Από παλιό κάτοικο της αστικής Χώρας λάβαμε τρεις φωτογραφίες εποχής του Ξενία Άνδρου. Πρέπει να χρονολογούνται από την δεκαετία του 1970. Το Ξενία ήταν τότε στα καλά του. Ξενοδοχείο που για πολλούς αρχιτέκτονες δόξασε τον αστικό μοντερνισμό στη νεοκλασική Χώρα. Το πρώτο του είδους από τον αρχιτέκτονα Άρι Κωνσταντινίδη. Το οξύμωρο: κτίστηκε στον αιγιαλό χωρίς άδεια!!! Όλα αυτά μια φορά κι έναν καιρό, όπως λεν τα παραμύθια: τότε που δεν υπήρχε κάποιος "νομομαθής", "εναλλακτικός" ή "οικολόγος-τοπιολάτρης" για να διαμαρτυρηθεί...

Πόσοι ξέρατε το ιστορικό και εξαιρετικής αρχιτεκτονικής υδραγωγείο της Χώρας Άνδρου; Κι όμως υπάρχει σε μια άκρη της πόλης στην περιοχή Πευκάκια ή και τρεις εκκλησιές εδώ και 119 χρόνια. Τόσα μαρτυρούν οι δύο μαρμάρινες πινακίδες των δωρητών και του δημάρχου επί του οποίου ολοκληρώθηκε. Και οι δύο αναφέρουν ως έτος κατασκευής το 1902. Ξεκίνησε όμως να χτίζεται πριν 122 χρόνια αν κρίνουμε από την μαρμάρινη βρύση στην είσοδο, που αναγράφει ως έτος κατασκευής της το 1899.

Γράφει ο Άγγελος Σφακιανάκης   "Μια σύγχρονη λαϊκή μπαλάντα με λούπα στην αρχή κι εκείνο το νοσταλγικό ακορντεόν να κεντάει..." (Ταξιδεύοντας στον Απρίλη. Ταξιδεύοντας στην Άνοιξη: της Άνδρου και του Αιγαίου. Ταξιδεύοντας στα καταπράσινα Ρέματα, κάτω από την μαγική Άρνη. Ταξιδεύοντας από την Άνδρο στον κόσμο της ελληνικής μουσικής με ξεναγό τον Άγγελο Σφακιανάκη. Τον Άγγελο των τόσων επιτυχιών σε αυτό το μεγάλο δώρο της ζωής μας, που λέγεται "Ελληνικό Τραγούδι". Στο ελληνικό τραγούδι, που ανθεί ολοχρονίς σε αυτή γωνιά του κόσμου. Σήμερα ο συνεργάτης και φίλος από τα Ρέματα Άγγελος Σφακιανάκης θυμάται την ιστορία πίσω από τη δημιουργία του γνωστού τραγουδιού της Γλυκερίας: «Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου»... ΕΝ ΑΝΔΡΩ)

Φωτογραφία από την συνάντηση Η Γενική Γραμματέας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής Χριστιάνα Καλογήρου, συναντήθηκε με την ομότιμη καθηγήτρια του ΕΚΠΑ Λυδία Παλαιοκρασσά και συζήτησαν το έργο της ανάδειξης του αρχαιολογικού χώρου στην Παλαιόπολη της Άνδρου, μέσω μιας προμελέτης που θα χρηματοδοτηθεί από τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής. Εξετάστηκαν οι δυνατότητες της εκπόνησης «Master Plan» που θα αναδεικνύει την Αρχαία πόλη της Άνδρου και θα δένει με το φυσικό και το αγροτικό τοπίο της περιοχής.

  Αν ένα κτίριο στην Άνδρο πληροί όλα τα κριτήρια για να κατεδαφιστεί, σύμφωνα με τη νέα επείγουσα διάταξη που φέρνει προς ψήφιση το υπουργείο Πολιτισμού και το υπουργείο Περιβάλλοντος, αυτό είναι το κουφάρι του Ξενία της Άνδρου. Βρίσκεται εδώ και δεκαετίες ερειπωμένο - στο ωραιότερο σημείο της Χώρας - έχοντας αποτύχει όλες οι προσπάθειες αναβίωσης του. Στέκει εκεί επικίνδυνο για τους περιοίκους και περαστικούς και μόνιμη εστία μόλυνσης για την πόλη μόνο και μόνο γιατί απλώς κηρύχτηκε από μια επιτροπή του ΥΠΠΟ… «διατηρητέο»!!!

Γράφει  ο Άγγελος Σφακιανάκης   (Ακόμα μια μουσική διαδρομή στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού με πιλότο μας τον Άγγελο Σφακιανάκη. Τον μουσικό παραγωγό, που από τα Ρέματα της Άνδρου, μας ταξιδεύει συχνά στις μικρές και μεγάλες στιγμές της απροσδόκητης, παράξενης και γοητευτικής ιστορίας του ελληνικού τραγουδιού. Σήμερα θα πάμε πίσω στον χρόνο. Πριν 25 χρόνια. Τότε κυκλοφόρησε το υπέροχο τραγούδι σύμβολο μιας χώρας κι ενός τόπου, μιας γενιάς και πολλών γενεών, σύμβολο μιας Ελλάδας που από την εποχή του Σωκράτη μέχρι την εποχή του Μακρυγιάννη ταξίδεψε πρώτα με την σκέψη και στον εαυτό της. Κι ύστερα επαληθεύοντας την ρήση του μεγάλου Ισοκράτη, οι Έλληνες ταξίδεψαν «κατ᾿ εμπορίαν και κατά  θεωρίαν» (για να εμπορευτούν και για να γνωρίσουν). Η "Μικρή Πατρίδα", άσμα ηρωικό, συγκινητικό, στοχαστικό, ευαίσθητο και μελαγχολικό μιας άλλης εποχής, ταξίδεψε μέχρι σήμερα και συνεχίζει να ταξιδεύει ακόμα στο υποσυνείδητο ενός τόπου, που σε σκληρές μέρες κάνει τον πόνο στίχους και καταφεύγει στην μουσική ανάταση και στο όνειρο για να ξεπεράσει τις δύσκολες στιγμές του... - ΕΝ ΑΝΔΡΩ) 

