Πόσες ανεμογεννήτριες θα χωρέσουν στο Στενό; Ή, η Ακτίνα Λακωνίας κι ο Προφήτης Ηλίας…

Του Γιώργου Γλυνού

Οικονομολόγου

 

Ο Όρμος στην δεκαετία του 1980

(Προχωρούν οι Α/Γ στα άκρα του νησιού. Όμως στην κεντρική Άνδρο θα πρέπει να σταματήσουν. Ιδίως αυτές του Κοπελούζου που θα αλλάξουν το τοπίο πάνω από Γαύριο-Μπατσί-Άχλα. Όπως και αυτές στην Ράχη Κορθίου. Και τώρα ήρθαν και αυτές της Ακτίνας Λακωνίας που είναι σε διαβούλευση. Η θέση τους είναι πίσω από τον Προφήτη Ηλία στο Στενό. Ξεπερνούν σε ύψος και το γραφικό εξωκλήσι αλλάζοντας το επιβλητικό τοπίο καθώς θα υπερβαίνουν την κορυφή. Για το θέμα γράφει ο συνεργάτης μας Γιώργος Γλυνός σε ένα εξαιρετικό κείμενο - μαζί με φωτογραφίες και χάρτη. Ένα κείμενο που ξεκινά από την "μυθολογία" του Στενού και φτάνει μέχρι τις ανεμογεννήτριες της εταιρείας Ακτίνα Λακωνίας, που είναι ο πρώτος που τις μελέτησε κι επισημαίνει το νέο πρόβλημα, Καλούνται ο Δήμος Άνδρου και τα Τοπικά Συμβούλια να πάρουν άμεσα θέση - Εν Άνδρω) 

Θυμάμαι στο Γιαλό (Όρμο Κορθίου) τη δεκαετία του ’80, οι βάρκες και τα καϊκια πρέπει να ήταν περισσότερα από τα αυτοκίνητα... Πριν ακόμη επεκταθεί η παλιά σκάλα και πριν γίνει η νέα, οι περισσότερες βάρκες συνωστίζονταν στα ρεμέτζα στην Αγία Αικατερίνη. Οι ψαράδες άπλωναν τα δίχτυα τους μπροστά στην προκυμαία κι όταν περπατάγαμε ξυπόλητοι στο δρόμο πηγαίνοντας προς το Βίντζι, συχνά πυκνά πατάγαμε και κανέναν αχινό. 

Ο αδερφός της γιαγιάς μου, ο μπαρμπα-Παντεζής ήταν ένας από τους ψαράδες της εποχής. Το τελευταίο καϊκι του, η Αγία Βαρβάρα, έξω από τα νερά της, ακόμη κοσμεί το χώρο κοντά στην προκυμαία. Οι ψαράδικες ιστορίες που έλεγε στα εγγόνια του, μεταφέρονταν στα παιδικά αυτιά μας σαν χαλασμένο τηλέφωνο, με μια μυθοπλασία που ξεπερνούσε την πραγματικότητα.

Από τον Προφήτη Ηλία η κοιλάδα του Κορθίου 

Κάποιες φορές, βέβαια, ο μύθος γινόταν απτός, όπως το ναυάγιο των Γερμανών στα Κρύα Νερά, απ’όπου ο μπαρμπα-Παντεζής είχε αποκομίσει κάποιες κουβέρτες με  το Γερμανικό αετό πάνω και κάποια φυσίγγια κανονιών τα οποία χρησίμευαν ως γλάστρες!

Οι ιστορίες για τον Οργίνο που πήγε κι έμεινε στην άκρη της Ράχης στο άλλοτε ονομαζόμενο ακρωτήρι «Κάτω Κόσμος» (αλλά πλέον «Κάβος του Οργίνου»), μας εξήπταν τη φαντασία για το πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος.

Αλλά τίποτε δε συγκρινόταν με τις ιστορίες για το Στενό. Εδώ η φαντασία μας κάλπαζε. Μυθικά τέρατα της θάλασσας, αδιανόητες φουρτούνες κι ένας άβατος κόσμος απόλυτου μυστηρίου.

Η θέα από τον Προφήτη Ηλία προς τα δυτικά της Άνδρου

Θυμάμαι όταν κάποτε ο συγχωρεμένος ο Αλέκος Ζαγοραίος είχε ένα ατύχημα στο Στενό, μου φαινόταν ότι όλο το χωριό ομοθυμαδόν προσέτρεξε στην προκυμαία και όλοι οι ψαράδες βγήκαν να τον βοηθήσουν:  να τον επαναφέρουν από τον κόσμο του μυστηρίου στον κόσμο των ανθρώπων.

Η Ράχη πάντα έστεκε ανάμεσα στο Γιαλό και στο Στενό, σαν ένα τεράστιο παραβάν - το τελευταίο σύνορο μεταξύ μύθου και πραγματικότητας. Όπως καταλαβαίνετε, όταν πλέον μεγάλωσα θέλησα να δω τι επιτέλους κρυβόταν πίσω από το αδιαπέραστο τείχος της Ράχης. Οι θαλάσσιες διαδρομές άλλωστε με τον μπαρμπα-Παντεζή στα Μάρμαρα και στις Κρεμμύδες ελάχιστα με είχαν διαφωτίσει μέχρι τότε.

Η θέα της Ράχης Κορθίου από τον Προφήτη Ηλία

Μαζί με δυο φίλους ανεβήκαμε στο Ξηροκόμπι για να δούμε επιτέλους τι κρύβεται από πίσω. Το αποτέλεσμα; Η τέλεια απογοήτευση. Ναι μεν η Τήνος ξαπλωμένη να τη χαζεύεις ολόκληρη, αλλά το Στενό εξακολουθούσε να ξεγλυστράει από τα μάτια μας κλεισμένο στο μυθικό του κόσμο. Μόνο λίγο η άκρη στις Κρεμμύδες φαινόταν κι ένα νέο παραβάν που μας έκοβε τη θέα – το Φραγκάκι.

