Αναζητώντας (την) παιδική χαρά στην Άνδρο…

Αηδόνια 2017. Παιδική χαρά. Χρηματοδοτήθηκε από το Κληροδότημα Μουστάκα (φωτ. αρχείου)

(Λάβαμε από αναγνώστρια επώνυμη επιστολή για τις παιδικές χαρές στην περιοχή της Υδρούσας. Εκφράζει απογοήτευση κι ελπίδα. Ας ξεπεράσουμε την απογοήτευση και ας σταθούμε στην ελπίδα. Από έρευνα διαπιστώσαμε πως στις συμβάσεις που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια στον Δήμο Άνδρου για 5 παιδικές χαρές δεν υπάρχει... ημερομηνία παράδοσης έργου!!! Αναγράφεται μόνο το απίστευτο: "παράδοση σε εύλογο χρονικό διάστημα!!!" Τι σημαίνει "σε εύλογο χρονικό διάστημα" δεν ξέρουμε. Ας προσπαθήσει η νέα διοίκηση που ανέλαβε - όπως συνιστά και η αναγνώστρια - να δει τι θα κάνει με εκείνο το "εύλογο χρονικό διάστημα" των προηγουμένων που τράβηξε κάτι χρόνια - Εν Άνδρω).

Περίμενα  πολύ καιρό, περισσότερο από 3 χρόνια, παιδικές  χαρές στην Άνδρο. Όλο το διάστημα αυτοσχεδίαζα με τα παιδιά μου. Κάναμε βόλτες στις παραλίες, ακόμα και όταν δεν είχαμε τον καιρό σύμμαχό μας, περπατούσαμε στους δρόμους αναζητώντας πεζοδρόμια ελεύθερα (από τα ήδη λιγοστά που υπάρχουν). Άλλοτε αναρωτιόμουν που να είναι άραγε κρυμμένες οι ασφαλείς παιδικές αλάνες, που υπάρχουν καθαρές πλατείες ελεύθερες από αυτοκίνητα ώσπου  κάποια στιγμή μαθαίνω  ότι ετοιμάζονται οι παιδικές χαρές… Και κάπως αναθάρρεψα με αυτό το νέο. Επιτέλους σκέφτηκα και σχεδόν ονειροπόλησα ότι τα παιδιά μου  θα παίζουν ελεύθερα,  με ασφάλεια χωρίς την ασφυκτική -πολλές φορές- επίβλεψή μας, ότι θα συναντιούνται μαζί με άλλα παιδιά (υποθέτω ότι είναι τόσο σημαντικό τα παιδιά να συναναστρέφονται με συνομήλικους σε ένα όμορφο  φυσικό περιβάλλον αυτό  που οι κάτοικοι των μεγάλων πόλεων στερούνται…)

Έμαθα  ότι το κόστος παιδικών χαρών (Γαύριο, Μπατσί, Νειμποριό)  είναι 132.000 ευρώ. Στην αρχή με άφησε αδιάφορη καθώς η φαντασία μου κάλπασε για άλλη μια φορά και καλοπροαίρετα σκεπτόμενη θεώρησα ότι θα κατασκευαστούν παιδικές χαρές με ποικιλία σε παιχνίδια και ασφάλεια … αν και είμαστε σε δύσκολους καιρούς.

Μια μικρή βόλτα στην παιδική χαρά του Μπατσιού και στη συνέχεια στην υπό παράδοση παιδική χαρά του Γαυρίου με προσγείωσε απότομα. Τόσο απότομα… που  χτύπησα τα γόνατα μου αφού προσγειώθηκα στις προϋπάρχουσες πλάκες (που είχαν μεγάλη κλίση) καθώς δεν είναι στρωμένο Όλο το έδαφος αυτών των χώρων με το γνωστό σε όλους ασφαλές δάπεδο (αλήθεια η πρωτεύουσα του νησιού ανήκει σε άλλο δήμο-πλανήτη και για αυτό έχει ασφαλέστερη παιδική χαρά ή τα 44.000 ευρώ ανά παιδική χαρά δεν καλύπτουν τέτοιες πολυτέλειες;) .

