Άνδρος - Σύρος: Τα πλοία είναι δρόμοι...

Το Superferry II φτάνει  ένα φθινοπωρινό πρωινό στη Σύρο ανοίγοντας και πάλι ένα δρόμο που κρατήθηκε κλειστός για χρόνια με ευθύνη αυτών που τον χρησιμοποιούν και τον χρειάζονται. Μένει να δούμε αν αυτή τη φορά θα στηριχτεί ο "δρόμος" για να μείνει ανοιχτός;   (φωτ. Εν Άνδρω).

Το λιμάνι της Ερμούπολης απέχει από το Γαύριο γύρω στα 30 μίλια. Κάπου μιάμιση ώρα απόσταση με το SuperferryII. Και όταν κοιτάς ένα δειλινό από το Στενό την Σύρο απέναντι την βλέπεις τόσο κοντά: μόλις 12 περίπου μίλια απόσταση. Την ίδια στιγμή η Σύρος απέχει από την Ραφήνα κοντά 60 μίλια (και από Πειραιά 83). Κι όμως οι μικρές αποστάσεις της Σύρου με Άνδρο και Ραφήνα έκαναν να διανυθούν… δεκαετίες! Ο λόγος ήταν πως κανένα πλοίο δεν είχε τέτοιο δρομολόγιο. Τα πλοία είναι οι δρόμοι για τα νησιά!  Δεν έχεις πλοίο, δεν έχεις δρόμους!!! 

Πάνω φωτογραφία: το πλοίο φεύγει από το Γαύριο. Κάτω φωτογραφία: ο πλοίαρχος παρακολουθεί τη ρότα για Σύρο (φωτ. Εν Άνδρω).

Έτσι χωρίς πλοίο – και χωρίς δρόμο - η μεν Άνδρος έβλεπε το διοικητικό κέντρο των Κυκλάδων κυριολεκτικά με… το κιάλι!!! Η δε Σύρος την Αττική με το περιηγητικό πρόγραμμα GoogleEarth!!!Μόνο εύκολο δεν ήταν για τους κατοίκους της μεσοαστικής Αττικής και των Βορείων Προαστίων να πάνε για Σαββατοκύριακο ή για σύντομες διακοπές στη Σύρο μέσω Πειραιά. Άσε που με ένα πρωινό καράβι τη μέρα ένα βραδινό και όλες αυτές τις αποστάσεις ο ολιγοήμερος καλοκαιρινός τουρισμός από την Αθήνα/Αττική δύσκολα έφτανε στο νησί.

Κάθε πρωΐ εδώ και 20 μέρες το Superferry II περνά δίπλα από την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου. Ο καπετάν-Θανάσης Χαλάς χαιρετά τον παπά σφυρίζοντας και ο παπάς του απαντά με κωδωνοκρουσίες. Παλιός τρόπος χαιρετισμού στα νησιά από τους ναυτικούς και παλιά απάντηση των νησιωτών στους καπεταναίους και στα πλοία. Αυτή τη φορά τα σφυρίγματα και οι κωδωνοκρούσιες έχουν και τον χαρούμενο χαρακτήρα πως επιτέλους έστω και δύσκολα η Σύρος συνδέθηκε με την Ραφήνα και η Άνδρος με την Σύρο. (φωτ. Εν Άνδρω).. 

Και το σχετικό βίντεο με τον καπετάν Θανάση Χαλά να σφυρίζει χαιρετίζοντας κατά την διέλευση του στο πρώτο κατοικημένο σημείο του νησιού που προσεγγίζει  και ο ενθουσιώδης παπάς κάθε μέρα να ελιναι εκεί και να απαντά (βίντεο Εν Άνδρω). 

 

Μετά τον Άγιο Δημήτριο - που γιορτάζει σήμερα - συναντάς (πάνω φωτογραφία) την πανέμορφη νεοκλασική συνοικία "Βαπόρια" της Ερμούπολης. Με τον επιβλητικό Άγιο Νικόλαο (ρυθμού Βασιλικής μετά Τρούλου)  Και στη συνέχεια το πλοίο μπαίνει στην υπέροχη νεοκλασική Ερμούπολη (κάτω φωτογραφία) με τα ιστορικά κτίρια του Ερνέστου Τσίλερ, ανάμεσα στα οποία κυριαρχεί το σπάνιας ομορφιάς δημαρχείο της πόλης (φωτ. Εν Άνδρω).  