Η θέα από τον Προφήτη Ηλία προς το Φραγκάκι

Δεν πέρασε λίγος καιρός και αποφασίσαμε να ανέβουμε στον Προφήτη Ηλία, πάνω από την Πίσω Μεριά. Η θέα από’κει πάνω μας αποζημίωσε. Αν και τα Δώματα μας έκοβαν τη θέα προς τη μεγαλύτερη περιοχή του Στενού, η άκρη της Άνδρου, τα νησάκια του Στενού και το στενό θαλάσσιο πέρασμα είχαν οριστικά ξεφύγει από τον κόσμο του μυστηρίου και είχαν εισέλθει στον κόσμο της πραγματικότητας. Και μαζί μ’αυτό η θέα προς τις Κυκλάδες μοναδική: η Τήνος, η Σύρος, η Πάρος, η Νάξος, η Γυάρος, η Τζιά, η Κύθνος, η Σέριφος, η Σίφνος αλλά και ολόκληρη η δυτική ακτογραμμή της Άνδρου με την Εύβοια και την Αττική απέναντι. Κι απ’την άλλη πλευρά, το Πάνω Κάστρο αλλά και η Χίος, η Ικαρία και η Σάμος.

Ο Προφήτης Ηλίας από την θάλασσα

Οι Άγιοι Σαράντα στην Κουβάρα μπορεί να έχουν την καλύτερη θέα της Άνδρου, αλλά ο Προφήτης Ηλίας της Ράχης παίρνει τα σκήπτρα όταν πρόκειται για τη θέα στο Αιγαίο.

Αναμφίβολα αυτός ο τόπος πρέπει να υπήρξε στο παρελθόν βίγλα, καθώς η θαλάσσια εποπτεία είναι ασύγκριτη. Οποιοδήποτε πλοίο ξεκινά από την Αττική και κινείται προς τις Κυκλάδες ή το Κεντρικό και Βόρειο Αιγαίο είναι ορατό από εδώ.

Έκτοτε άρχισα να ανακαλύπτω σποραδικά τα μυστικά του Στενού: Τα μονοπάτια με τις ξερολιθιές. Τα μοναστήρια της περιοχής (Μονή Φλετρών, Αγία Μόνη, Τρομάρχια) που φανερώνουν την ασκητικότητα του τόπου. Τις όμορφες απάτητες και υπήνεμες παραλίες όπου το πόδι σου χώνεται βαθιά μες στην άμμο. Τα πανέμορφα ροζ και γαλάζια βότσαλα στον Άϊ Γιάννη στις Κρεμμύδες. Τα παρδοσιακά κορθιανά πανηγύρια στα Τρομάρχια, την Αγία Μόνη και στις Κρεμμύδες.

Η παραλία του Στενού και απέναντι η Τήνος

Κάποια στιγμή, με μια βάρκα μείναμε στο Στενό, και χρειάστηκε να ανέβουμε με τα πόδια το δρόμο από τον Άγιο Στέφανο μέχρι σχεδόν τον Προφήτη Ηλία. Κάπου εκεί συνειδητοποίησα ότι ο τόπος αυτός δεν είναι και τόσο ευμεγέθης.

Κι όμως, ο τόπος αυτός παρέμεινε αναξιοποίητος στα χρόνια της ευμάρειας. Τις παραλίες, πιθανότατα, περισσότεροι τις επισκέπτονται από την Τήνο και την Αττική παρά από την Άνδρο, εξαιτίας της κακής πρόσβασης. Και τώρα που οι ανεμογεννήτριες χτυπούν την πόρτα της Άνδρου, ο τόπος αυτός που κάποτε γέμιζε τις φανταστικές μας ιστορίες, τώρα θεωρείται κατάλληλος, όσο και ο Καμπανός, για να «κρύψουμε» όσες περισσότερες μπορούμε εκεί που δε φτάνει ανθρώπου μάτι.

Χάρτης που αποτυπώνει τις προτάσεις για το Στενό. Δεν προχώρησαν οι Α/Γ του Καραβά. Προχωρά όμως κι είναι στη διαβούλευση το αιολικό πάρκο Φραγκάκι 2 της Ακτίνας Λακωνίας το οποίο φτάνει μέχρι το πίσω μέρος του Προφήτη Ηλία με τις ακτίνες της Α/Γ να ξεπερνούν σε ύψος το εξωκλήσι στην κορυφή του βουνού!

Πόσες αλήθεια όμως μπορούν να χωρέσουν στο Στενό; Η δυτική πλευρά της περιοχής είναι απόκρημνη. Τα σχετικά επίπεδα σημεία περιορίζονται στην κορυφογραμμή του Φραγκακίου, της Ράχης, και παράλληλα με το δρόμο των πυλώνων της ΔΕΗ. Το αιολικό στο Φραγκάκι είχε την υποστήριξη της δημοτικής και κοινοτικής αρχής επί Γιάννη Γλυνού, καθώς ομολογουμένως, είχε τη μικρότερη οπτική επαφή με οποιοδήποτε άλλο αιολικό πάνω στο νησί σε ότι αφορά τα τουριστικά σημεία ενδιαφέροντος. Στον αντίποδα, το αιολικό στο Ξηροκόμπι συναντά σφοδρές αντιδράσεις σε οποιοδήποτε ανδριώτικο συμβούλιο κι αν έχει τεθεί επί τάπητος, καθώς δεσπόζει στον Όρμο Κορθίου.

Το υπό αξιολόγηση αιολικό στην περιοχή Καραβά, παράλληλα με τους πυλώνες της ΔΕΗ φαίνεται να μην προχωρά, λόγω της εγγύτητας στο δίκτυο μεταφοράς.

Η θέα από τον Προφήτη Ηλία προς το Στενό και η θέση της ανεμογεννήτριας της Ακτίνας Λακωνίας

Μένει το αιολικό της Ακτίνας Λακωνίας εκεί που τελειώνει το αιολικό στο Φραγκάκι και συνεχίζει μέχρι τα Δώματα. Το αιολικό αυτό βρίσκεται αυτή την περίοδο και μέχρι τις 26 Φεβρουαρίου σε δημόσια διαβούλευση. Άραγε ο δήμος Άνδρου και η κοινότητα Κορθίου θα γνωμοδοτήσουν  για αυτό το έργο; Θα τηρήσουν την ίδια στάση με το αιολικό στο Φραγκάκι; Έχει τα ίδια χαρακτηριστικά το έργο;

Σε αυτό το σημείο χρειάζεται προσοχή. Οι ανεμογεννητρίες που προβλέπεται να εγκατασταθούν εδώ είναι έξι ισχύος 3.6 MW παραπάνω δηλαδή από τις υπόλοιπες αδειοδοτημένες περιπτώσεις στο νησί. Το μέγεθός τους  υπερβαίνει τα 120μ περίπου καθώς ο πυλώνας έχει ύψος 72,5μ και το κάθε πτερύγιο 51μ.

