Γράφει η Emmanuela Nikolaidou

Κυριακή (25/11) το τελευταίο δρομολόγιο από Άνδρο για Ραφήνα. Το πλοίο γεμάτο, ως εκ τούτου βρίσκομαι στο σαλόνι της Α' θέσης, όπου δουλεύω ησύχως και πυρετωδώς.

Στο διπλανό τραπέζι, παρέα που αποτελείται από μία γυναίκα και 3 άντρες (εκ των οποίων ο ένας ιερωμένος, ΟΧΙ κατώτατης βαθμίδας).

Η συζήτηση, δυνατά, περί δημοτικών εκλογών και αντιλαμβάνομαι ότι η γυναίκα και ο ένας άντρας είναι δημοτικοί σύμβουλοι. Μιλούν με όρους "δύσκολα ψηφαλάκια", και "θες να σου δώσω εγώ ολόκληρο το τάδε (μεγάλο δημοτικό διαμέρισμα του νησιού);" Παρών και ο ιερωμένος στην κουβέντα. Ασφυκτιώ και πλησιάζω.

• Με όλο το σεβασμό", λέω, "θέλετε να μιλάτε πιο σιγά γιατί αυτά που λέτε εξαγριώνουν ψηφοφόρους σαν την πάρτη μου, δεδομένου ότι μας προσβάλλουν;".

Ο ιερέας στρέφει το βλέμμα προς το κενό, σε στυλ "μπαίνω σε σύσκεψη με τον Κύριο, μη μ' ενοχλείτε."

Η ξανθιά νέα κυρία σκύβει προς το μέρος μου, με ύφος ενοχλημένης καθηγήτριας, που υποχρεώνεται να συνομιλήσει με εγκέφαλο ο οποίος αδυνατεί να κάνει συνάψεις.

• "Ελάτε καλή μου," λέει. "Μεταξύ μας τα διακωμωδούσαμε ...". Διαφωνώ με ευγενικά επιχειρήματα.

Ο συνάδελφός της καταλαβαίνει ότι πρέπει να στρίψει το τιμόνι και λέει πολιτικάντικα ότι έχω δίκιο, επιχειρώντας να τερματίσει τη συζήτηση. Η κυρία επιμένει.

Τελικά, επεμβαίνει ο τρίτος άντρας της παρέας, παλιά καραβάνα, και αποφασίζει να επιτεθεί, ρωτώντας με ποιον εκπροσωπώ, Δίνω όνομα και ιδιότητα, διευκρινίζοντας ότι δεν ψηφίζω στο νησί τους και γυρνάω την πλάτη μου.

Φυσικά, ονόματα δικά τους δεν προσφέρθηκαν. Αχ, πονηροί πολιτευτές, όπως είχε πει ο σερ Νιόνιος. Αυτό είναι το κακό μαζί σας. Είστε πάντα εκτός θέματος. Άρα, μηδέν.

(ΣΗΜΕΙΩΜΑ: Το παραπάνω μήνυμα λάβαμε από την αναγνώστρια μας στο Εν Άνδρω. Το βρήκαμε ιδιαίτερα επίκαιρο και με την άδεια της το δημοσιεύουμε. Όσο υπάρχουν άνθρωποι  που πάνε κόντρα στο ρεύμα πάντα θα υπάρχει ελπίδα πως μπορεί να αλλάξει η εικόνα της κοινωνίας μας… - Εν Άνδρω).