Λογική κατάληξη το διοικητικό κέντρο των Κυκλάδων να υπολείπεται σε τουρισμό.  Λογικό το αίτημα των Συριανών να ανοίξει μετά από δεκαετίες πάλι το δρομολόγιο από την Ραφήνα. Λογικό όμως και το αίτημα των ακτοπλόων να περνούν μέσω Άνδρου - γιατί οι Ανδριώτες έχουν 60 χρόνια αναφορά τους τη Ραφήνα. Λογικό όμως πως οι Συριανοί μετά από 160 χρόνια αναφορά στον Πειραιά πρέπει να συνηθίσουν το νέο δρομολόγιο και το νέο δρόμο που άνοιξε ξαφνικά ένα πρωινό του Οκτώβρη το ιστορικό Superferry II.

 

 

Απόβίβαση και επιβίβαση στο Superferry II. Όπως φαινεται και από τις φωτογραφίες ο κοσμος που χρησιμοποιεί για την ώρα τη γραμμή δεν είναι πολύς. Όμως μέρα με την μέρα το δρομολόγιο μαθαίνεται και αυτ΄είναι ελπιδπφόρο (φωτ. Εν Άνδρω). 

Στο σημείο αυτό είναι σήμερα το πρόβλημα. Για να στηριχτεί η γραμμή που άνοιξε και να υπάρχει δρόμος προς τη Σύρο από την Αττική πρέπει οι Συριανοί να στηρίξουν με την παρουσία και το ενδιαφέρον τους το νέο δρόμο. Αλλά και οι Ανδριώτες για να έχουν «με την μία» πρόσβαση στο διοικητικό κέντρο των Κυκλάδων και του Αιγαίου πρέπει κι αυτοί να στηρίξουν και να δείξουν ενδιαφέρον για το νέο δρόμο που διανοίχτηκε ανάμεσα στα δύο νησιά. Οι θαλάσσιοι δρόμοι για να σταθούν πρέπει να τους ταξιδεύεις. Τα πλοία για να υπάρξουν ως δρόμοι πρέπει να μεταφέρουν ανθρώπους, πράγματα, αυτοκίνητα).

Το πλοίο επιστρέφει Άνδρο. Πίσω του αφήνει τη Σύρο (φωτ. Εν Άνδρω).

 Η νέα γραμμή, ο νέος δρόμος, που άνοιξε θέλει, πριν τον ανακαλύψουν το καλοκαίρι οι τουρίστες να τον χρησιμοποιήσουν οι μόνιμοι κάτοικοι. Για την ώρα, παρά τις καλές κουβέντες των δημάρχων, το νέο δρόμο στηρίζει μόνο η ιδιωτική πρωτοβουλία! Αρκεί αυτή; Για τον χειμώνα σίγουρα όχι. Για το καλοκαίρι όπως διαφαίνεται ίσως. Όμως ένας δρόμος πρέπει να μένει ανοιχτός όλο το χρόνο για να είναι σωστός δρόμος. Διαφορετικά θα υπολειτουργεί. Και αυτό θα είναι σε βάρος της Σύρου που τον χρειάζεται και σε βάρος της Άνδρου που τον έχει ανάγκη. 

 

 

Το Superferry II  μπαίνει στο Γαύριο επιστρέφοντας αργά το απόγευμα από Σύρο. Εντελώς άλλη εικόνα. Στη Σύρο το πλοίο μπαίνει σε μια πόλη, στο Γαύριο (κάτω φωτογραφία) μπαίνει σε ένα γραφικό οικισμό. Δύο διαφορετικοί κόσμοι που με το πλοίο ήρθαν κοντά.  Το μικρό λιμάνι του Γαυρίου (κάτω φωτογραφία) με το ρυμουλκό και ένα ουκρανικό πλοιάριο που χάλασε στον Κάβο Ντόρο και το ρυμούλκυσαν στο Γαύριο (φωτ. Εν Άνδρω).

Εδώ είμαστε. Στις πρώτες μέρες ενός νέου δρόμου, που έρχεται από τα παλιά και είχε ξεχαστεί για χρόνια. Εδώ είμαστε. Και το Εν Άνδρω βρέθηκε από τις πρώτες μέρες να ταξιδεύει από Άνδρο για Σύρο για να περιγράψει και να στηρίξει μια διαδρομή που χρειάζονται και η Άνδρος και η Σύρος. Έτσι μια Δευτέρα πρωί πήραμε το πλοίο από το Γαύριο με προορισμό την ωραία, αρχοντική, πυκνοκατοικημένη Ερμούπολη. Στη συνέχεια κάναμε και τον γύρο ενός μικρού, αλλά ξεχωριστού νησιού. Για τον γύρο αυτό θα σας γράψουμε αύριο…

Αποστολή: Δ. Μπασαντής