Προχτές πηγαίνοντας στις Αποθήκες είδαμε τρεις χαριτωμένες κοπέλες να φωτογραφίζουν από ψηλά τον υπέροχο κόλπο. Μόλις είχαν φτάσει σε airBNB κατάλυμα στην Χώρα κι έσπευσαν για το πρώτο μπάνιο τους. Ήταν ενθουσιασμένες με το θέαμα και με το μπαρ που έβλεπαν από ψηλά. Κατέβηκαν και πήγαν στις ομπρέλες. Δεν βρήκαν ούτε μια ελεύθερη. Την βόλεψαν σε κάτι σκαμνάκια του μπαρ. Τις ρωτήσαμε. Ήταν απόφοιτες πανεπιστημίου. Δύο από Αγγλία και δύο από Ελλάδα. Διάβασαν για την παραλία... στο ΕΝ ΑΝΔΡΩ! Κι αποφάσισαν: Άνδρο και Αποθήκες για τρεις μέρες! Ένας νέος καλοκαιρινός κόσμος κυριαρχεί πια και στην Άνδρο. Ένας άλλος κόσμος με άλλες απαιτήσεις πέρα από αυτές του χτες...

 

Στα ανοικτά κάματα. Όμως στην παραλία ηρεμία...

 Αυτές τις μέρες που το καλοκαιρινό μελτέμι φυσά ασταμάτητα δεν είναι ανάγκη να στεναχωριέστε κοιτώντας τα αφρισμένα κύματα στα ανατολικά του νησιού. Δύο κοντινές παραλίες στη Χώρα παραλίες στα δυτικά του νησιού που δεν έχουν κυματισμό, δεν τις πιάνει ο αέρας: οι Αποθήκες και ο Χαλκολιμιώνας. Έχουμε γράψει γι' αυτές πάλι μα επανερχόμαστε για να γράψουμε για την μεγάλη αξιοποίηση που γνωρίζουν μετά την εγκατάσταση δύο beach bar. Πριν τα δύο beach bar (ένα σε κάθε μια) οι παραλίες για μεγάλο διάστημα του καλοκαιριού ήταν σχεδόν έρημες το καλοκαίρι. Μόνο τον Αύγουστο έφταναν μερικοί τολμηροί που ανέρχονταν σε καμιά 20αριά στον Χαλκολιμιώνα και καμιά 10αριά στις Αποθήκες. Η κοινωνική και οικονομική υπεραξία για την καλοκαιρινή Άνδρο ήταν σχεδόν μηδενική.

Ξύλινες καλαίσθητες επιγραφές που οδηγούν τους επισκέπτες στις οργανωμένες παραλίες...

Η ομορφιά και η απανεμιά τους ήταν για τους λίγους. Τους τολμηρούς. Τους ιδιαίτερους. Τους αθλητικούς. Ήταν άλλες εποχές. Οι άνυδρες παραλίες , χωρίς πράσινο, χωρίς σκιές, χωρίς λίγο νερό, ήταν για λίγη ώρα και για λίγους φίλους της μοναξιάς και της ερημιάς. Κάποια χρόνια νεώτεροι πηγαίναμε στον Χαλκολιμιώνα με μπουκάλια νερό, με παιδιά και συμπράγκαλα. Αν τα καταφέρναμε βρίσκαμε καταφύγιο σε μια αποθηκούλα ακουμπισμένη σε ένα βράχο. Όποιος πήγαινε πρώτος. Για να μείνεις χρόνο στην παραλία ήταν θέμα αντοχής. Για τις Αποθήκες ας μην το συζητάμε. Πήγαιναν οι πολύ τολμηροί. Υπέροχη θάλασσα, αλλά παραλία άνυδρη παραλία, χωρίς μια φιλόξενη γωνιά. Μόνο δύο μικρές αποθήκες στην άκρη. Ελάχιστος κόσμος. Κι αυτοί τον Αύγουστο που κάποιοι το έπαιζαν Ροβινσώνες...   

Πέτρινές πινακίδες με ωραίες ζωγραφιές πάνω τους καθοδηγούν στην παραλία του Χαλκολιμιώνα τα αυτοκίνητα και δημιουργούν και ένα προστατευτικό τοίχο προς αποφυγή ατυχημάτων...