Η θέα του Προφήτη Ηλία από τον Ζαγανιάρη και η οπτική που θα υπάρχει με μια ανεμογεννήτρια να ξεπροβάλλει πίσω του!

Κι αν από τα πεδινά του Κορθίου το αιολικό πάρκο δεν θα είναι ορατό, αυτό δεν ισχύει για τη δυτική ακτογραμμή του νησιού καθώς και για τη ζώνη πλησίον της Καππαριάς στους Γερακώνες από κάποιο υψόμετρο και πάνω. Η δυτικότερη ανεμογεννήτρια είναι προορισμένη να τοποθετηθεί ακριβώς πίσω από τον Προφήτη Ηλία προς τα Δώματα, σε απόσταση που δεν υπερβαίνει τα 500μ, σε υψόμετρο 613μ. Έτσι ο Προφήτης Ηλίας από κάποιες όψεις (π.χ. από το δρόμο Ζαγανιάρι – Κοχύλου, αλλά και στον επαρχιακό δρόμο από το Ζαγανιάρι μέχρι τα Σταυριά) θα μοιάζει να «στεφανώνεται» από μια ανεμογεννήτρια εν είδη ρόδας Λούνα Παρκ, καθώς αυτή θα φτάνει σε ύψος τα 735μ υπερβαίνοντας την κορυφή κατά το μέγεθος των πτερυγίων.

Χειρότερη θα είναι η εικόνα από τη δυτική ακτογραμμή, από το Χάρακα, την Κουβάρα, το Στρόφιλα, τη Ζαγορά, την Πλάκα, τα Τρομάρχια, αλλά και από τα παραπλέοντα σκάφη που θα έχουν άμεση επαφή. Η πανοραμική θέα του Προφήτη Ηλία θα είναι εφάμιλλη με αυτό της συγκεκριμένης ανεμογεννήτριας, γεγονός που θα την καθιστά ορατή από την πλειοψηφία των Κυκλάδων αλλά και από τα πλοία που εκκινούν από την Αττική προς τις Κυκλάδες ή το Κεντρικό και Βόρειο Αιγαίο.

Άραγε, είναι αυτό που αξίζει η περιοχή του Στενού και το Κυκλαδίτικο τοπίο εν γένει;

 

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

  1. Σχολιάζετε ως επισκέπτης.
Attachments (0 / 3)
Share Your Location
There are no comments posted here yet
This comment was minimized by the moderator on the site

Κι αν πραγματικά θέλαμε να σώσουμε την Άνδρο από τα εκτεταμένα αιολικά? Από τον Ανδρέα Χαλά Αρχιτέκτονα Μηχανικό Δ.Π.Θ.


2 ώρες πριν

•Προσθέστε ένα σχόλιο


Κι αν πραγματικά θέλαμε να σώσουμε την Άνδρο από τα εκτεταμένα αιολικά?



Από τον Ανδρέα Χαλά

Αρχιτέκτονα Μηχανικό Δ.Π.Θ.



«Θε μου Πρωτομάστορα μ’ έχτισες μέσα στα βουνά. Θε μου Πρωτομάστορα στα βουνά με θεμέλιωσες.», Άξιον εστί, Ο.Ελύτης



Παρακολούθησα προχθές την παρουσίαση των θέσεων για την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών στο νησί μας. Καταπληκτικό! Ήμουν στο γραφείο και δούλευα, στο background άκουγα τις εισηγήσεις κι έπειτα τον διάλογο. Teleδιάσκεψη λοιπόν στην Άνδρο, μόνο που στα αυτιά μου έφτανε σαν εκπομπή της Telemarketing. Κι αυτό φυσικά για το πρώτο σκέλος, τις εισηγήσεις των εκπροσώπων των εταιριών που από Δευτέρα είναι πίσω στο γραφείο τους να κάνουν τη δουλειά τους. Όπως τη δουλειά τους έκαναν κι ενώ ήταν εδώ.

Η απορία που είχα, ήδη από την ανακοίνωση της συνάντησης, είναι γιατί κλήθηκαν από την αρχή! Τι σκεφτόταν ο όποιος διοργανωτής; Τι άλλο περίμενε από τοποθετήσεις του τύπου «πάρτο το χρειάζεσαι και είναι και σε τιμή ευκαιρίας»; Για να μας πουν όπως τελικά κατέληξαν «θα το πάρεις θες δε θες»! Προσωπικά αυτή η πρόσκληση μου μοιάζει με ένα σχήμα συνομιλίας με τον υποψήφιο κατακτητή σου, όπου τότε συζητάς τους όρους παράδοσης σου!

Οι ανεμογεννήτριες είναι ήδη εδώ! Παρουσιάστηκαν ελλιπείς οι χάρτες με τις χωροθετήσεις ως προς το σύνολο των μονάδων που σαν ιλαρά θα εξαπλωθεί. Ο WindFarmVirus είναι ήδη εδώ! Τα επιχειρήματα των στελεχών τέθηκαν σαν FAQ (συχνές ερωτήσεις) κι έτσι απαντήθηκαν σχεδόν σαν ομολογία και παραδοχή μέσω της ίδιας της άρνησης των όποιων λόγων έχει να ανησυχεί κανείς (ήχος, εγγύτητα, σημεία παρατήρησης, κλπ).

