Του Μηνά Βιντιάδη

 

Ήθελα πολύ καιρό να γράψω για εκείνο το ταξίδι της επιστροφής από την Άνδρο. Ή μάλλον, για την άφιξη του πλοίου στο λιμάνι της Άνδρου, όταν άραξα στην πρύμνη, κι άναψα ένα τσιγάρο περιμένοντας να κατέβουν όσοι θα αποβιβάζονταν στο Γαύριο και μετά να μπουν οι επιβάτες που θα γύριζαν στην Ραφήνα.

 Πίσω μου, άκουσα βήματα, ένας νεαρός  άρχισε να μιλάει.

 - «Παππού το λιμάνι του Γαυρίου είναι όμορφο, ο κόσμος μπαίνει, σε λίγο θα κατέβουμε»

 - «Το βλέπω», άκουσα τη φωνή ενός ηλικιωμένου ν’ απαντά.

 - «Θα μπούμε σ’ ένα αυτοκίνητο και θα πάμε νότια. Θα κάνουμε μπάνιο στη  Χρυσή Άμμο, να εκεί είναι η παραλία…»

 - «Το βλέπω», πάλι η φωνή του ηλικιωμένου…

 - «Μετά θα πάμε στο Μπατσί, να εκεί είναι…», συνέχισε ο νεαρός…

 - «Ωραίο φαίνεται…», ο παππούς, «να πάμε στο Στιβάρι»…

 - «Θα πάμε παππού, θα σ’ αρέσει και η θέα, θα βλέπουμε στα δεξιά μας Κέα, Γυάρο, Κύθνο και Σύρο, θα δούμε και τα αρχαία στην  Υψηλή. Αν κάνουμε  μια στάση στο Άνω Απρόβατο, θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε  μια μοναδική θέα στο πέλαγος και θα φάμε  στην ταβέρνα “Μπαλκόνι του Αιγαίου”, με ντόπια, υπέροχη κουζίνα».

 - «Μμμμ… κι έχω μια πείνα», σχολιάζει ο ηλικιωμένος άντρας.

- «Λίγα χιλιόμετρα νοτιότερα, θα συναντήσουμε  την Παλαιόπολη, την αρχαία πρωτεύουσα του νησιού. Εκεί υπάρχει ο μοναδικός καταρράκτης των Κυκλάδων, αλλά και το αρχαιολογικό μουσείο, καθώς και ο χώρος ανασκαφών που συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Μπορούμε εκεί, να πιούμε τον καφέ μας…»

- «Προτιμώ ένα ουζάκι», είπε κρυφογελώντας ο παππούς.

- «Πάμε;», άκουσα τον νεαρό να του λέει τρυφερά. Πέταξα το τσιγάρο στη θάλασσα και γύρισα να τους δω. Ένα παλικάρι κρατούσε από το μπράτσο έναν όμορφο ασπρομάλλη άντρα, που φορούσε μαύρα γυαλιά και κρατούσε ένα λευκό μπαστούνι.

- «Ο φάρος μου…», ψιθύρισε ο ηλικιωμένος.

- «Ο φάρος είναι αριστερά», παππού, του απάντησε ο νέος.

- «Όχι, ο φάρος μου είσαι εσύ».

Ο τυφλός  ηλικιωμένος άντρας, σήκωσε το χέρι κι έψαξε το πρόσωπο του νεαρού. Του χάιδεψε το μάγουλο, κι ύστερα τον φίλησε.

Ένα δάκρυ κύλησε κι έγινε ένα με την αρμύρα της θάλασσας.

Σε ποιου το μάγουλο έτρεξε λίγο αλατισμένο νερό, δεν έχει σημασία…

 

*Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Μηνάς Βιντιάδης γεννήθηκε στο Πορτ Σάιντ της Αιγύπτου το 1957  και μεγάλωσε στην Κάσο. Έχει γράψει πέντε βιβλία, με τελευταίο το μυθιστόρημα «Τηγανίζουν πατάτες στον Άρη;», εκδ. Τόπος. Το θεατρικό του έργο «Ο Κάτω Παρθενώνας» ανέβηκε πριν από λίγο καιρό στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.