Ταξιδιωτικό: Διαμαντής Μπασαντής

Το Aqua Blue μπαίνει με το ξημέρωμα στο λιμάνι του Εύδηλου...

 Όταν επιβιβαστήκαμε στο Aqua Blue στην Άνδρο για την Ικαρία δεν ξέραμε πολλά για το πλοίο που θα μάς πήγαινε. Και ξέραμε μερικά πράγματα από την Ικαρία ενός ατέλειωτου παιδικού καλοκαιριού που περάσαμε εκεί πριν δεκαετίες. Τουτέστιν ελάχιστα. Η Ικαρία εκείνου του ενάμιση μήνα των 12 χρόνων έχει πια πολύ αλλάξει. Πως θα μας φαινόταν αυτή η ξαφνική επιστροφή στην παιδική ηλικία; Πως θα φαινόταν στον γιό μου που πήγαινε για πρώτη φορά ακολουθώντας τις μνήμες του πατέρα του; Πως θα ήταν το ταξίδι μέχρι εκεί με αυτό το μεγάλο επιβλητικό πλοίο που γέμιζε όλο το Γαύριο;

Με εξάρι και εφτάρι...

 Το πλοίο μπήκε στο Γαύριο γρήγορα και έδεσε εύκολα στη νότια προβλήτα. Δεν ταλαιπωρήθηκε καθόλου παρά το πατημένο εξάρι μέσα στο λιμάνι. Ξεφόρτωσε αρκετούς και αρκετά αυτοκίνητα. Πήρε λίγους και 2-3 αυτοκίνητα ανδριωτών που όλοι πήγαιναν Ικαρία! Κι έφυγε για Τήνο. Το εξάρι στο πέλαγος έγινε εφτάρι. Όμως το μεγάλο σκαρί πέρα από μια μικρή κλίση - από τον δυνατό αέρα - ταξιδευε μια χαρά και δεν κούναγε!

 

Ο καπετάν Γιάννης Παπαμάρκος

 Ανεβήκαμε στη γέφυρα για να πούμε δύο κουβέντες με τον καπετάνιο. Η δεύτερη έκπληξη: ο καπετάν Γιάννης Παπαμάρκος ύπσρχος του Θεολόγου! Γνώριζε το Εν Άνδρω και μας δέχτηκε με ιδιαίτερη εγκαρδιότητα. Μας μίλησε για το πλοίο και για την ακτοπλοΐα. Από όσα είπε κρατάμε την φράση του: "Είναι ένα καλοτάξιδο πλοίο από τις καλές εποχές της ακτοπλοΐας, τότε που τα έφτιαχναν με πολλούς χώρους. Μεγάλους φαρδείς διαδρόμους, πολλά και διαφορετικά σαλόνια, ευρύχωρα καταστρώματα, άνετες καμπίνες." Ο καπετάν Γιάννης είχε αναλάβει πλοίαρχος πριν μερικές μέρες. Κουμαντάρει το πλοίο σε βάρδιες λόγω του μεγάλου ταξιδιού με τον κάπτεν Αλέξανδρος Κοκκόλης...

 Ταξιδέψαμε από την Άνδρο μέχρι την Ικαρία. Σε μια διαδρομή που δεν υπήρχε ή που υπήρχε κάποτε με άξονα αναφοράς τη Χίο. Ήταν ένα ωραίο ταξίδι στον χρόνο και στον χώρο. Διαπλέυσαμε το Αιγαίο από Μύκονο στην Ικαρία νύχτα. Παρά το εφτάρι και παρά το γεγονός πως το πλοίο δεν έχει σταμπιλάιζερ ελάχιστα κούνησε. Ο μεγάλος όγκος και το βύθισμα που έχει το σταθεροποιούν και κάνει καλό ταξίδι. Πλησιάσαμε την Ικαρία γύρω στις 12 τη νύχτα. Κοντά στο νησί ο αέρας έπεσε και το ταξίδι ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο στα καταστρώματα...

 Φτάσαμε Εύδηλο χωρίς προβλήματα ή ιδιαίτερη καθυστέρηση. Κατεβήκαμε λίγοι επιβάτες και λιγότερα αυτοκίνητα.

 Ο Εύδηλο στις 12:40 ήταν ακόμα ζωηρός με 3-4 μαγαζιά με αρκετούς πελάτες. Οι Ικαριώτες γενικά το αντέχουν το ξενύχτι...

 Μείναμε στο νησί του Ικάρου με τα μεγάλα επιβλητικά βουνά και το ανοιχτό πέλαγος δύο μέρες. Την τρίτη το ξημέρωμα είμαστε πάλι στον Εύδηλο για την επιστροφή. Με το ξημέρωμα φάνηκε το Aqua Blue, που ερχόταν από την Σάμο. Όπως το είχε πει καπετάν Γιάννης: πλοίο μεγάλο, επιβλητικό, με σταθερή ταχύτητα 17,5 μίλια. Μπήκε στο λιμάνι που το περίμεναν δεκάδες αυτοκίνητα! Και αρκετός κόσμος!

