Γράφει ο Γιάννης Ζιώτης

 

"Σιωπές αγαπημένες της σελήνης..." (φωτ. Εν Άνδρω).

(Χωρίς να έχει εκδηλώσει δημόσια κάτι για συγκεκριμένο συνδυασμό ο Γ. Ζιώτης και μόνο από την αναφορά μιας πιθανής υποψηφιότητας του με κάποιον υποψήφιο είδε σειρά ανώνυμων ή και επώνυμων επιθετικών πολιτικών σχολίων να αναφέρονται απαξιωτικά σε αυτόν. Χωρίς αυτός να έχει προκαλέσει, χωρίς να προλάβει να πει τίποτα τον πετροβολούσαν και τον… «κατεδάφιζαν»!

Επικοινώνησε και συζητήσαμε το φαινόμενο. Συμπέρασμα: κάποιοι σε μια κοινωνία σε κρίση θέλουν να εξαφανίσουν οποιονδήποτε νέο θα ήθελε να μπει στον χώρο της τοπικής πολιτικής για να προσφέρει. Σκέφτονται:

• «Που πάει αυτός τώρα; Δεν κάθεται στα αυγά του. Θα πρέπει να τον έχουμε κι αυτόν στα πόδια μας;»

Τέτοια λένε οι ανύπαρκτοι. Γιατί οι ανύπαρκτοι δεν αντέχουν νέους και υπαρκτούς. Δεν αντέχουν εκείνους που έχουν εγγράψει κάποιες επιτυχίες στη ζωή τους. Γιατί αυτοί έχουν εγγράψει μόνο τον λαϊκισμό των κραυγών απαξίωσης χωρίς ίχνος επιχειρήματος.

Προτρέψαμε τον αιφνιδιασμένο Γιάννη να γράψει τις εμπειρίες από αυτή την άδικη επίθεση. Και σήμερα ο Γιάννης στέλνει το τρίτο σύντομο, ελλειπτικό, υπαινικτικό κείμενο καταθέτοντας την θλίψη λίγων λέξεων και την σιωπή ως απάντηση στα αναθέματα και τους προπηλακισμούς που δέχτηκε - ΕΝ ΑΝΔΡΩ)

Η σιωπή είναι μια «γλώσσα» αξιοπρέπειας που θεραπεύει. Η πραγματική σιωπή δεν έχει σκοπό να κολακεύει, ούτε νοιάζεται για τα «σημεία στίξης».

Η σημειολογία της γίνεται αμέσως εμφανής. Τα μάτια των ανθρώπων γυρίζουν νωχελικά. Το πρόσωπο αφαιρείται και δεν κάνει συσπάσεις. Ακόμα και τα χείλη συγκρατούν τη λιγοστή «υγρασία». Δεν την αφήνουν να γλιστρήσει και να τα προδώσει.

Στις μέρες μας η «σιωπή» έγινε κι αυτή fake και μεταμορφώνεται απ’ τον καναπέ, ανάλογα με την… ανάρτηση!  Μάλλον βαυκαλίζονται όσοι συμμετέχουν ανώνυμα στην ωμή βία του πληκτρολογίου. Είναι βαρβαρότητα να κατεδαφίζονται προσωπικότητες από ανθρώπους που δεν υπογράφουν το σχόλιό τους!

Για πόσο ακόμα οι άνθρωποι αυτοί θα φορούν τη μάσκα και θα δημαγωγούν κρυφά στις οθόνες, ανάμεσα στις αυταπάτες και τις ψευδείς αντιλήψεις που έχουν για τον εαυτό τους και τον «μύθο» μέσα στον οποίο ζουν; Η πολιτική βέβαια διαθέτει αποθήκες με «αθέατα» όπλα, που ενεργοποιούνται ειδικά στις εκλογές!  

Στο νησί μου τα προβλήματα είναι πολλά. Το χειμώνα η πανέμορφη Άνδρος σέρνεται, αλλά πιθανότατα θα επιβιώσει! Στον τόπο μας τα παραμύθια μοιάζουν απαραίτητα! Αλλά τι θα συμβεί τι στιγμή που θα αποκαλυφθεί στο τέλος ότι ο «βασιλιάς είναι γυμνός»;