Ο ήλιος έδυε την ώρα που ένα μεγάλο σκούρο κοκκινο-κίτρινο σύννεφο ψηλά, αλλά κι ένα σταχτί αραιό σύννεφο χαμηλά. Το πρώτο άπλωσε σαν φωτοστέφανο πάνω από τις κορυφές της Κουβάρας και του Πετάλου. Το δεύτερο κατέβηκε χαμηλότερα στις πλαγιές του βουνού λίγο πάνω από τα χωριά των Μενήτων και των Στραπουριών. Ήταν ότι απέμεινε από τα δάση και τα χωριά της Βόρειας Εύβοιας...

 

Ο αναγνώστης φωτογράφιζε εντυπωσιασμένος το εξώκοσμο θέαμα. Ο ήλιος πίσω από όλο αυτό το απίστευτο σκηνικό έδυε μέσα σε μια κίτρινη λάμψη που ποτέ πριν δεν είχε. Μια μοναδική λαμπερή ανταύγεια ξεπηδούσε μέσα από την τρομερή δυστυχία που έπληξε την Βόρεια Εύβοια...  

  Καθώς το σκοτάδι άπλωνε και το φως έπεφτε ταχύτατα η επόμενη φωτογραφία ήταν ακόμα πιο καθαρή των αντιθέσεων. Η ανταύγεια πάνω από τις κορυφογραμμές της Άνδρου έγινε πιο σκουρο-κόκκινη και οι απολήξεις πιο γκρίζες. Το υπόστρωμα της αιθαλομίχλης από την Βόρεια Εύβοια τύλιξε τον Πιτροφό, πέρασε πάνω από τις Μένητες και τις Στραπουριές και αραίωσε ψηλά στην κορυφή πάνω από το Υψηλού... 

 Μια τελευταία φωτογραφία. Τα εντυπωσιακά χρώματα από τα αποκαΐδια της φωτιάς της Εύβοιας στον ουρανό και πάνω στα βουνά της Άνδρου. Το σκούρο κόκκινο σύννεφο άπλωσε πάνω από το Αιγαίο τραβώντας ανατολικά. Στις ανταύγειες της εξώκοσμης λάμψης που είχε αποτυπώσει στον ουρανό η καταστροφή ένας τίτλος από μια παλιά ταινία του του γιουγκοσλαβικού πολέμου, το 1995, ήρθε στη σκέψη: "τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται"!!! Και μετά τράβηξε μια τελευταία φωτογραφία αποτυπώνοντας τα όμορφα χωριά του διπλανού νησιού, που έγιναν ένα σκούρο κόκκινο σύννεφο, το οποίο χάνονταν στον ουρανό της Άνδρου και στο Αιγαίο κι ένα δάκρυ κύλησε στην άκρη των ματιών του...

Διαμαντής Μπασαντής