Ήταν μια σεμνή και ήσυχη εξόδιος ακολουθία. Αρκετός ο κόσμος με τα δεδομένα της εποχής. Κι αρκετή η ζέστη. Οι περισσότεροι εκτός εκκλησίας. Προσφερόταν η μέρα, αλλά και η προσοχή που επιβαλλόταν για τον κορονοϊό. Μέσα σε αυτό το ήσυχο και ήρεμο απομεσήμερο η Χώρα της Άνδρου αποχαιρέτισε τον Μανώλη Βάμβουκα, τον επί τρεις φορές δήμαρχο της στη Θεοσκέπαστη όπου ήταν και η γειτονιά του.

Παρόντες πολλοί πολιτικοί τόσο από την εθνική όσο και από την τοπική πολιτική. Στην φωτογραφία διακρίνονται παρόντες από αριστερά προς τα δεξιά: ο νυν δήμαρχος Άνδρου Δημήτρης Λοτσάρης, ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Λευτέρης Μπαλλας, η βουλευτής Κυκλάδων της ΝΔ Κατερίνα Μονογιού, ο πρώην δήμαρχος Θεοδόσης Σουσούδης, ο πρώην έπαρχος Γιάννης Μαλταμπές, ο νυν έπαρχος Δημήτρης Λάσκαρης, ο βουλευτής Κυκλάδων της ΝΔ Φίλιππός Φορτωμας, ο βουλευτής Κυκλάδων της ΝΔ και υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης.

Παρόντες στην τελετή 5 ιερείς της Άνδρου. 

Για τον μεταστάντα μίλησαν εκ μέρους του δημάρχου και του δημοτικού συμβουλίου ο πρόεδρος Λευτέρης Μπάλλας που είπε για την παρουσία και προσφορά του Μ. Βάμβουκα στην τοπική αυτοδιοίκηση και διάβασε το ψήφισμα που εκδόθηκε. 

Τον αποχαιρέτισε εκ μέρους της εθνικής αντιπροσωπείας ο Υπουργός Εργασίας και βουλευτής Κυκλάδων Γιάννης Βρούτσης με τον οποίο ο μεταστάς είχε στενή πολιτική και προσωπική φιλία. Στη συνέχεια μίλησαν ο πρώην δήμαρχος Άνδρου Θεοδόσης Σουσούδης με τον συνδυασμό του οποίου είχε εκλεγεί πρώτος σύμβουλος ο Μ. Βάμβουκας και ο πρώην έπαρχος Γιάννης Μαλταμπές με τον οποίο ο Μ. Βάμβουκας είχε κατέβει και είχε δύο φορές εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος. 

Όμως ο πιο συγκινητικός αποχαιρετισμός - μέσα από την καρδιά του - ήταν αυτός του Νίκου Ζιώτη, πολλά χρόνια στενού φίλου του Μανώλη Βάμβουκα. Ήταν μια βαθειά ανθρώπινη στιγμή όταν ο φίλος και συνοδοιπόρος του τέως δημάρχου αναρωτήθηκε δακρυσμένος: "ήσουν ο καθημερινός φίλος μου. Με ποιον θα κάθομαι παρέα τώρα πια να τα λέμε στην αγορά και να πίνουμε καφέ;" Και κατέληξε: "Μπήκες στην πολιτική φτωχός και φεύγεις φτωχότερος"...

Με αυτόν τον βαθειά ανθρώπινο παράπονο του Νίκου Ζιώτη αποχαιρέτισε η γενιά του Μανώλη Βάμβουκα τον επί τρεις φορές δήμαρχο της Χώρας. Όμως μέσα σε αυτό το παράπονο κλείστηκε κι ο αποχαιρετισμός μιας πολιτικής γενιάς που έφυγε οριστικά. Μια πολιτική γενιά μιας Άνδρου μικρής, περιορισμένης, στις γειτονιές της μικρής πόλης και στους δρόμους και τα μονοπάτια των γύρω χωριών. Αυτή όμως η Άνδρος είχε όμως πια φύγει πολύ πριν "φύγει" ο Μανώλης Βάμβουκας.

Κι ήταν αυτή η Άνδρος - του μικρού Δήμου Άνδρου - που βρέθηκε και στην εξόδιο ακολουθία του στη Θεοσκέπαστη για να τον αποχαιρετίσει. Η Άνδρος από το 2010 άλλαξε. Μπήκε σε νέα τροχιά. Ενοποιήθηκε κι έγινε ένας Δήμος. Συντελέστηκε μια σημαντική πολιτική αλλαγή, η οποία σταδιακά αρχίζει να επιδρά και κοινωνικά στο νησί. Οι παλιοί διαχωρισμοί υποχωρούν και το νησί ολοένα και περισσότερο αρχίζει να κατανοεί την ενότητα του.

Αυτής της Άνδρου που έζησε μέσα στα στενά περιθώρια των γειτονιών και των οικισμών της (Χώρας, Γαύριο, Μπατσί, Κόρθι) εκ των βασικών πολιτικών εκπροσώπων της ήταν ο Μανώλης Βάμβουκας. Αυτή η Άνδρος τον στήριξε. Ήταν η Χώρα που τον ψήφιζε πάντα και που τον εξέλεγε από την αρχή μέχρι το τέλος. 

Αλλά αν αυτή η Άνδρος τον τίμησε ήταν αυτή η ίδια Άνδρος που με εμμονή τον έσερνε επί χρόνια στα δικαστήρια! Για τους δρόμους που άνοιξε ως δήμαρχος ο Βαμβουκας "παίρνοντας το νόμο στα χέρια του". Κι αν για τους δρόμους μπορεί κανείς να πει πως ο Βάμβουκας παρανόμησε για να βρουν διέξοδο μερικά σπίτια και νοικοκυριά. Τι να πει κανείς για κάποια άλλα δικαστήρια που τον έσερνε μέχρι τέλος η γεροντική κακία 80χρονου για τυπικό παράπτωμα που μόνο αυτός είδε. Από αυτή την άποψη μπορεί κανείς να πει πως ο Μανώλης ξέφυγε απ' όλα τώρα πια...

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"