Γράφει ο Ι.Π.- Άλκης

 

Ο θείος Μιχάλης όταν ήμουν 12 χρονών ήταν διοικητής στην Ηλεκτρική Εταιρεία. Στα νιάτα του ήταν Υψηλόβαθμος Ρώσος κοζάκος (ιππικό), που  υλοποιούσε την τηλεγραφική σύνδεση της Τραπεζούντας με την Κριμαία. Τότε γνώρισε την θεία Ελένη, και την παντρεύτηκε . Όμως είχαν αρχίσει  οι διωγμοί από τους τούρκους, οπότε το έσκασε, πήρε την θεία μου και ήρθαν στην Ελλάδα.

Μου είχε μεγάλη αδυναμία, και μου έδωσε πολλά τεύχη  της ‘’ΕΚΛΟΓΗΣ’’, καθώς και έναν ‘’Κανόνα υπολογισμού ακριβείας ηλεκτρολογικό με χαλύβδινες λωρίδες’’, ( Regles a calcul de precision  -  Faber  ‘’Castell’’ ) που στην εποχή του ήταν σπάνιος και  μπορούσε να κάνει όλους τους υπολογισμούς στην δουλειά του. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, έπεσε σε αχρηστία.

Από όλα τα τεύχη της ‘’ΕΚΛΟΓΗΣ’’, είχα απομονώσει ορισμένα κείμενα που μου είχαν κάνει μεγάλη αίσθηση και  εντύπωση. Τα αντέγραψα και ορισμένα με ακολουθούν μέχρι σήμερα. Το παρακάτω κείμενο (δεν γνωρίζω πώς να το χαρακτηρίσω) το είχα πάντα σε "πρώτη ζήτηση".

Παρ’ όλο που δεν ασχολήθηκα ποτέ με τα πολιτικά πράγματα, παρακολουθώντας εδώ και μερικούς μήνες τις δημοτικές εξελίξεις, τα πολιτικά κείμενα, τις ανταλλαγές επιχειρημάτων και ‘‘μη’’ επιχειρημάτων, τις θέσεις και ‘’μη θέσεις’’, τις τοποθετήσεις με επιχειρήματα , τις έωλες απαντήσεις , μου ήρθαν στο μυαλό  οι θέσεις του ‘’Σοφού Ανθρώπου’’.  Νομίζω ότι αν μελετούσαν και ενστερνίζονταν οι αναμεμιγμένοι με τα κοινά και την πολιτική , τα πιστεύω του ‘’Σοφού Ανθρώπου’’, πολλά πράγματα και διαδικασίες,  ίσως να  γινόταν ευκολότερα και γρηγορότερα…

Πολλές από τις ‘’θέσεις’’  αυτές,  τις εφάρμοσα στην πράξη στην διάρκεια της επαγγελματικής μου καριέρας,  και ομολογώ ότι δεν βγήκα χαμένος. Ιδού…

Ο  σοφός  Άνθρωπος:

Ξέρει πως είναι αξιόλογος άνθρωπος, αλλά δεν περιμένει  οι άλλοι να το παραδεχτούν.          .

Ξέρει πως όταν είναι νέος θα τον θεωρούν  ακόμη νεότερο, και όταν  γεράσει θα τον παίρνουν για ακόμη πιο γέρο.

Κοροϊδεύει τις συμβατικότητες , αλλά συνήθως τις σέβεται.

Αδιαφορεί, αν τον θεωρούν πιο ανόητο από ότι είναι, μα τον τρομάζει η σκέψη ότι μπορεί να τον θεωρούν σοφότερο από ότι είναι.

Ξέρει πως συνεχώς θα τον παρεξηγούν  γιατί καταλαβαίνει πως θα ήταν αφύσικο αν γινόταν το αντίθετο.

Υπακούει στους Νόμους, χωρίς να πιστεύει  όμως πως το κάνει αυτό από μεγάλη αρετή.

Ξέρει πως οι άλλοι δεν θα ενδιαφερθούν  γι’ αυτόν παρά μόνο σε στιγμές που αυτός δεν θα το ήθελε καθόλου.

Δεν ταράζεται όταν τον προσβάλουν , αντιθέτως οι προσβολές τον βοηθούν να καταλάβει  τον χαρακτήρα αυτών που τις κάνουν.

Ξέρει πως ό,τι είναι δίκαιο δεν είναι πάντα και ορθό.

Μένει ατάραχος όταν όλοι λένε πως έχει άδικο, αλλά ανησυχεί  όταν πολλοί  άνθρωποι του λένε ότι έχει δίκαιο.

Καταλαβαίνει πως η τιμιότης  είναι συχνά η χειρότερη πολιτική στη ζωή, αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρέπει να την περιφρονεί.

Ξέρει πως όσο δεν αισθάνεται φόβο, δεν έχει τίποτε να φοβηθεί.

Πηγή : "Panch" από  τεύχος  "ΕΚΛΟΓΗΣ’" του 1948

7/1/2021