Ώρα 7:30, πρωινό Πρωτομαγιάς. Η γιορτή της άνοιξης, που με τα γεγονότα του Σικάγου έγινε και γιορτή της εργατικής τάξης. Αυτό όμως δεν αναιρεί την γιορτή της Άνοιξης. Πόσο μάλλον αν είσαι στην Άνδρο αυτή τη μέρα, αυτή την εποχή, αυτό το μαγικό πρωινό. Βγήκαμε στο κτήμα και φωτογραφίσαμε ένα υπέροχο ήπιο πρωινό πάνω από την υπέροχη βενετική και νεοκλασική Χώρα της Άνδρου. Ένα πραγματικά μαγικό πρωινό βγαλμένο από τον χρωστήρα ενός ουράνιου ζωγράφου. Αρμονία, γαλήνη, χρωματισμοί ήπιοι, μέρα ήσυχη, καιρός μοναδικός. Η άνοιξης είναι εδώ. Η Άνδρος είναι εδώ, η πρωτομαγιά είναι εδώ...

   

Την ιδέα για την σημερινή διαφορετική πρωτομαγιάτικη ανάρτηση μάς την έδωσε η αναγνώστρια Ιωάννα Μύρα, από το Μακροτάνταλο, με ένα πρωινό σημείωμα-ερώτημα και μερικές υπέροχες φωτογραφίες.

Το σημείωμα έγραφε:

"Καλημέρα σας, 

   Με την ευκαιρία της πρωτομαγιάς, σας στέλνω φωτογραφίες από φυτά που ανθίζουν αυτή την εποχή στον κήπο μου και θα παρακαλούσα αν κάποιος απο τους αναγνώστες  σας γνωρίζει, να μου πει αν ανήκουν στην οικογένεια  των ορχιδοειδων - Ιωάννα Μύρα"

Από τις ολάνθιστες φωτογραφίες που ακολουθούσαν επιλέξαμε δύο υπέροχων λουλουδιών, που αγνοούμε πλήρως το είδος τους. Αν κάποιος γνωρίζει ας γράψει.

Σκεφτήκαμε να προσθέσουμε στο πρωτομαγιάτικο και χρωματιστό ερώτημα της κ. Μύρα και μερικάανθισμένα δέντρα από τον δικό μας κήπο, που γνωρίζουμε το τι είδος είναι. Βγήκαμε λοιπόν με την φωτογραφική μηχανή κι αρχίσαμε πέρα από το γενικό τοπίο - κάτι σαν καλημέρα κι ευχή προς εσάς - να φωτογραφίζουμε κλασικά αγαπημένα ολάνθιστα δέντρα της Άνδρου. 

Μια ανθισμένη λεμονιά. Οι λεμονανθοί ήταν πάντα το σήμα της αγνότητας, της καθαρότητας. Ότι πιο μαγικό να βλέπεις πρωί-πρωί σήμερα...

Μια ανθισμένη πορτοκαλιά. Πέρα από την λευκότητα ένα εκρηκτικό ανθισμένο πρωινό άρωμα τύίγε το δέντρο. Κάτι που δεν μπορούμε να μεταφέρουμε στο διαδίκτυο. Η όσφρηση, η αφή, η γεύση, είναι αισθήσεις που είτε τις ζεις είτε δεν... υπάρχουν. Απλώς μπορείς να τις φανταστείς. Πως όμως να φανταστείς την υπέροχη μυρωδιά της ολάνθιστης πορτοκαλιάς; Γευτήκαμε στο εστιατόριο της Λίλας και του Νικολού στα Γυάλια το πιο υπέροχο γλυκό κουταλιού πορτοκάλι, παρασκευασμένο με όλη την φλούδα του. Με την γεύση αυτή στο μυαλό μυρίσαμε ακόμα μια φορά το άρωμα των ανθών του δέντρου. Και σκεφτήκαμε την μεγάλη διαφορά του να  ζεις κάτι, από το να το γράφεις ή να το φωτογραφίζεις στο διαδίκτυο...

Τέλος, τα πρώιμα άνθη του περγαμόντου. Σφικτά, δυνατά, προετοιμάζουν τον μοναδικό ιδιότυπα σκληρό και πικρό καρπό τους, που με την προσθήκη της ζάχαρης γίνεται αυτό εκρηκτικό μείγμα γεύσης του γλυκού του κουταλιού που δεν ξεχνάς ποτέ. 

Την καλημέρα μας και καλή πρωτομαγιά από την ολάνθιστή - από τη μια άκρη μέχρι την άλλη - Άνδρο...

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"