Μέχρι που οργανώθηκαν δύο beach bar και οι παραλίες άρχισαν να γεμίζουν κόσμο από τον Ιούνιο. Τον Ιούλιο ο κόσμος διπλασιαζόταν. Τον Αύγουστο γινόταν το "έλα να δεις". Και τον Σεπτέμβριο ακόμα πήγαιναν. Βοηθούσε και ο αέρας που κυριαρχούσε στις άλλες παραλίες κι εδώ έκοβε. Η νεολαία της Αττικής που έφτανε για καλοκαίρι στην Άνδρο γέμιζε και τις δύο παραλίες που ήταν οργανωμένες με φυσικά υλικά: ξύλο, καλάμια, χορτάρινες ομπρέλες, ξύλινο μπαρ και μικρό ξύλινο καφέ κι εστιατόριο γρήγορου φαγητού. Οι νέοι και οι μεγαλύτεροι που έφταναν μέχρι εκεί περνούσαν πλέον άνετα τη μισή μέρα πλάι στο κύμα. Είχαν την ομπρέλα τους, το νερό τους, τον καφέ τους, το σάντουιτς, Σε κάποιους από τους παλαιότερους δεν άρεσε η εξέλιξη. Προτιμούσαν τις άνυδρες και μοναχικές παραλίες. Κι άρχισαν αντιπαραθέσεις ορισμένων με τη νέα κατάσταση...

Μετρήστε μόνοι σας τους εντός και τους εκτός οργανωμένης παραλίας και βγάλτε συμπέρασμα..

Το 96% του κόσμου που φτάνει στις Αποθήκες καταλύει στο οργανωμένο μέρος της παραλίας. Ένα 4% είχαν πιάσει με τις ομπρέλες τους την άκρη ενός βράχου.  Τουλάχιστον 220 άτομα από την μέσα μεριά και καμιά 10αριά από την έξω! Πάνω από 90 ΙΧ στον ελεύθερο  χώρο πάρκινγκ. Το μισό γκαράζ ενός πλοίου ήταν εδώ. Η απάντηση στο ερώτημα οργανωμένη παραλία ή μη οργανωμένη προφανής...

Μέχρι και ένα μικρό καλαίσθητο ξύλινο μπαρ-εστιατόριο υπήρχε στις κάποτε έρημες Αποθήκες για τους αφιχθέντες.

Καμία σχέση με την κατάσταση πριν μερικά χρόνια. Αν μερικούς ηλικιωμένους ή φίλους της καλοκαιρινής μοναξιάς αυτό τους ενοχλεί υπάρχει χώρος για όλους στη νησί. Η τουριστική οικονομία έχει επιφέρει αλλαγές στο πως αντιλαμβάνονται οι σύγχρονοι άνθρωποι τις διακοπές. Και η κοινωνία της Άνδρου στηρίζεται πλέον σε μεγάλο βαθμό οικονομικά στον τουρισμό. Αλλιώς η πληθυσμιακή συρρίκνωση που κατέγραψε η απογραφή θα γίνει συνολικό ολοχρονίς μαράζωμα... 

 

Χαλκολιμιώνας: Εκατοντάδες οι εντός της οργανωμένης παραλίας. Ελάχιστοι οι εκτός. Αυτή είναι σήμερα η πραγματικότητα...

Τα ίδια και σε μαζικότερο μέγεθος λόγω μεγέθους της παραλίας στον Χαλκολιμιώνα. Εκατοντάδες στο οργανωμένο μέρος της παραλίας και καμιά 15αριά έξω από αυτό. Και πλήθος ΙΧ παρκαρισμένα παντού. Παραπάνω από το μισό γκαράζ ενός πλοίου εδώ! Καμία σχέση με την ερημία που κυριαρχούσε πριν 8-10 χρόνια. Ο κόσμος άλλαξε. Οι ανάγκες του κόσμου για διακοπές πλάι στη θάλασσα με άνεση και για υπηρεσίες δίπλα στο κύμα κυριάρχησαν. Οι παλιοί Ροβινσώνες μετακόμισαν βορειότερα ή νοτιότερα σε παραλίες χωρίς οργάνωση όπως στην Πλάκα, στον Φελλό, στον Πισωλιμιώνα. 

Κάτω Άγιος Πέτρος. Τρία beach bar, αλλά και πολύς χώρος για όσους δεν θέλουν οργανωμένους χώρους. Όμως αυτοί είναι ελάχιστοι...

Στις περισσότερες παραλίες άπλωσαν τα beach bar. Αυτά έφεραν νέο κόσμο. Δημιούργησαν νέες θέσεις εργασίες, νέο εισόδημα, νέες υπηρεσίες. Η Άνδρος για να ζήσει από τον τουρισμό μεταφέρθηκε στις παραλίες. Πριν λίγα χρόνια εδώ έφταναν περίπου 100-150 άνθρωποι να κολυμπήσουν το καλοκαίρι. Μετά αναζητούσαν λίγο νερό ή φαγητό στη μοναδική ταβέρνα της περιοχής. Σήμερα και τα τρία οργανωμένα μπαρ μαζεύουν τις μέρες αιχμής και 1000 άτομα. Αυτοί θα περάσουν μισή μέρα δίπλα στη θάλασσα. Με νερό, καφέ, ποτό, γρήγορο φαγητό από το beach bar. Η συνεισφορά τους στην οικονομία του τόπου και στην άνοδο του τουρισμού σημαντική. 

