Απομεσήμερο των Θεοφανίων. Κάποιος κόσμος κατηφορίζει στην Αγορά της Χώρας. Βλέπεις ήταν τα Θεοφάνια και κάποιος κόσμος με αναφορά την Άνδρο ήρθε στο νησί. Επίσης και οι κάτοικοι βρήκαν ευκαιρία με τον καλό καιρό (κακό καιρό όμως για την γεωργία και τα νερά) να βγουν βόλτα. Δεν είναι και πολλά τα μέρη που μπορεί να πάει κανείς αυτές τις χειμερινές μέρες. Λίγα τα μαγαζιά που παραμένουν ανοικτά αυτή την εποχή, που η Άνδρος, όπως και τα άλλα νησιά πέφτουν σε "χειμερία νάρκη". Ένα από τα λίγα στην Χώρα και το "Λήθη", το γνωστό καφέ-μπαρ, που είναι ανοικτό 365 μέρες τον χρόνο κι αποτελεί στέκι αναφοράς κυρίως των νεώτερων του νησιού, αλλά και των μεγαλύτερων. Πόσο μάλλον που εκτός από καφέ- μπαρ το "Λήθη¨ επεκτείνει την παρουσία του εξυπηρετώντας σερβίροντας και μερικά πιάτα πρωινά και απογευματινά. Στο "Λήθη" λοιπόν απομεσήμερο των Θεοφανίων και πέφτουμε πάνω στον Θεοφάνη, που καθόταν με εκλεκτή παρέα...

 

Δύο όμορφες κυρίες της παρέας του Θεοφάνη είναι γνωστές μας. Η Χρυσάνθη Στεφάνου και η Κατερίνα Ραΐση. Φίλες παιδικές από τ' Αποίκια. Κάποτε κουμπαρέψανε. Τώρα έχουν βρεθεί για μερικές μέρες στην Άνδρο. Από τις λίγες που επιστρέφουν τις γιορτές μιας και η συντριπτική πλειοψηφία των ανδριωτών (αλλά και των άλλων νησιωτών) "παίρνουν των ομμματιών τους" τις γιορτές και φεύγουν από την Άνδρο. Και βέβαια κατάληξη για μια έξοδο το "Λήθη". Και για μεσημέρι, αλλά και για βράδυ. Γιατί το "Λήθη" παρά το όνομα του είναι πάντα εκεί ανοικτό και δεν τους ξεχνά...

Αλλά δεν είναι μόνο οι νεώτεροι στο "Λήθη", που δεν ξεχνά και παραμένει ανοικτό και τον χειμώνα και τις γιορτές και όλο τον χρόνο. Είναι και οι μεγαλύτεροι. Που καταφεύγουν ή μάλλον που καταλήγουν εκεί στο τέλος της πλατείας Καΐρη για μια μπύρα κι κάτι για μεσημέρι. Οι τρεις της παρέας κατέληξαν εκεί μετά την κοπή της πίτας του δημαρχείου. Η Ιωάννα Σαραβάνου, ο Χρήστος Βουραζέρης και η Φραγκίσκη Βαλμά. Περιμένουν την παραγγελία και "ταξιδεύουν" με τα κινητά τους στη διάρκεια της αναμονής του σερβιρίσματος. Κάποτε κάποιοι διάβαζαν ή ξεφύλλιζαν εφημερίδα περιμένοντας το σερβίρισμα ή κάτι άλλο. Τώρα διαβάζουμε στα κινητά μας. Άλλοι καιροί, άλλα πράγματα. Όμως ίδιες συνήθεις. Μην ξεχνάμε, λοιπόν, τα κοινά των εποχών. Μην κυριαρχεί η λήθη και νομίζουμε πως επειδή άλλαξε το μέσο, άλλαξαν και οι τρόποι. Και εκεί που φαίνεται η ομοιότητα στους τρόπους είναι πως με το που έφτασαν οι μπύρες και τα ορεκτικά πήγαν στην άκρη και τα κινητά και ότι άλλο. Η ώρα του ποτού και του φαγητού ήταν και είναι πάντα και παντού η ίδια... 

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"