Η θέα από το Αρχιπέλαγος του Βαγγέλη και του Χαράλαμπου Μενδρινού - Φωτογραφία αρχείου 

Είχε πάρει δύο φορές όταν είδα τις αναπάντητες κλήσεις στο τηλέφωνο ο Βαγγέλης Μενδρινός, ιδιοκτήτης του Αρχιπελάγους. Σκέφτηκα πως κάτι θα συνέβαινε και πήρα πίσω. Απάντησε ένας βαρύς κι ασήκωτος Βαγγέλης. Μετά τα τι κάνεις, που είσαι, μου είπε την "μικρή είδηση": "πέθανε η μάνα μου, η Αγγελική"!

Και συνέχισε: "Χτες βράδυ αισθάνθηκε άσχημα. Σηκώθηκε να πάει τουαλέτα. Κι έπεσε. Την βρήκε ο πατέρας μου, ο Χαράλαμπος. Ειδοποίησε το ΕΚΑΒ και μετά εμένα. Το ΕΚΑΒ έφτασε σε ελάχιστα λεπτά. Έκαναν ότι μπορούσαν να την επαναφέρουν. Δεν τα κατάφεραν. Γράψε αν θες κάτι..."

Τι να πω; Τι να απαντήσω; Τι να γράψω; Του υποσχέθηκα όμως να γράψω. Στην μικρή κοινωνία της Χώρας ο Χαράλαμπος και η Αγγελική πέρασαν μαζί μια ζωή. Στα καλά και στα άσχημα. Έτσι, όπως λένε και οι γραφές.

Ταξίδεψε χρόνια μάγειρας ο Χαράλαμπος. Και συνεχίζει στα 87 του μάγειρας στο Αρχιπέλαγος με τον γιό του τον Βαγγέλη. Η Αγγελική στυλοβάτης του σπιτιού. Μέχρι προχτές το βράδυ στα 78 της χρόνια, που "ταξίδεψε" μόνη της. Έμεινε ο Χαράλαμπος, τα παιδιά και τα εγγόνια και τα δισέγγονα και θα την "αποχαιρετίσουν" σήμερα στη Χώρα...

Έμεινε κι ο Βαγγέλης που ακόμα δεν το πιστεύει. Δύσκολο - όπως και να 'χει - να αποδεχτείς την απώλεια της μάνας. Ή, του πατέρα. Η απώλεια τους σε αυτές τις περιπτώσεις, πέρα από ηλικίες και κύκλους ζωής, είναι η απώλεια του γεννήτορα. Κι είναι μοναδική και δυσβάστακτη. Για όλους. Σε όλες τις εποχές, σε όλες τις ηλικίες, σε όλες τις κοινωνίες...  

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"