(Την επόμενη του εμπρησμού της καντίνας στις Αποθήκες λάβαμε ένα ενυπόγραφο γράμμα από αναγνώστρια μας που έχει πολύ στενή σχέση με την Άνδρο, η οποία με πολύ ιδιαίτερο κι ευγενικό τρόπο θίγει τα κακώς κείμενα του νησιού. Το αναρτούμε χωρίς άλλα λόγια ως προς αυτό. Διαβάστε το και προβληματιστείτε. Διαβάστε το και σκεφτείτε. Διαβάστε το και αναρωτηθείτε. Και μέρες που είναι αναλογιστείτε πέρα από τα ξύλινα προεκλογικά λόγια πόσοι και ποιοι υποψήφιοι έχουν αγγίξει το θέμα που θίγει η αναγνώστρια μας για μια νέα αντίληψη, για μια νέα οργάνωση στον τουρισμό. Κάτι που συνεπάγεται και άνοιγμα στη νοοτροπία των ανθρώπων. Κάτι που συνεπάγεται ξεπέρασμα του τοπικισμού της οπισθοδρόμησης. Κάτι που συνεπάγεται την εμπλοκή περισσότερων νέων και δημιουργικών ανθρώπων στα κοινά. Στο χέρι σας είναι ο δημιουργικός προβληματισμός της κ. Χριστίνας Μαυρίδου να βρει απήχηση ξεκινώντας όλοι μια καινούρια μέρα για την Άνδρο - Εν Άνδρω)

Καλησπέρα,

Ονομάζομαι Χριστίνα Μαυρίδου. Δεν είμαι μόνιμος κάτοικος του νησιού αλλά μεγάλωσα στην Άνδρο, καθώς η καταγωγή της μητέρας μου είναι από κει και έτσι κάθε καλοκαίρι μου - και όχι μόνο - το πέρναγα στο νησί. 

Με παππού Ανδριώτη και γιαγιά Ανδριώτισα μεγάλωσα ακούγοντας ιστορίες για το νησί, για τις ένδοξες μέρες που έζησε αυτός ο τόπος καθώς και οι άνθρωποι του. Οι «ΤΟΤΕ» άνθρωποι του. Και εκεί θέλω να σταθώ, στους ανθρώπους.

Βλέπετε το αγαπώ πάρα πολύ αυτό το νησί και το συμπονώ σαν να ναι δικό μου. Ένας παράδεισος που καταστρέφεται μέρα με τη μέρα από λίγο από τους ίδιους, τους ανθρώπους του. Τους τωρινούς ανθρώπους του.

Με αφορμή λοιπόν το άρθρο σας που διάβασα σήμερα για τον εμπρησμό στο beach bar στις Αποθήκες θέλησα να πώ και εγώ 2 λόγια και αν επιθυμείτε να το ανεβάσετε στο site σας δεν έχω καμία αντίρρηση.

Ένα πράγμα που από μικρή είχα αντιληφθεί αλλά δεν ήθελα να το δεχτώ ήταν (και σαφώς ακόμα είναι) η αδιαφορία των ντόπιων για το μέρος που κατοικούν, η περιφρόνηση και πάνω από όλα το κομπλεξ που έχουν με τους «ξενους». Γνωρίζω ότι οι άνθρωποι που διαθέτουν το μαγαζί που κάηκε είναι ντόπιοι αλλά πόσοι άλλοι επιχειρηματίες πέρασαν από αυτό το νησί και δεν στέριωσαν γιατί δέχτηκαν ανελέητο πόλεμο από τους ντόπιους; Πάρα πολλοί.

Σαν καραμέλα το έχουν να λένε και να ξαναλένε «αυτοί είναι ξένοι, τι θέλουν στο νησί μας;»

Ωραία, αφού ΕΣΕΙΣ δεν κάνετε τίποτα για το νησί σας γιατί να μην έρθει κάποιος που θα κάνει και θα βοηθήσει το τουρισμό; Δεν καταλαβαίνετε ότι λεφτά θα φέρει στο νησί και θα κινηθεί η αγορά έτσι; Δεν καταλαβαίνετε ότι βοηθάει στη διαφήμιση του νησιού και χτίζει μια καλή εικόνα για τους τουρίστες;

Στο νησί έρχομαι όλες τις εποχές του χρόνου και έχω δει το πως ΔΕΝ λειτουργεί τον Χειμώνα, πως υπολειτουργεί την Άνοιξη και πως «λειτουργεί» το Καλοκαίρι. Και βάζω τα εισαγωγικά γιατί ούτε το Καλοκαίρι λειτουργεί το νησί, καθώς δεν έχει γίνει καμία προεργασία τους προηγούμενους μήνες με αποτέλεσμα ένα τρελό μπάχαλο. Ιδιαίτερα τον 15αύγουστο παντού. Πράγματα που θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν υπήρχε οργάνωση, συνέπεια, μεράκι για δουλειά και ανάπτυξη.

 Προς Θεού δεν θέλω να βάλω όλους τους Ανδριώτες στο ίδιο τσουβάλι, σίγουρα υπάρχουν και αυτοί που θέλουν να υπάρχει δουλειά και κίνηση στο νησί όλους τους μήνες, σίγουρα υπάρχουν και αυτοί που θα στηρίξουν οποιονδήποτε που θέλει να έρθει να επενδύσει στο νησί αλλά είναι λίγοι, δυστυχώς.

Βοηθήστε τον τόπο σας, στηρίξτε τους νέους επιχειρηματίες και σταματήστε να χαλάτε την εικόνα της Άνδρου γιατί δεν της αξίζει. Έχετε τη φήμη των πιο αφιλόξενων κατοίκων... Δεν σας κάνει να ντρέπεστε; Είναι κρίμα, 2 ώρες μόνο από την Αθήνα και να έχει μια εικόνα ενός έρημου και παρατημένου μέρους, ξεχασμένο από τον Θεό.

Τα προβλήματα είναι αμέτρητα και μπορεί να μην ζω εκεί όλο τον χρόνο, αλλά ενημερώνομαι, ενδιαφέρομαι και όταν το επισκέπτομαι βγαίνω, αγοράζω, αφήνω λεφτά και στηρίζω όλους τους επιχειρηματίες ανεξαρτήτως «ράτσας». Δεν θέλω να κλείσω όμως με τα προβλήματα του νησιού που όπως ανέφερα και παραπάνω είναι αμέτρητα (όπως δρόμοι, σκουπίδια, υποδομές κ.λ.π), αλλά με την ελπίδα ότι θα ξαναζήσει και πάλι η Άνδρος ένδοξες μέρες. Στο χέρι μας είναι και κυρίως στο χέρι σας είναι αγαπητοί Ανδριώτες να αναβαθμίστε και πάλι αυτό το υπέροχο νησί.

Ότι δίνεις παίρνεις σε αυτή τη ζωή. Γι’ αυτό αγαπήστε τον τόπο σας για να σας αγαπήσει και εκείνος. Δώστε του και θα πάρετε. Μην πολεμάτε την εξέλιξη, την ανάπτυξη, το μέλλον γιατί όλα αυτά θα έρθουν, δεν μπορείτε να τα αποφύγετε και αν δεν τα δεχτείτε, εσείς θα βγείτε χαμένοι και θα μείνετε ξεχασμένοι.

Με εκτίμηση,

Χριστίνα Μαυρίδου.