Οι οικογένειες των λευκών κύκνων του Νειμποριού έχουν βγει και λιάζονται... κάνοντας ηλιοθεραπεία!!! Όχι για να... μαυρίσουν, αλλά για να στεγνώσουν!!!

Ένα Ρεμματιανό αληθινό... παραμύθι! Του Γιάννη Μπαρού Digital Marketing Consultant, MSc       Το γεφύρι των Ρεμμάτων   Κάποτε, την εποχή που στο Αιγαίο κυριαρχούσαν οι πειρατές και λεηλατούσαν πλοία και νησιά , η ιστορία αναφέρει πολλούς διάσημους και τρομερούς κουρσάρους όπως ο Γιώργος Λεονάρδος, που κατά τη δράση του αλλαξοπίστησε και έγινε ο πολυθρύλητος Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα. Όμως... Η ιστορία μπορεί καλά να τα λέει, αλλά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο τρομερότερος πειρατής όλων των εποχών και των 7 θαλασσών ήταν ο Pelgo L’Amnico , ένας κουρσάρος «από άλλον πλανήτη» που μαζί με το πρωτοπαλίκαρό του τον φοβερό Louis Brinia συνήθιζαν να κάνουν επιδρομές σε όλα τα νησιά του Αιγαίου και κυρίως στις Κυκλάδες , αλλά έδειχναν ιδιαίτερη προτίμηση στην Άνδρο. Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν, ο L’Amnico και το συνάφι του κατέβαιναν το Αιγαίο με το εντυπωσιακό σκαρί τους για μια ακόμη πειρατεία. Ανατολικά της Άνδρου, περνώντας το Αρτεμίδι και λίγο μετά το Βιτάλι και το Ατένι, αποφάσισαν να αράξουν το σκαρί τους για πρώτη φορά στα Λεύκα και να ξεκινήσουν μια καινούργια επιδρομή προς τα ορεινά χωριά της, ξεκινώντας να ανεβαίνουν κατά μήκος του ποταμού που εκβάλει στα Λεύκα διασχίζοντας τα Ρέμματα. Οι τότε κάτοικοι των Ρεμμάτων, προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν τους κουρσάρους από τις πυκνές λεηλασίες, συγκεντρώθηκαν εκείνο το σούρουπο στο σημείο που χρησιμοποιούσαν οι πειρατές ως περάμες για να διαβούν τον φουσκωμένο από νερό ποταμό….και κάποιος θυμήθηκε φωναχτά εκείνο τον παλιό θρύλο που είχε ακούσει στα μικράτα του από τον συγχωρεμένο τον μπαρμπα Μπράϊλα για την νεράιδα που εμφανιζόταν τακτικά γύρω από τον ποταμό και σε εκείνο ακριβώς το σημείο…     Το γεφύρι των Ρεμμάτων   Και τότε …τη στιγμή που οι πρώτοι πειρατές πάτησαν πάνω στις περάμες, έγινε το αναπάντεχο. Mια αχνή γυναικεία φιγούρα, σαν αερικό, έσκισε τον αέρα βγαίνοντας μέσα από τον διπλανό μύλο του Κουτσούκου, στάθηκε για δευτερόλεπτα πάνω από το κεφάλι τους και πέρασε απέναντι που ήταν οι Ρεμματιανοί! Mε μιας οι πειρατές άρχισαν να πετρώνονται ένας ένας αλλά και όσοι τους ακολουθούσαν, πετρωνόντουσαν κι αυτοί…. Με τον καιρό , όσοι άλλοι πειρατές τολμούσαν να περάσουν τον ποταμό είχαν και αυτοί την ίδια τύχη, ώσπου τα νέα για την νεράιδα που πετρώνει και προστάτευε τις περάμες, διαδόθηκαν σε όλο το Αιγαίο και σταμάτησαν οι λεηλασίες στην περιοχή. Κι από τότε, τα βράδια ακούγονταν ένας ρυθμικός και δυνατός θόρυβος σαν κάποιος να πελεκούσε και να έχτιζε πέτρες, χωρίς όμως να φαίνεται. Kαι κάθε πρωί οι κάτοικοι έβλεπαν να χτίζεται όλο και περισσότερο ένα γιοφύρι, από τις πέτρες που είχαν γίνει οι πετρωμένοι πειρατές… Και έτσι οι Ρεμματιανοί αλλά και όσοι άλλοι ήθελαν, μπορούσαν να περνούν πλέον με ασφάλεια από τη μια μεριά του ποταμού στην άλλη και να μεταφέρουν την παραγωγή τους στα σπίτια τους ή για εμπόριο… Ακόμα και τώρα, μετά από τόσα χρόνια, που το γεφύρι έχει τελειώσει και δεν υπάρχουν πλέον -τέτοιου είδους- πειρατές, αν περάσει κάποιος αργά τη νύχτα , μπορεί να δει μια αερική φιγούρα να κινείται στην ράχη του γεφυριού, κοιτώντας γύρω διεισδυτικά για κάθε ενδεχόμενο ….       Γ