Κάπου κάπου και λίγο σαρκαστικές τοποθετήσεις του τύπου «τα πουλμανάκια θα πηγαίνουν τον κόσμο εκεί όποτε έχει καύσωνα να δροσιστεί». Ο Βορειοευρωπαίος, ο Αμερικανός, και άλλοι τουρίστες θα έρθουν θεματικά εδώ γιατί οι πρωτοπόρες ανεμογεννήτριες της Άνδρου θα έχουν ένα φόντο άλλο, πολύ διαφορετικό και πιο ωραίο από το όπως έχουν συνηθίσει να τις βλέπουν στις πατρίδες τους. Επιχειρήματα τρύπια! Αλλά τα λεφτά είναι πολλά και … τα παραλέμε και λίγο μήπως και διασκεδάσουμε λίγο τις εντυπώσεις.

Πράγματι ο πλανήτης έχει πρόβλημα! Ναι στην ανακύκλωση, τα EV’s, στις ΑΠΕ, στηρίζουμε όσο μπορούμε την τοπική παραγωγή και κατανάλωση, να μάθουμε από την Costa Rica, κλπ κλπ. Αλλά η Άνδρος δεν πρέπει να γίνει θύμα μιας ας πούμε ‘ιμπεριαλιστικής’ πολιτικής. Κι αυτό επειδή λέει έχει ‘υψηλό αιολικό κεφάλαιο’ προς αξιοποίηση για την ενέργεια. Αλλά είναι και που στην Ελλάδα φτάνουν όλα τα μπαγιάτικα ως καινοτόμα. Ήδη πρωτοπόρες χώρες όπως η Δανία, η Ολλανδία και άλλες χωροθετούν νέου τύπου ανακυκλώσιμα αιολικά εντός της θάλλασας (offshore) ώστε να αποσύρουν τις παλαιού τύπου επίγειες. Επίσης θέλουν να απεξαρτηθούν από την παραγωγή φυσικού αερίου καθώς παρατηρούν σεισμικά φαινόμενα και είναι κάτι σχεδόν πρωτόγνωρο για αυτούς και τους βρίσκει ανοχύρωτους. Ίσως μας έρθει κι αυτό!

Και η Άνδρος καταναλώνει ρεύμα οπότε και θα πρέπει να παράγει. Αλλά να το κάνει στα πλαίσια μιας τοπικής λύσης και προσαρμοσμένης στα χαρακτηριστικά της. Η στείρα άρνηση «όχι στις ανεμογεννήτριες» που ήταν το κυρίαρχο δόγμα την περασμένη δεκαετία σε τοπικό επίπεδο μαζί με την αδιαφορία εκτιμώ πως έφτιαξαν τον προθάλαμο για τα θεμέλια που έπεσαν πρόσφατα.

Η Άνδρος δεν είναι γνωστή για τους ανεμόμυλους της. Δε θα βρει κανείς τέτοια card postal (πέραν αυτού στον Όρμο). Η μελέτη του αρχιτέκτονα Στέφανου Νομικού και της ομάδας του κατέγραψαν πάνω από 300 μύλους στο νησί εκ των οποίων πάνω από 250 είναι υδρόμυλοι. Σε συνέχεια αυτής της παράδοσης του τόπου φτάσαμε στον υδρόμυλο του Εμπειρίκου στις Στενιές, τη γνωστή Φάμπρικα.

Παράλληλα ένα χειροποίητο σκαλοπατιαστό τοπίο, γεμάτο αιμασιές, αμπολές, μικρές υδατοδεξαμενές με σκοπό την εκμετάλλευση της γης και την καλλιέργεια. Οι πρόγονοι μας διαχρονικά κατέβαλαν και πήραν τα μέγιστα από την εκμετάλλευση και κατακράτηση του νερού. Σε έναν τόπο που είναι εξαιρετικά προικισμένος ως προς αυτόν τον πόρο αλλά που φτάσαμε να πίνουμε νερό από το ΤΕΜΑΚ και τα καλοκαίρια να έχουμε διακοπές παροχής. Ο υδάτινος πόρος είναι πλήρως ανεκμετάλλευτος στο νησί μας.

Σε συζήτηση που είχα σχετικά πρόσφατα με ερευνητές από το Αστεροσκοπείο μου μεταφέρθηκε ανεπίσημα πως έχουν τρέξει μοντέλα για την κλιματική αλλαγή για την περιοχή των Κυκλάδων και ειδικά και για την Άνδρο όπου σε ορίζοντα 80-100 ετών η περιοχή μας προβλέπεται να έχει κλίμα ξηρό όμοιο με αυτό που έχει η Τήλος σήμερα !!! Δηλαδή ξηρό και άνυδρο με ότι αυτό σημαίνει για τη χλωρίδα του τόπου, τις παραγωγικές του δραστηριότητες, κλπ.

Τέλος του 2010, παραμονές πρωτοχρονιάς, όντας φαντάρος στο μηχανικό της Σάμου βρεθήκαμε εσπευσμένα στην Ικαρία τότε που τα έντονα πλημμυρικά φαινόμενα προκάλεσαν έντονες καταστροφές στο Να και την απώλεια 2 ανθρώπινων ζωών. Παρέμεινα τελικά για 2 μήνες συντονίζοντας αποκαταστάσεις και τη μεταφορά του τάγματος σε ένα φυλάκιο. Εκεί λοιπόν είχα την ευκαιρία να μοιραστώ την ανησυχία αλλά και την αισιοδοξία των ντόπιων για τη δημιουργία του πρώτου υβριδικού υδροηλεκτρικού εργοστασίου στην Ελλάδα. Το «Ναέρα» όπως ονομάστηκε και εγκαινιάστηκε το 2019. Παράλληλα σε όλες τις περιηγήσεις παρατηρούσα μικρούς ταμιευτήρες νερού στις ρεματιές. Η διαχείριση των όμβριων μου ήταν καταφανές πως ήταν σύμφυτη με τις παλαιότερες αλλά και τις νεότερες παραδόσεις των κατοίκων της περιοχής, έτσι που υποδέχτηκαν εύκολα την ιδέα του υδροηλεκτρικού έναντι όποιας άλλης λύσης περί εγκατάστασης ΑΠΕ. Επίσης από τα χρόνια που ζούσα σπουδάζοντας στη Ξάνθη θυμάμαι άπειρες εκδρομές στο φράγμα του Θησαυρού επί του Νέστου όπου πάντα συναντούσαμε αρκετό κόσμο και πούλμαν, γιατί πράγματι εκεί υπήρχαν πράγματα να δεις και να κάνεις, ήταν μια σχεδόν ολοκληρωμένη εμπειρία με φυσιολατρικό, τεχνικό, αθλητικό και φωτογραφικό ενδιαφέρον.



