Μια αποτύπωση σε βίντεο των Θεοφανείων στην Άνδρο. Οι φωτογραφίες και η επεξεργασία του βίντεο είναι του Διαμαντή Μπασαντή. Η μουσική είναι από το ορχηστρικό "Πάλι από την αρχή" του Σταμάτη Σπανουδάκη.  

Να μην χασουμε κι εμείς το ραντεβού με την Ιστορία όπως οι δεινόσαυροι εν προκειμένω που παρά το μέγεθος δεν πρόλαβαν να προσαρμοστούν...

Απο δημοσίευμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ Συγκέντρωσε πανελλαδικά πάνω από 60.000 εισιτήρια με πολλούς κινηματογράφους να σχηματίζουν ουρές όχι μόνο το Σάββατο αλλά και την Κυριακή, σε απογευματινές και βραδινές παραστάσεις. Πέραν όμως από τον αριθμό των εισιτηρίων το πρώτο τετραήμερο, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και ορισμένοι άλλοι «αριθμοί» που σχετίζονται με την παραγωγή. Στοιχεία που έχουν συντελέσει στην αρτιότητα της, σε μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές παραγωγές των τελευταίων ετών.

Του Διαμαντή Μπασαντή Ξεκίνησα για την ταινία Μικρά Αγγλία με μεγάλο ενδιαφέρον και πολλά ερωτήματα. Πως «είδαν» ο Βούλγαρης και η Καρυστιάνη την ιστορία της Άνδρου; Την θαλασσινή ιστορία του νησιού. Πως είδαν τις ναυτικές οικογένειες; Και τη ζωή της αστικής Άνδρου που χάθηκε. Πως ανασκάλεψαν τα ίχνη μιας ναυτικής κοινωνίας που άπλωσε και απλώνει ακόμα πολύ πέρα από τα στενά όρια της; Το βιβλίο Μικρά Αγγλία το είχα διαβάσει πριν χρόνια. Κάποτε έτυχε να μιλήσω μάλιστα γι’ αυτό με την Καρυστιάνη. Ήταν σούρουπο στα Γιάλια ένα μακρινό καλοκαίρι. Το θεωρούσα ότι πιο αντιπροσωπευτικό είχε γραφτεί για τη ναυτική Άνδρο του 20ου αιώνα. Στις σελίδες του βιβλίου είχα βρει αρκετά οικεία σημεία με τη ζωή της δικής μου οικογένειας: Τη μοναχική ζωή της μάνας μου, την ατέρμονη απουσία του πατέρα μου. Τον περίγυρο της οικογένειας στην Άνδρο. Αλλά και κάποιες παλιές διαδρομές στα μονοπάτια και στη Χώρα. Όπως είχα πει τότε στην Καρυστιάνη ένα από τα ονοματεπώνυμα του μυθιστορήματος, ήταν αυτό μιας αδελφής του πατέρα μου, της Κατερίνας, που πέθανε νέα τη δεκαετία του 30 νομίζω. Τότε μου είχε πει πως τα ονόματα τα επέλεξε τυχαία από το ληξιαρχείο της Άνδρου…

 

Του Τάσου Χαλά Μάιος του 1790.  Στον Κάβο Ντόρο, ανοιχτά του χωριού Πλατανιστός, ανάμεσα στο νότιο άκρο της Εύβοιας και του ακρωτηρίου της Φάσας της βόρειας Άνδρου, παραπλέοντας τις ακτές και κάνοντας  μανούβρες και τολμηρούς ελιγμούς, ο τρομερός Λάμπρος Κατσώνης, μάχεται ενάντια στον τούρκικο στόλο του Καπουδάν-Πασά και τον αλγερίνικο του Σαήτ-Πασά, που έσπευσε για βοήθεια των Τούρκων. Ο Κατσώνης συνδέεται λόγω του γνωστού δίστιχου με την Ανδρο (σαν σ΄ αρέσει μπάρμπα Λάμπρο / ξαναπέρνα από την Άνδρο). Μετά τη ναυμαχία κάποιοι από τούς άνδρες του βγήκαν κολυμπώντας στις ακτές της βόρειας Άνδρου. Κάποιοι από αυτούς πιάστηκαν και παραδόθηκαν στους Αλγερινούς (από κατοίκους της περιοχής όπως αναφέρει και ο ιστορικός Δημήτρης Πασχάλης) και κρεμάστηκαν από τα κατάρτια της ναυαρχίδας του Σαήτ-Πασά, η οποία βρισκόταν στο λιμάνι του Γαυρίου. Εκεί είχε αγκυροβολήσει λόγω της κακοκαιρίας ο Αλγερίνικος στόλος. 

Της Δανάης Α. Μπασαντή Η απεργίες των διοικητικών υπαλλήλων στα δυο μεγαλύτερα ΑΕΙ της χώρας, ΕΚΠΑ και ΕΜΠ, έκλεισαν τις 13 εβδομάδες. Όλο αυτό το διάστημα ήμασταν θεατές μιας παράστασης που ξεκινούσε με δράμα και κατέληγε στην παράνοια. Φτάσαμε σε ακραίες καταστάσεις. Στο ένα άκρο οι υπάλληλοι, τράβηξαν επικίνδυνα τις απεργίες, για τα εργασιακά τους δικαιώματα,. Στο άλλο άκρο το υπουργείο, αυτοσχεδίαζε μέχρι τελευταία στιγμή. Όλα αυτά οδήγησαν σε αδιέξοδο. Με εξιλαστήρια θύματα τους φοιτητές και τις οικογένειες τους. Που αγωνιούν γιατί οι πρωτοετείς δεν έχουν γραφτεί ακόμα, οι προθεσμίες χάνονται, το εξάμηνο κινδυνεύει. Μέσα σε αυτήν την δίνη οι διοικούντες των σχολών έπαιζαν την κολοκυθιά μοιράζοντας ευθύνες, ανάμεσα στην πρυτανεία, στην σύγκλητο των καθηγητών και το υπουργείο.   

Φιλοσοφία και πρακτική… Οι φιλόσοφοι Έλληνες, λέγεται, μετρούσαν τον Κόσμο διά των αστεριών. Οι πρακτικοί Ρωμαίοι με βάση τις χιλιομετρικές αποστάσεις των οδών τους.