Γράφει ο Άγγελος Σφακιανάκης   (Απόκριες κλεισμένες στα σπίτια μας! Απόκριες απομόνωσης και προσμονής. Τσικνοπέμπτη σήμερα! Και προχωράμε στη δημοσίευση της ιστορίας του εξαιρετικού τραγουδιού του Χάρη Κατσιμίχα όπως την έζησε και την διαμόρφωσε ο εξαιρετικός μουσικός παραγωγός Άγγελος Σφακιανάκης. Ο χρόνος της δημοσίευσης περιγράφεται σε συνέντευξη του Χάρη Κατσιμίχα με την οποία ξεκινά την αφήγηση του ο Άγγελος. Ήχοι latin. Αποκριάτικοι. Χορευτικοί. Χαρούμενοι. Στ'ιχοι φυσιολατρικοί. Σε μέρες δύσκολες. Μέρες μιας εσωστρεφούς και σιωπηλής Αποκριάς. Το "Λουλούδι του Δάσους" του Χάρη Κατσιμίχα μας ταξιδεύει σήμερα χρονιάρα μέρα με τη λατινοαμερικάνικη χροιά του και τους ινδιάνικους στίχους μακριά σε μια φυσιολατρική κουλτούρα 1000 χρόνων. Ευχαριστούμε θερμά τον φίλο μουσικό και μουσικό παραγωγό Άγγελο Σφακιανάκη που έχει κάνει τα Ρέματα της Άνδρου πατρίδα του και τόπο έμπνευσης του και που με το εξαιρετικό κείμενο του μάς αποκαλύπτει την ιστορία του πλέον οικολογικού/φυσιολατρικού και "ινδιάνικου" τραγουδιού του Χάρη Κατσιμίχα... - ΕΝ ΑΝΔΡΩ)

Γράφει ο Άγγελος Σφακιανάκης   Οι Μαντόνες γράφει ο Άγγελος Σφακιανάκης είναι γυναίκες, μάνες, αδελφές ή κορίτσια απ’ το απέναντι σπίτι. Τραγουδούν, τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, το αδιέξοδο, την απώλεια και αίρουν την πίκρα του κόσμου.  (Από τον φίλο – και συνεργάτη – Άγγελο Σφακιανάκη, που ζει κατά μεγάλα διαστήματα στα Ρέματα της Άνδρου, λάβαμε μια εξαιρετική παρέμβαση του στο περιοδικό Δίφωνο τον Δεκαπενταύγουστο του 2007. Μια σπάνια μουσική συλλογή που εκδόθηκε τότε και περιλάμβανε 14 γυναικείες φωνές που τραγούδισαν ποιητικά και μοναδικά τη ζωή, τον έρωτα, το ταξίδι. Το προλογικό κείμενο του Άγγελου γραμμένο τότε είναι σα να γράφτηκε σήμερα. Οι Μαντόνες του Σφακιανάκη μας ταξιδεύουν στον χώρο του πολιτισμού και της τέχνης πέρα από τις κακοτεχνίες και τις ανορθογραφίες των καλλιτεχνών των ημερών μας... Από αυτή την συλλογή διαλέξαμε με την βοήθεια του δύο τραγούδια: ένα παραδοσιακό νησιώτικο, το Τζιβαέρι με την Αναστασία Μουτσάτσου, κι ένα έντεχνο, το Μυθιστόρημα με την Μαρία Φαραντούρη σε ποίηση Σεφέρη και μουσική Θεοδωράκη. Σε καιρούς δύσκολους, σε καιρούς πανδημίας και εγκλεισμού, οι Μαντόνες του Άγγελου Σφακιανάκη μας ταξιδεύουν στην «αυλή των θαυμάτων» της τέχνης και της ελπίδας – ΕΝ ΑΝΔΡΩ)

Απόβραδο στο Μπατσί. Μια ακόμα μέρα πανδημίας και αποκλεισμού ολοκληρώθηκε σε φιλικό σπίτι όπου βρεθήκαμε δύο φίλοι "να τα πούμε". Την ώρα του βραδινού αποχαιρετισμού λέει ο Γιάννης: "φεύγοντας βγάλε μια φωτογραφία τον Άγιο Φίλιππο, που απόψε τον φωτίσαμε και τον λαμπρύναμε..." Βγαίνοντας στον έρημο δρόμο και κοιτάζοντας προς την μεριά της εκκλησίας μείναμε άναυδοι από αυτό που είδαμε: ο Άγιος Φίλιππος... αναγεννημένος!!!