Αν λοιπόν δε θέλουμε εκτεταμένα αιολικά, τότε τι;

Τότε πιστεύω πως θα έπρεπε να υπάρχει ευρεία συσπείρωση γύρω από μια εναλλακτική ιδέα. Μια πρόταση τόσο ρεαλιστική όσο και αειφόρα που απαντά σε τοπικά κριτήρια. Που παράγει απαντήσεις και λύσεις με πολλαπλά οφέλη, που οχυρώνει το νησί και τους κατοίκους του στις προκλήσεις που θα φέρουν οι επόμενες δεκαετίες ακόμα και αιώνες.

Για τους ταμιευτήρες νερού στην Άνδρο θυμάμαι συζητήσεις από όταν ήμουν παιδί. Κρατούν ήδη 30 χρόνια με πιο πρόσφατες τις προτάσεις έργων του κου Πισσία. Μακάρι να ευδοκιμήσουν, κάθε τέτοιο έργο μόνο καλό κάνει.

Με το παρόν θα ήθελα να εστιάσουμε με θετική στάση προς τις ΑΠΕ στη δημιουργία μιας εναλλακτικής πρότασης τόσο ως μέτρο περιορισμού της εγκατάστασης των αιολικών αλλά με κύριο άξονα τη σταθερή, συνεχή, τοπική παραγωγή και κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας.



Ο υδροηλεκτρικός σταθμός (ΥΗΣ) της Άνδρου



Στις εικόνες παρουσιάζεται πολύ ενδεικτικά τόσο σε μέγεθος όσο και θέση για την κατασκευή 2 φραγμάτων στη ρεματιά (ενεργό ποτάμι χειμώνα καλοκαίρι) που διέρχεται από το χωριό Ρέματα και εκβάλει στην παραλία Λεύκα. Η επιφάνεια του 1ου ταμιευτήρα είναι περίπου 300στρ και του 2ου 100στρ. Για την αρχή λειτουργίας πρόκειται για ένα κλειστό κύκλωμα όπου ο 1ος ταμιευτήρας όπως ελευθερώνει το νερό παράγει ρεύμα, ο 2ος το συλλέγει ώστε με χρήση αντλίας να το επαναπροωθήσει στον 1ο. Στην περίπτωση της Ικαρίας 2 ανεμογεννήτριες είναι υπεύθυνες για την ενέργεια που καταναλώνουν οι αντλίες στα πλαίσια της κυκλικής χρήσης του νερού. Επιπλέον μικρότεροι ταμιευτήρες σε γειτονικές ρεματιές θα μπορούσαν να αποτελούν μπαταρία για την ουσιαστική βιωσιμότητα της απρόσκοπτης λειτουργίας του υδροηλεκτρικού. Ελεγχόμενα το ποσοστό του νερού που περισσεύει ελευθερώνεται και συντηρεί τον υγρότοπο του όρμου Λεύκα (link).

Για τα παραπάνω γίνεται ενδεικτική αναφορά επί της αρχής. Μια τέτοια πρόταση πρέπει να αναλυθεί και να μελετηθεί σε διάφορους δείκτες και ποσότητες μέχρι να φτάσει κανείς στο ζητούμενο που είναι τα MWatt παραγωγής. Άραγε πόσα καταναλώνει η Άνδρος κατά τη συντηρητική της λειτουργία το χειμώνα και σε περίοδο αιχμής το καλοκαίρι;



Εκτιμώμενα οφέλη από την δημιουργία ΥΗΣ:
•Ενεργειακή αυτονομία σε πολύ υψηλό ποσοστό των αναγκών για τοπική κατανάλωση
•Βελτίωση και χρήση υφιστάμενων οδικών δικτύων. Ελάχιστη ανάγκη για δημιουργία νέων
•Περιορισμό των έργων σε ένα μέρος εντοπισμένα και όχι διάσπαρτα, με ότι αυτό σημαίνει και για τη διατήρηση των συνοδών έργων
•Ελάχιστο αποτύπωμα συνοδών έργων καθώς το εργοτάξιο εκτελείται σε μεγάλο ποσοστό εντός του χώρου που θα πλημμυρίσει
•Δημιουργία και χρήση ενός έργου με ορίζοντα κάποιους αιώνες και όχι 20-30 χρόνια. Ένα έργο που δουλεύει με και για την τοπική κοινωνία
•Δημιουργία κάποιων μόνιμων θέσεων εργασίας για τη λειτουργία και συντήρηση του ΥΗΣ
•Δημιουργία ενός πραγματικού περιβαλλοντικού και οικοτουριστικού πάρκου και προορισμού
•Δημιουργία προϋποθέσεων για ενίσχυση και διατήρηση του μικροκλίματος του τόπου έναντι στις επιταγές για μέτρα προσαρμογής ενάντια στην κλιματική αλλαγή
•Ήδη τα έλη στις βόρειες παραλίες φιλοξενούν αξιοσημείωτη βιοποικιλότητα και αποτελούν σταθμούς και για αποδημητικά πουλιά. Τι θα γινόταν άραγε αν είχαμε και μια τεχνητή λίμνη;
•Κι αν θέλαμε να κάνουμε λίγο χαβαλέ τότε θα λέγαμε και πως θα αναπτυχθεί η κωπηλασία, η υποβρύχια κατάδυση στα ερειπωμένα κτίσματα που θα βρεθούν στον πυθμένα της λίμνης, θα ψαρεύουμε πέστροφες, θα φτιάξουμε ένα μύθο με ένα υδρόβιο τέρας ή θα ζει εκεί ο αδελφός του Σήφη του κροκόδειλου που εντοπίστηκε στην Κρήτη. Θα μας κάνει διάσημους! Που ξέρεις τι φέρνει καμιά φορά η ζωή;



Να ξαναγίνουν συναντήσεις εργασίας και μάλιστα πολλές. Να έρθουν πολλά κλιμάκια από τη ΔΕΗ ανανεώσιμες να εξετάσουν, εξειδικεύσουν και ωριμάσουν μια πρόταση σαν την παραπάνω (αν τη θέλουμε). Οι υπόλοιποι εκπρόσωποι των εταιριών καλοδεχούμενοι για διακοπές (διατίθεμαι να τους ξεναγήσω), όχι όμως για να μας πουν πως θα κάνουν τη δουλειά τους. Πρόκειται για μια δουλειά που αν γίνει τότε πρέπει να είναι εξαιρετικά περιορισμένη!

