Θα μπορούσε κανείς να πει πολλά για το βίντεο της εκπομπής του Νίκου Χατζηνικολάου. Η οργή της κυρίας είναι κατανοητή. Η έκφραση της αγανάκτησης της προσεκτική και στακάτη. Η θλίψη της για την μικρή που χάθηκε λογική. Οι κατηγορίες εναντίον του Γιάννη Βρούτση προσεκτικές. Μπορεί κανείς να διαφωνεί κάπου ή να αντιτείνει μια δικαιολογία. Όμως στο θέμα των ΑΜΕΑ ο Γιάννης Βρούτσης είναι ΕΝΟΧΟΣ.

• Είναι ΕΝΟΧΟΣ γιατί δημιούργησε ένα νομικό τέρας με μια ασυνάρτητη εγκύκλιο που αποδεικνύει πόσο άσχετος ή πόσο υστερόβουλος είναι. Στρέφεται εναντίον δικαίων και αδίκων και καταδικάζει ανθρώπους που υποφέρουν μόνο και μόνο από ανικανότητα να βρει κάποιους απατεωνίσκους που παριστάνουν τα ΑΜΕΑ. Αν είναι δυνατόν…

  Και για να γίνω σαφής. Δεν είναι μόνο η περίπτωση του αδελφού της κυρίας. Είναι όλο το νομικό τερατούργημα του κ. Βρούτση για τα ΑΜΕΑ και οι απίθανες προβλέψεις τους με τις οποίες γελά σήμερα όλο το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Το οποίο είναι αναγκασμένο να παρανομεί γιατί το σαθρό νομικό κατασκεύασμα “madebyVroutsis» (σύμφωνα με τους διευθυντές του κρατικού οργανισμού) είναι φτιαγμένο στο πόδι.

  Και για να γίνω ακόμα πιο συγκεκριμένος. Ο Νόμος έδινε στους γονείς που έχουν ΑΜΕΑ τη δυνατότητα να βγαίνουν στη σύνταξη μετά από 25 χρόνια ώστε να φροντίζουν το άρρωστο παιδί τους περισσότερο μιας και όσο προχωρούν τα χρόνια τα άτομα αυτά βαραίνουν και μαζί βαραίνουν λόγω ηλικίας και οι γονείς τους. Αυτά πρόβλεπε ο Νόμος.

  Και τι έκανε ο κ. Βρούτσης. Έφτιαξε μια τροπολογία που την πέρασε νύχτα η οποία λέει πως για να βγει ένας γονιός στη σύνταξη πρέπει ο άλλος να μην έχει θεμελιώσει σύνταξη, να εργάζεται και να μην έχει κάτω από 8 χρόνια ένσημα.

  Με άλλα λόγια αν δεν ισχύουν οι παραπάνω «περίεργες» και παράλογες προϋποθέσεις τότε δεν υπάρχει αναπηρία και την έχουν πιστοποιήσει οι γιατροί κατά 85%. Τι σημαίνει ένας εργαζόμενος γονιός να έχει 8 χρόνια υπηρεσία για να βγει ο άλλος να φροντίσει το κατά 85% ανάπηρο παιδί του; Αν έχει 7 χρόνια ο ένας και 25 χρόνια ο άλλος (έτσι λέει ο νόμος) το παιδί κατά Βρούτση δεν χρειάζεται βοήθεια:

  Τι σημαίνει ένας γονιός να εργάζεται σε πλήρη απασχόληση; Αν δουλεύει με τις σημερινές τραγικές συνθήκες σε μερική τότε το παιδί δεν χρειάζεται πλήρη βοήθεια, αλλά μερική; Και το αποκορύφωμα του νομικού τερατουργήματος του κ. Βρούτση που έχει φέρει σε πλήρες αδιέξοδο το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους είναι το ζήτημα της θεμελίωσης συντάξεως.

  Τα αναθέματα των υπαλλήλων του ΓΛΚ είναι πολλά και καθημερινά εναντίον του κ. Βρούτση. Μερικές δεκάδες υπαλλήλων καλούνται καθημερινά να καταθέσουν πλήρεις φακέλους (μελέτη κανονική) για όσους βγαίνουν στη σύνταξη σήμερα και είναι δεκάδες χιλιάδες με τα τελευταία «εργατικά μέτρα». Συνάμα με την τροπολογία Βρούτση καλούνται να κάνουν αντίστοιχη μελέτη και για όσους δεν έχουν θεμελιώσει δικαίωμα. Για να τους πουν πως απλά στο τέλος πως …δεν θεμελιώνουν δικαίωμα!!!

  Αν σκεφτούμε πως όσοι έχουν θεμελιώσει σύνταξη περιμένουν ένα χρόνο ή παραπάνω από το δημόσιο για να ολοκληρωθεί η μελέτη της σύνταξης τους αντίστοιχο χρόνο χρειάζονται και αυτοί που έχουν ΑΜΕΑ και ζητούν να τους πουν πως …δεν έχουν θεμελιώσει σύνταξη. Και βεβαίως μπορεί στο διάστημα από την κατάθεση της αίτησης μέχρι την απάντηση να έχουν θεμελιώσει δικαίωμα; Το Γενικό Λογιστήριο τι απαντά.

  Τίποτα. Γιατί μερικές δεκάδες υπαλλήλων και ένας πνιγμένος διευθυντής βλαστημάνε όλοι μέρα και νύχτα μπροστά σε μια βλακώδη τροπολογία που απλώς δεν εφαρμόζεται. Έτσι, στο ΓΛΚ ζητούν απλώς ένα χαρτί πως ο άλλος σύζυγος εργάζεται και πάνε παρακάτω. Αυτός είναι ο νόμος Βρούτση που έχει μπερδέψει όλα τα ταμεία και μερικές χιλιάδες έρμους γονείς ΑΜΕΑ.

  Αυτά κατάφερε ο εκ Νάξου υπουργός. Τι να πούμε; Τι να τραγουδήσουμε; Συνεπώς ευτυχώς που βρέθηκε η κυρία στην εκπομπή του κ. Χατζηνικολάου και του είπε μερικές από τις προσωπικές αστοχίες του.

  Και μια απορία: Σε ποια γλώσσα «διαπραγματεύτηκε» ή «διαπραγματεύεται» με την τρόικα ένας υπουργός που δεν ξέρει μια λέξη αγγλικά ή κάποια άλλη ξένη γλώσσα!!! Και τι νομικές γνώσεις έχει ένας υπουργός ο οποίος δεν ρωτά να μάθει τι νομικά τέρατα κατασκευάζει και καταλήγουν στο καλάθι των αχρήστων; Και τελευταίο ποιοι είναι οι ατσίδες σύμβουλοι που «διαπραγματεύονται» αντί γι’ αυτόν; Και τι καταλαβαίνει από όσα συμβαίνουν ένας αμίλητος και αμήχανος υπουργός;