Οι ήσυχες μέρες του Ιουλίου. Συμβολισμοί στην Άνδρο. Συμβολισμοί στις Κυκλάδες. Ειδώλια, αποτιμήσεις, απομιμήσεις. Αναστοχασμοί με φόντο την Χώρα και το καλοκαιρινό Αιγαίο με ένα αντίγραφο κυκλαδικού εδωλίου από το Κυκλαδικό Μουσείο Γουλανδρή. Δώρο φίλου παλαιού από αλλοτινές ωραίες εποχές...

Του Βασίλη Μαλταμπέ     Σπήλαιο τρύπες. Φωτογραφία της Μαρίζας Καψαμπέλη. Στην φωτογραφία ο ηθοποιός Μελαχρινός Βελέντζας.    Έχει πολλά αναχώματα ο Ιούλιος. Οι μέρες, φωλιές ήχων της πόλης, κουβαλούν τους πληγωμένους ενοίκους. Ο σωρός απ’ τα υλικά της γης γίνεται λίπασμα στην τεμαχισμένη άσφαλτο — λες και προλογίζεται μόνιμα ένα παρόν χωρίς την ιστορία που το γέννησε.

ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ ΜΩΒ ΣΤΟ ΠΡΩΙΝΟ Πρωινό 6:08   Πρωινό 6:12 Πρωινό 6:13 Πρωινό 6:13 Πρωινό 6:13 Πρωινό 6:19     ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΠΡΩΙΝΟΥ Πρωινό 6:34 Πρωινό 6:35   ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ ΤΟΥ ΑΠΟΜΕΣΗΜΕΡΟΥ Απομεσήμερο 4:52 Απομεσήμερο 4:57 ΑΠΟΤΥΠΩΣΕΙΣ "ΕΝ ΑΝΔΡΩ"    

Γράφει ο ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΑΝΤΗΣ

Γράφει ο Διαμαντής Μπασαντής Έτυχε στο τελευταίο ταξίδι να βρεθούμε στη γέφυρα του πλοίου Andros Queen με τον υποπλοίαρχο, τον καπετάν Σταύρο, από την Άρνη. Στον Κάβο Ντόρο τα απόνερα της καταιγίδας - που οδήγησε στο διήμερο απαγορευτικό - μάς πέτυχαν στο πρώτο μέρος του περάσματος. Το εξαιρετικά σταθερό πλοίο δέχτηκε μερικούς μεγάλους κυματισμούς χωρίς όμως να κουνήσει ιδιαίτερα. Όλοι ήταν χαλαροί κι άνετοι. Το κύμα έσπαγε με δύναμη στην πλώρη και άνοιγε σαν βεντάλια ή σαν ένα άσπρο σύννεφο. Από τη γέφυρα η εικόνα ήταν λίαν θεαματική. Σχεδόν κινηματογραφική. Πήραμε 2-3 φωτογραφίες για το αρχείο. Και ξεχαστήκαμε... 

Γράφει ο ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΑΝΤΗΣ Η άνοιξη είναι η εποχή της μετάβασης. Είναι η εποχή που ανοίγει σιγά-σιγά ο καιρός. Ο Μάρτης είναι το τέλος του χειμώνα. Ο Μάης είναι η αρχή του καλοκαιριού.  Ο αληθινός μήνας της άνοιξης είναι ο Απρίλης. Μπορεί να ξεκινάει σαν ψέμα με την πρωταπριλιά. Όμως στ' αλήθεια είναι ο πραγματικός μήνας της άνοιξης. Και πουθενά αλλού η άνοιξη δεν είναι τόσο αληθινή - με όλες τις αισθήσεις - όπως στις καταπράσινες κι ευλογημένες από σχήματα, αρώματα, περιβάλλον, όσο στις μοναδικές κοιλάδες της Άνδρου.

Φύγαμε από το Γαύριο  με 4-5 μποφόρ. Ο καιρός χάλαγε. Μπήκαμε στον Κάβο Ντόρο με 8άρι. Τα πρώτα τρία μίλια τα κύματα μεγάλα έσπαγαν στην πλώρη και περιλούζανε με αφρούς το καράβι. Στην Κάρυστο ο καιρός έπεσε. Μετά τoυς Πεταλιούς βρήκαμε 6αρι. Αυτά για όσους βλέπουν το λιμάνι και βγάζουν συμπεράσματα για το πέλαγος και τα περάσματα.