 Όλη η προβλήτα είχε αυτοκίνητα μιας και η Ικαρία μοιάζει αποκλεισμένη! Η Blue Star που εξυπηρετεί το νησί βρέθηκε μπροστά σε ένα μεγάλο κύμα επισκεπτών του νησιού που οι περισσότεροι θέλουν να επιστρέψουν μέχρι το τέλος του μήνα στις βάσεις τους. Το ζήτημα ειναι πως θέσεις για αυτοκίνητα στα πλοία της Blue Star υπήρχαν από τις 2 Σεπτεμβρίου και μετά. Έτσι βρέθηκαν όλοι όσοι δεν είχαν κλείσει επιστροφή και είχαν αυτοκίνητο να είναι αποκλεισμένοι στο νησί! Πολλοί έφτασαν τρέχοντας μεσα στο πρωινό από τον Άγιο Κήρυκο να προλάβουν το σωτήριο καράβι που είχε θέσεις γκαράζ! Στη φωτογραφία ο Εύδηλος μετά την αναχώρηση του πλοίου...

Ο ανθυποπλοίαρχος Θανάσης Νουραλάς στη γέφυρα κατά τον διάπλου του Αιγαίου με εφτάρι σταθερό, αλλά και με πλοίο σταθερό...

Μια κοπέλα έκλεισε θέση στο πλοίο στις 3 τα ξημερώματα στον Αρμενιστή! Κι είχε φτάσει πρώτη από τις 5 το πρωί! Την Δευτέρα άρχιζε δουλειά! Το Aqua Blue αυτή τη στιγμή κάνει το πιο χρήσιμο δρομολόγιο για την Ικαρία. Όπως μουρμούριζε ένας νεαρός: "αστεία πράγματα, κάνει μια ώρα παραπανω για Ραφήνα σε σχέση με τον Πειραιά όμως φτάνεις Αττική. Δεν μένεις άλλες 10 μέρες στην Ικαρία να αγναντεύεις κάποιο πανί το πέλαγος..." Κι όμως αυτό το χρήσιμο δρομολόγιο ο κόσμος δεν το ήξερε και το μάθαινε τυχαία!

 Μια φωτογραφία από το πρωινό της Ικαρίας. Ο ήλιος ανατέλλει πάνω από τα βουνά του νησιού χρυσίζοντας το πέλαγος. Οι περισσότεροι επιβάτες είναι στα σαλόνια. Οι λίγοι πρωινοί έχουν βγει στο κατάστρωμα απολαμβάνοντας ή φωτογραφίζοντας το ξημέρωμα γιατί: είναι όμορφα σου λέω όταν ξημερώνει οπουδήποτε στο Αιγαίο...

 ΑΝΕΤΟ ΠΛΟΙΟ ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΑΝΕΤΗΣ & ΣΤΙΛΑΤΗΣ...

Στα αεροπορικά καθίσματα!

Στους διαδρόμους!

 Στο πίσω κατάστρωμα!

 Στο πίσω σαλόνι!

 Στο εμπρός σαλόνι!

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΠΑΤΡΙΑ...

 Φτάνοντας στην αενάως χτιζόμενη Μύκονο νοιώσαμε μια παράξενη οικειότητα. Θες ο οικοδομικος οργασμός (έχουν χτίσει και τα βουνά), θες τα οικεία πλοία, θες ο αέρας που δυνάμωσε, όλα αυτά έκαναν να νοιώσουμε πως ειχαμε διασχίσει το κεντρικο Αιγαίο κι είμαστε πια στις Κυκλάδες...  

 Πέρα από τα δύο κρουαζιερόπλοια τρια πλοία που μπαινόβγαιναν σε διάστημα 5 λεπτών (τα δυο ταχύπλοα) δημιουργούσαν μια αίσθηση συνωστισμού στο λιμάνι.

 Λίγο αργότερα φτάναμε στην Άνδρο όπου μας υποδέχτηκε ένα εφτάρι-οχτάρι (μποφόρ) έτσι για το καλό! Πολύ δύσκολο να κάτσεις έστω κι ένα λεπτ'ο για μια φωτογραφία...

Η Κουβάρα στα σύννεφα ψηλά στα χίλια μέτρα και τα Γαυριονήσια τρικυμισμένα. Κοντά οχτάρι και το πλοίο να πλέει σχεδόν ακούνητο!...

 Γαύριο. Οικείες εικόνες. Και φυσικά το γνωστό οικείο εξάρι-εφτάρι. Το Aqua Blue μπήκε και πήγε κατ' ευθείαν κι έδεσε στη νότια προβλήτα χωρίς προβλήματα...