Κύριε δήμαρχε αυτή είναι η πρόκληση της θητείας σας! Αν εδώ σταθείτε με το γνωστό σας moto “κάνουμε ότι μπορούμε και σε καλές τιμές” τότε θα έχετε πουλήσει την Άνδρο, εμάς και τους επόμενους και μάλιστα θα το έχετε κάνει πολύ φθηνά! Ο συνάδελφος σας στην Τήνο (νεαρός και ο ίδιος) πρωτοστατεί γιατί έχει θέση! Εσείς;



Οι ανεμογεννήτριες ποτέ δε θα κάνουν adapt με το περιβάλλον, πάντα θα αποτελούν ξένο σώμα στο τοπίο. Αντίθετα μια «λίμνη» έστω και τεχνητή είναι φυσικό περιβάλλον η ίδια!



Προλαβαίνουμε ή είναι πλέον αργά;



Υ.Γ.:
[1] Προσυπογράφω την τοποθέτηση και τις παρατηρήσεις του καλεσμένου δικηγόρου. Το ίδιο και για τις παρεμβάσεις πολλών πολιτών.
[2] Στο παρόν ή άλλο κείμενο θα μπορούσα να πω πολλά για το εύθραυστο τοπίο, τον τόπο που κληρονομήσαμε και πως θα τον παραδώσουμε, και άλλες ουσιαστικές αλλά και ρομαντικές εκφράσεις αγωνίας αλλά ΟΙ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΕΔΩ.
[3] Προσωπική μου άποψη αλλά και επαγγελματική προσέγγιση είναι πως σε κάθε έργο από το μικρότερο έως το μεγαλύτερο πρέπει να υπάρχει μέριμνα α)για όλες τις διαμορφώσεις (σε κελύφη, περιβ.χώρο, επιλογή υλικών) παθητικού ενεργειακού σχεδιασμού ώστε να είναι μειωμένη η ανάγκη για χρήση ενεργητικών συστημάτων, β)η συλλογή των όμβριων υδάτων είναι επιβεβλημένη για δεξαμενισμό και επανάχρηση έστω και ποτιστική (ή τουλάχιστον η όδευση κατά το παρόν ώστε να είναι εύκολη η υποδομή μελλοντικά). Τέλος θα προτιμούσα σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής να ενθαρρυνόμασταν ως μικροί παραγωγοί ενέργειας σε κάθε εγκατάσταση των δραστηριοτήτων μας, αλλά είναι πολλά τα λεφτά και γιατί να τα μοιραστούμε!



Αναφορές από Ελλάδα:

Εκμετάλλευση των Υδροηλεκτρικών Σταθμών ως Έργων Πολλαπλού Σκοπού

https://www.ypethe.gr/sites/default/files/archivefiles/yie_horas_dei.pdf

Υδροηλεκτρική ενέργεια

https://ocw.aoc.ntua.gr/modules/document/file.php/CIVIL114/ene_yhs_11.pdf

Υβριδικό υδροηλεκτρικό Ικαρίας

-> https://www.ppcr.gr/el/announcements/news/286-aftopsia-klimakiou-tis-dei-ananeosimes-sto-yvridikoy-ergo-ape-stin-ikaria

-> http://www.radio-ikaria.gr/egkainia-yvridikoy-energeiakoy-tin-tetarti-5-ioynioy/

-> http://estia.hua.gr/file/lib/default/data/6720/theFile

Για την αντλιοταμίευση

-> https://www.e-mc2.gr/el/node/1384



Documentaries | Spark

Windfarm Wars

1/4 https://www.youtube.com/watch?v=CBYzwOTwY4E

2/4 https://www.youtube.com/watch?v=TcV6geO5C-k

3/4 https://www.youtube.com/watch?v=Ggu38OCcpoA

4/4 https://www.youtube.com/watch?v=MYGnjvRpWBw

How Do We Use The Power Of Nature?

-> https://www.youtube.com/watch?v=5V1ydD_OZHo

The Water Keeping Power On In The Philippines

-> https://www.youtube.com/watch?v=B0kvoehkias


#ΑΙΟΛΙΚΑ #ΑΠΟΨΕΙΣ-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ





This comment was minimized by the moderator on the site

Νομίζω ότι τα σχόλια και οι αποφάσεις θα πρέπει να είναι συνδυασμός μιας τεχνικο-οικονομικής διεργασίας ! Τα δε τεχνικά στοιχεία θα πρέπει να αναφέρονται σε εγκεκριμένα τεχνικά εγχειρίδια από τεχνικούς ειδικευμένους σε ενεργειακά θέματα.

This comment was minimized by the moderator on the site

Κύριε Γλυνέ,

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με το δεύτερο μήνυμά σας. Αυτό που ήθελα εγώ να σημειώσω είναι ότι κάθε δραστηριότητα του ανθρώπου προκαλεί επιπτώσεις και ότι η περιβαλλοντική αποδοχή ενός έργου είναι προιόν περιβαλλοντικής στάθμισης των υπέρ και των κατά.
Η μη αποδοχή των υπέρ και η δαιμονοποίηση των κατά σε συνδυασμό με την πίεση της μάζας/όχλου, είναι οδυνηρή για οποιονδήποτε βρεθεί στην ανάγκη να φτιάξει κάτι στη ζωή του.
Φιλικά.