Ύστερα θέλησα να  βρω λίγο νερό να ξεπλύνω την ντροπή μου αλλά νεράκι πουθενά στις παιδικές χαρές του πρώην δήμου Υδρούσας… μονάχα κάτι σωλήνες ασύνδετοι με την παροχή νερού στην παιδική χαρά στο Μπατσί και κάποιοι άλλοι στου Γαυρίου, με τη φήμη ότι θα είναι μέρος συντριβανιού! (οι παιδικές χαρές απευθύνονται σε παιδιά 1,5-14 ετών σύμφωνα με τις πινακίδες, οπότε φαντάζομαι… θα πρέπει να προσληφθεί και ναυαγοσώστης). Μπορεί να μην έχει γίνει ακόμα η απαραίτητη σύνδεση  του νερού σκέφτηκα (πάντα θετικά σκεπτόμενη) και κατευθύνθηκα στην τσουλήθρα  μήπως και αφήσω να κυλήσουν όλες οι αρνητικές μου σκέψεις… όπου προς μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα ότι τα βρέφη, προνήπια και νήπια εξαιρούνται αφού απευθύνονται σε παιδιά άνω των 5 ετών. 

 

Δημοτικό σχολείο Πίσω Μεριάς. Παιδική χαρά. Χρηματοδοτήθηκε από το Κληροδότημα Μουστάκα (φωτ. αρχείου).

Δυστυχώς ακόμα για τα πιο τολμηρά σκανταλιάρικα υπάρχει δυσκολία πρόσβασης  αφού δεν υπάρχει σκάλα που θα τα οδηγήσει σε αυτήν και σίγουρα δεν θα τα οδηγήσει στην απόλυτη ευτυχία. Και έτσι μαζί με άλλους γονείς ξεκινήσαμε ξανά τα βάρη παλεύοντας να βοηθήσουμε τα παιδάκια μας να κάνουν τσουλήθρα με αποτέλεσμα για άλλη μια φορά να είναι απόλυτα εξαρτώμενα από εμάς !  Ή μήπως τελικά να προτρέψω τα παιδιά από  πέντε ως δεκατεσσάρων να ανεβαίνουν στη τσουλήθρα απαγορεύοντας στα μικρότερα που σίγουρα το επιθυμούν τόσο;  

Κάπου στον ίδιο χώρο ξύλινα αλογάκια στηριζόμενα με ελατήρια, απευθυνόμενα σε παιδάκια από 1,5 ετών ως 14 (δηλαδή σε εφήβους της β γυμνασίου… εδώ χωράει μεγάλο ερωτηματικό ξανά). Τσουλήθρα για λίγους, αλογάκια για πολλούς… κάτι δεν μου κολλάει . Όλα αυτά και μερικά άλλα παιχνιδάκια, σε βάσεις από τσιμέντο που έχουν ήδη ανοίξει , σε περιορισμένο χώρο με μαλακό δάπεδο (που ήδη έχει υπερυψωθεί ) . Οπότε τα παιδιά   δύσκολα τρέχουν  ή κάνουν λίγο πατίνι ή ποδήλατο με άνεση και ασφάλεια…

Λοιπόν, παρόλο που η παιδική χαρά στο Μπατσί λειτουργεί ενώ η παιδική χαρά στο Γαύριο δεν έχει παραδοθεί… προλαβαίνετε! Κάντε διορθώσεις και βελτιώσεις (ανεξάρτητα ποια αρχή έχει-είχε αναλάβει το έργο…). Συμβουλευτείτε άλλους δήμους, δείτε άλλες παιδικές χαρές … Φωτίστε την και έτσι θα την προφυλάξετε από πιθανούς εισβολείς. Βάλτε ασφαλές μαλακό δάπεδο ΠΑΝΤΟΥ! Μην κάνετε σιντριβάνι … είναι επικίνδυνο. Εξασφαλίστε κονδύλια για συντήρηση – πολλά από τα παιχνίδια δεν θα αντέξουν καθώς είναι ξύλινα και ήδη άρχισαν να φθείρονται. Υπάρχει κάποιος που δεν επιθυμεί το έργο αυτό να διατηρηθεί και να σκορπά χαρά; Γιατί ένα σφίξιμο και μια μελαγχολία την παθαίνεις όταν πρωτοπάς… και ξαναπάς … και ξαναπάς…

Φιλικά,

Βούλα Βαφάκου

Εκπαιδευτικός – μητέρα - κάτοικος Άνδρου

fb: Βούλα Βαφάκου

e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.