Άγιος Πέτρος. Βeach bar Καλύβες. Χορτοκαλύβες, κιόσκια, εξαιρετικό σέρβις και... δεξιώσεις γάμων! Πρόσφατα βραβεύτηκε ως ένα από τα πιο εξωτικά των Κυκλάδων από την μεγάλη αθηναϊκή ιστοσελίδα NEWSBEAST... 

Χρυσή Ακτή. Η παλαιότερη οργανωμένη παραλία της Άνδρου. 

Χρυσή Άμμος. Εδώ είναι το παλαιότερο κι από τα πλέον επιτυχημένα beach bar της Άνδρου. Υπάρχει από την δεκαετία του 1990. Παραλία απάνεμη ακόμα κι όταν έξω έχει κύμα. Αυτή άνοιξε τον χορό των οργανωμένων παραλιών και σήμερα η Άνδρος έχει φτάσει αισίως τα 19 beach bar σε όλο το νησί. Μερικά ανήκουν σε ξενοδοχεία (Ανερούσα, Περάκη, Αιγαία κλπ). Πολλά είναι σε απομακρυσμένες παραλίες. Μερικά όπως του Αγίου Πέτρου, το Κυπρί, της Χρυσής Άμμου είναι σε πιο κοντινές.

Χρυσή Ακτή. Γεμίζει πάντα πρώτη...

Η παραλία της Χρυσής Άμμου γεμίζει πάντα πρώτη. Αυτό δείχνει και την έφεση του κόσμου στις οργανωμένες παραλίες από παλιά. Οι οργανωμένες παραλίες συνεισφέρουν στο ΑΕΠ του νησιού σημαντικά. Μιλώντας με γνώστη των οικονομικών πραγμάτων υπολόγισε πως από τις μακρινότερες μέχρι τις κοντινότερες ο καλοκαιρινός τζίρος τους κυμαίνεται από 75.000 μέχρι 150.000 ευρώ. Με αυτά τα δεδομένα συνεισφέρουν όλα μαζί περίπου 2.000.000 ευρώ τον χρόνο στην οικονομία και στην κοινωνία της Άνδρου. Τα χρήματα αυτά πληρώνουν περίπου 200 θέσεις εποχιακής εργασίας για νέους, δεκάδες θέσεις εργασίας στις μεταφορές προϊόντων που καταναλώνονται στις παραλίες, τζίρο εκατοντάδων διαφορετικών προϊόντων, που αγοράζονται και πωλούνται εκεί, συντηρήσεις και βελτιώσεις των εγκαταστάσεων και το κέρδος του κάθε επιχειρηματία, που είναι ανδριώτης.

Χρυσή Ακτή. Μια από τις επιχειρήσεις που συνεισφέρουν στην οικονομία της Άνδρου.

Από τους εκατοντάδες επισκέπτες που προσέλκυσε η Χρυσή Άμμος στην δεκαετία του 1990 στις δεκάδες χιλιάδες που προσελκύουν τα σημερινά beach bar τον μήνα σήμερα βλέπουμε τις μεγάλες διαφορές που έχουν συμβεί στον τουρισμό, στην κοινωνία, στον τρόπο που έχει μπει η θάλασσα του καλοκαιριού στις ζωές των σημερινών ανθρώπων και ιδίως των νέων. Κάποτε κόσμος πήγαινε για μπάνιο στην παραλία με το μαγιό και την πετσέτα του. Οι πιο οργανωμένοι έφερναν και καμιά ομπρέλα. Και τίποτα τάπερ με φαγητό ή μπουκάλια νερό. Σήμερα ο κόσμος πάει στην παραλία για να κολυμπήσει και να περάσει εκεί μεγάλο μέρος της μέρας του. Να φάει, να πιεί, να διασκεδάσει για ώρες. Μερικές φορές και για να γιορτάσει τον γάμο του!

Τι ήταν το Κυπρί - που εικονίζεται παραπάνω - πριν δημιουργηθούν τα μπαρ; Μια μεγάλη κι όμορφη παραλία με ελάχιστους ανθρώπους. Όπως είναι και σήμερα εκτός των οργανωμένων χώρων. Οι πολλοί βλέπουμε πως πηγαίνουν στον οργανωμένο χώρο με φυσικά υλικά χώρο. Πολλά λοιπόν έχουν αλλάξει στις καλοκαιρινές συνήθεις των σημερινών ανθρώπων. Δεν τους αρκεί το μαγιό και η πετσέτα. Προέχει η άνεση, η εξυπηρέτηση, η ψυχαγωγία. Ο κόσμος άλλαξε, αλλάξαν οι καιροί. Η Άνδρος αλλάζει κι αυτή και προσελκύει ολοένα και έτσι περισσότερους επισκέπτες. Ο τουρισμός έγινε κύρια παραγωγική πηγή οικονομικής δραστηριότητας του νησιού. Γύρω του στριφογυρίζουν από τα beach bar μέχρι... την οικοδομή!...  

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"