέαμα θα συνεχίζεται λίγο πιο κει από τους γνωστούς σκουπιδότοπους, στους σκουπιδότοπους της ψυχής.