Δεν το αναφέραμε το καλοκαίρι λόγω πληθώρας ύλης και διακριτικότητας. Όμως ήρθε ο καιρός να το αναφέρουμε και να πούμε δημόσια ένα ευχαριστώ σαν ανδριώτες σε ένα άξιο τέκνο αυτού του νησιού και την σπουδαία πολιτιστική και φιλανθρωπική δράση του. Ο λόγος για τον καπετάν-Λευτέρη Πολέμη που ένα μέρος από ότι μάζεψε από τα πέρατα του κόσμου και τις μακρινές θάλασσες το επένδυσε στην Άνδρο, στο χωριό του τ' Αποίκια κι ανακαίνισε εκ βάθρων το μοναστήρι της Αγίας Ειρήνης δημιουργώντας ένα πολιτιστικό κέντρο, αλλά και ένα κέντρο φιλοξενίας παιδιών για θερινές διακοπές και με την συνδρομή του ΚΤΕΛ τα έστειλε για μπάνιο αρκετές φορές. Σε μια από αυτές στον Χαλκολιμιώνα συναντήσαμε τα παιδιά να παίζουν υπό την επίβλεψη των κοινωνικών λειτουργών που τα φροντίζουν.

Εφέτος η Αγία Ειρήνη ως κέντρο φιλοξενίας συνεργάστηκε με το Χαμόγελο του Παιδιού κι έφερε πολλά παιδιά φιλοξενούμενα του στο μοναστήρι. Κι όχι μόνο τα φιλοξένησε και με την βοήθεια του παπά της περιοχής τα ξενάγησε στην Φάμπρικα του Εμπειρίκου στις Στενιές του καπετάν Γιαννούλη Καμπάνη όπου και έτυχαν ξενάγησης. Τα παιδιά αυτά ήταν από το Σπίτι Φιλοξενίας του Χαμόγελου του παιδιού στον Καρέα. Τα 15 μεγαλύτερα τα βρήκαμε με τις δύο κοινωνικές λειτουργούς στον Χαλκολιμιώνα να κάνουν μπάνιο και να παίζουν με την θάλασσα όπως βλέπουμε στην παραπάνω φωτογραφία. Σ' ένα εξαιρετικό φυσικό περιβάλλον μακριά από τα προβλήματα που κουβαλάνε τα παιδιά αυτά στις ψυχές τους. Μιλήσαμε με τις συνοδούς τους κι ακούσαμε κάποια από αυτά. Αλλά ας μείνουμε στην ευτυχία τους καθώς έπαιζαν ανέμελα με την θάλασσα...

Η συνάντηση μας και η συζήτηση μαζί τους έγινε χάρη στον Χρήστο Παπαχρήστο που ήταν στην καντίνα και μας μίλησε με θέρμη γι΄αυτά και για την μικρή φιλοξενία που τους παρείχε η καντίνα της παραλίας σε ότι χρειάστηκαν. Πέρα από τις μιζέριες και τις μωροφιλοδοξίες μερικών υπάρχει και μια Άνδρος διαφορετική. Μια Άνδρος φιλόξενη που αφιλοκερδώς προσφέρει χωρίς να της το ζητήσουν. Και δεν προβάλει αυτό που κάνει. Τώρα που φθινοπώριασε και πέρασαν οι καλοκαιρινές φούριες καιρός να γράψουμε και γι' αυτήν.

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"