This comment was minimized by the moderator on the site

Θα ήθελα να συγχαρώ την κ.Γλυνο, για το γεμάτο ευαισθησία και αγάπη για την Άνδρο κείμενο του, καθώς και για την εμπεριστατωμένη φωτογραφική αλλά και τεχνική τεκμηρίωση των απόψεων του, πέρα από τις γενικολογίες και χιλιοειπωμένες ανούσιες επαναλήψεις των οπαδών του « όχι σε όλα».
Είναι βέβαιο ότι η παράθεση τεκμηριωμένων απόψεων από όλες τις πλευρές, χωρίς κραυγές και αφορισμούς, θα οδηγήσει στην επιθυμητή σύνθεση ώστε να μπορεί ο Δήμος να υποστηρίξει ένα χωροταξικο ΑΠΕ προς όλες τις αρμόδιες αρχές, που θα μπορεί να υιοθετηθεί και να γίνει σεβαστό από όλους.

This comment was minimized by the moderator on the site

Αγαπητέ κύριε / κυρία "Ανάθεμα, πάλι εκτός θέματος...".

Δεν αναπολώ τη δεκαετία του '80 στο Κόρθι, αν αυτό εννοείτε. Το πρώτο μέρος του άρθρου αποτελεί εισαγωγή για τα πολλά μυστικά και μυστήρια του Στενού, που συνεχίζονται και στις μέρες μας, με τις διάφορες εν κρυπτώ συμφωνίες. Πάντως είναι παράδοξο ότι όταν ο Όρμος είχε τόσες βάρκες δεν είχε κατάλληλο λιμάνι, κι όταν θέλησε να κάνει αλιευτικό καταφύγιο τα παραδοσιακά καϊκια οδηγούνταν προς εξαφάνιση με επιδότηση. Και στο τέλος μας έμεινε ένα ανολοκλήρωτο αλιευτικό καταφύγιο που υποβαθμίζει την περιοχή. Ευελπιστώ ότι αυτό κάποια στιγμή θα αποκατασταθεί.

Σε αντίθεση με τη θέα των ανεμογεννητριών στη Ράχη που μάλλον θα υποβαθμίσουν τον Όρμο για άγνωστο χρονικό διάστημα.
Υπάρχουν πολύ περισσότερα ζητήματα που αφορούν τη ΜΠΕ για την Ακτίνα Λακωνίας. Ωστόσο δεν είμαι περιβαλλοντολόγος για να κρίνω τα συγκεκριμένα ζητήματα. Παρ'όλ'αυτά, οι προσφυγές στο ΣτΕ τα τελευταία χρόνια για ζητήματα π.χ. ορνιθοπανίδας στην περιοχή δεν κρίνονται ως επαρκείς λόγοι για την ακύρωση τέτοιων έργων. Σε αντίθεση με προηγούμενες αποφάσεις π.χ. στην περιοχή του Πετάλου, όπου ομολογώ ότι στα περπατήματα μου συναντώ πολύ λιγότερα σπάνια είδη απ'ό,τι στην περιοχή της Ράχης και των Γερακώνων. Προφανώς, η πρόσφατη αλλαγή της νομολογίας φαίνεται να μη συνηγορεί πλέον υπέρ τέτοιων ζητημάτων, έναντι της σημασίας υλοποίησης τέτοιων έργων.

Επιθυμώ ωστόσο να αναδείξω ένα ζήτημα επί του οποίου η ΜΠΕ σιγεί. Μάλιστα η μελέτη του τμήματος 8.3 Μορφολογικά και τοπιολογικά χαρακτηριστικά της ΜΠΕ (σελ. 88-92) του εν λόγω έργου, μόνο θυμηδία προκαλεί στον αναγνώστη, καθώς το copy paste κείμενο έρχεται σε καταφανή αντίθεση με το ζήτημα του σεβασμού του ξεχωριστού τοπίου της περιοχής.

Η χωροθέτηση ανεμογεννήτριας ακριβώς πίσω από ένα τέτοιο σημείο αναφοράς στην ευρύτερη περιοχή αποτελεί ύβρι προς των σεβασμό της πίστης των ανθρώπων και τον πολιτισμό των προγόνων μας. Το χωροταξικό των ΑΠΕ για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι επιτρέπει χωροθετήσεις που μόνο με τη Biennale των αυθαιρέτων μπορούν να συγκριθούν. Απαιτείται άμεση νομοθετική ρύθμιση προκειμένου το Κυκλαδικό τοπίο να προστατευτεί τόσο όσο χρειάζεται για να ευδοκιμήσει και να συνεχίσει να προσφέρει στην Ελληνική κοινωνία αυτά που έχει προσδώσει τις τελευταίες δεκαετίες.

Προσωπικά αρθρογραφώ με μόνη επιδίωξη την ανάπτυξη της Άνδρου, χωρίς κανένα προσωπικό όφελος ή συμφέρον. Θα ήθελα να δω να σταματάει ο μαρασμός του τόπου μου, να ξανανοίξουν περισσότερα σχολεία, όπως συμβαίνει σε άλλα Κυκλαδονήσια, στηριζόμενοι σε δουλειές που έχουν ως σημείο αναφοράς το ίδιο το νησί και τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα και όχι εφήμερες θέσεις εργασίας, ή θέσεις απασχόλησης εκτός του νησιού (π.χ. ναυτιλία που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί τις επόμενες γενιές στην έξοδο από το νησί). Δεν πιστεύω ότι στην Άνδρο ταιριάζει ο τουρισμός της Ελούντας ή της Ίμπιζα (βλ. αναφορά στην εκδήλωση της Κυριακής). Οι ακτές μας είναι κυρίως βραχώδεις, οι παραλίες μικρές αλλά πολλές και με μεγάλη ποικιλία. Όσο περισσότερο κανείς ψάχνει την Άνδρο τόσο περισσότερα μαργαριτάρια του προσφέρει. Οι δυνατότητες ανάπτυξης είναι σημαντικές εφόσον σεβαστούμε και προστατεύσουμε αυτό που έχουμε.

This comment was minimized by the moderator on the site

Περί του γόνιμου διαλόγου που ποτέ δεν έγινε
(σχόλιο σχετικά με την εκδήλωση του Γαυρίου στις 09/02)
του Κάρολου Γιαγιάννη

Αγαπητέ κ. Δήμαρχε,
αν νομίζετε ότι το επικοινωνιακό show της Κυριακής στο Γαύριο που μας προσφέρατε έχει οποιαδήποτε σχέση με γόνιμο διάλογο, σας λέω ότι προσωπικά δεν με πείσατε. Και μιλάω σε προσωπικό ύφος, ως ένας πολίτης που δεν εκπροσωπώ κανέναν, παρακολουθώ το θέμα εδώ και πολλά χρόνια και έχω άποψη επ’ αυτού, μία άποψη ωστόσο με την οποία πιθανώς να συμφωνούν και πολλοί άλλοι.
Ένας γόνιμος διάλογος απαιτεί την αντιπαράθεση μεταξύ δύο πλευρών με ίσες ευκαιρίες έκφρασης. Μα θα μας πείτε ότι στο πάνελ υπήρχαν και οι δύο πλευρές. Αλήθεια, προσκαλέσατε εσείς και τις δύο πλευρές; Ή μήπως φροντίσατε να υπάρχει μόνο η μία πλευρά και συγκεκριμένα αυτή των εκπροσώπων των ιδιωτικών εταιρειών, ενώ η άλλη πλευρά ουσιαστικά «αυτοπροσκλήθηκε»; Και λέγοντας άλλη πλευρά, εννοώ τον κ Μαβή και τον κ. Κόλλια, γιατί ο κ. Πισσίας δεν θεώρησε απαραίτητο να εκφράσει οποιοδήποτε αντίλογο καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης. Ή μήπως φροντίσατε να υπάρξει εκπρόσωπος από την Τήνο ή την Πάρο, δηλαδή από τα γειτονικά νησιά που έχουν εξεγερθεί ενάντια στις ανεμογεννήτριες, ώστε να ακουστούν όλα εκείνα τα επιχειρήματα ενάντια στην επικείμενη καταστροφή των νησιών; Επιχειρήματα που επιμελώς φροντίζετε να αποσιωπηθούν από το δημόσιο διάλογο, κατηγορώντας μάλιστα όσους τολμούν να τα ξεστομίζουν ως λαϊκιστές. Ή μήπως θεωρείτε ενημέρωση των πολιτών τα ψέματα και τις ανακρίβειες που ακούστηκαν από τους εκπροσώπους των εταιρειών και τα οποία θα φροντίσω με νέα ανάρτηση να εκθέσω και να απαντήσω, ώστε να μπορεί να κρίνει ο κόσμος ποιος του λέει την αλήθεια και ποιος τον παραπληροφορεί και να αποφασίσει ποιο είναι το καλό του τόπου. Ή, τέλος, μήπως ο συντονιστής φρόντισε να πάρει έστω μία ερώτηση του κοινού και να την θέσει επί τάπητος, ώστε να δοθεί μία ξεκάθαρη απάντηση ένθεν και ένθεν; Τα παραπάνω ερωτήματα μόνο ρητορικά δεν είναι, οι απαντήσεις είναι απλές και ξεκάθαρες και διαψεύδουν τον τελικό πανηγυρικό ισχυρισμό σας ότι έγινε πολιτισμένος και γόνιμος διάλογος. Να τον χαίρεστε και τον πολιτισμό σας και την άποψη που έχετε περί διαλόγου.
Εσείς κ. Δήμαρχε δεν κόπτεστε για την πραγματική ενημέρωση των πολιτών. Αυτό που σας καίει είναι μην τυχόν επηρεαστεί η Ανδριακή κοινωνία από αυτή της Τήνου και της Πάρου, δηλαδή να μη «μολυνθεί» από τον «ιό» της συνειδητοποίησης και της αντίδρασης στην επαπειλούμενη, μη αναστρέψιμη υποβάθμιση του τόπου συνολικά και των ιδιωτικών περιουσιών πιο ειδικά και να συνεχίσει αμέριμνα τη χειμερία νάρκη της, μέχρι να ολοκληρωθεί το καταστροφικό έργο των ιδιωτικών εταιρειών. Αυτό κατά την ταπεινή μου γνώμη επιχειρήσατε και με την πρόσφατη εκδήλωση του Γαυρίου, εκμεταλλευόμενος δυστυχώς και τις ΆΥΛΑ και ΚΟΙΝΣΕΠ, αφήνοντας εσκεμμένα μία ευκαιρία για πραγματική αντιπαράθεση να πάει χαμένη.
Καταλήγοντας, σε αντίθεση με εσάς, θεωρώ ότι η κοινωνία της Άνδρου έχει απόλυτη ανάγκη πραγματικής ενημέρωσης σχετικά με όλους τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την μετατροπή της σε βιομηχανικό τοπίο εγκατάστασης τεράστιων ανεμογεννητριών και να ενώσει τη φωνή της με εκείνες της Τήνου, της Πάρου και των υπόλοιπων περιοχών ανά την Ελλάδα που αντιδρούν στην καταστροφή τους.

This comment was minimized by the moderator on the site

"Το αιολικό στο Φραγκάκι είχε την υποστήριξη της δημοτικής και κοινοτικής αρχής επί Γιάννη Γλυνού, καθώς ομολογουμένως, είχε τη μικρότερη οπτική επαφή με οποιοδήποτε άλλο αιολικό πάνω στο νησί σε ότι αφορά τα τουριστικά σημεία ενδιαφέροντος".

Επιτέλους, κατά γενική ομολογία έως εκεί περιορίζεται η κρίση των Ανδριωτών για τα αιολικά, στο αν φαίνονται από τους Τουρίστες.
Άραγε κύριε Συντάκτα, θα μας ενημερώσετε επάνω σε ποια κριτήρια βασίζεται η γνωμοδότηση Κοινότητας, Δήμου και Περιφέρειας;

Μήπως μόνο επί περιβαλλοντικών κριτηρίων;

Και όχι μόνο περί θέασης;

ΥΓ: οι αναφορές για το παραδοσιακό '80, μπορούν να γίνουν πιο γλαφυρές αν γυρίσουμε πιο πίσω χρονικά. Ας κάνουμε δημοψήφισμα λοιπόν (όπως αναφέρθηκε στη συγκέντρωση την περασμένη Κυριακή), αν θέλουμε να γυρίσουμε πίσω στην εποχή της πέτρας. Όσο πιο πίσω, τόσο πιο αγνά.... δεν αμφιβάλλω.