Του Διαμαντή Μπασαντή Ήταν τα χρόνια της δικτατορίας, μαθητής, όταν πρωτάκουσα τον Κώστα Χατζή. Τραγουδούσε με τον δικό του ιδιότυπο τρόπο μπαλάντες. Ήταν μια εντελώς διαφορετική φωνή. Ήταν μια εντελώς διαφορετική ματιά.

Του Διαμαντή Μπασαντή Ο θίασος επί σκηνής Γιατί Στρίντμπεργκ; Το ερώτημα μου ήρθε αυθόρμητα μόλις πρωτοείδα την μικρή αφίσα του Θεατρικού Ομίλου Άνδρου. Ο λόγος θεωρητικά προφανής: κλασικό ρεπερτόριο, δύσκολο έργο, πρώιμο αστικό περιβάλλον, δύσκολοι χαρακτήρες, αποτύπωμα της βαθύτερης σύγκρουσης των δύο φύλων. Δεν είναι το έργο που διαλέγει ένας θεατρικός όμιλος σε ένα νησί. Ή, για να το πει κανείς διαφορετικά: μέχρι σήμερα δεν είχε επιχειρηθεί να ανέβει ένα τέτοιο έργο στην Άνδρο. Αν κρίνουμε και από το ρεπερτόριο που έχουν να παρουσιάσουν, απ’ όσο ξέρουμε, τόσο ο Θεατρικός Όμιλος όσο και τα άλλα θεατρικά σχήματα που ακολούθησαν.

Από την παρουσίαση του βιβλίου. Στο φόντο τα φώτα των Στραπουργιών και του Υψηλού. Στο βήμα ο μητροπολίτης Σύρου & Άνδρου Δωρόθεος Β'.   Χρόνια ακούμε για τα μοναστήρια της 'Ανδρου. Για την ιστορία τους και την διαδρομή τους. Για την σημαντική πολιτισμική αξία τους. Για την ιστορική διαδρομή και την θρησκευτική τους παρακαταθήκη. Χρόνια βλέπουμε επισκέπτες να έρχονται από διάφορά μέρη της Ελλάδας και της Κύπρου να τα επισκεφθούν. Μερικά από αυτά από "ωραία ερείπια" μεταβλήθηκαν χάρη στις ακάματες προσπάθειες μοναχών και πιστών σε ζώντα μνημεία; πέτρινα, λειτουργικά, επισκέψιμα.

Του Διαμαντή Μπασαντή Οι θερινοί κινηματογράφοι ήταν και είναι μοναδικό κομμάτι του νεοελληνικού πολιτισμού   Απομεσήμερο στο Νειμποριό.  Με τον Αντώνη Καρατζά και τον Γιάννη Κοντομάρκο γύρω από ένα συνετιανό φρουτόδες κρασί. Η παρέα χαλαρή. Η μέρα δροσερή. Η θάλασσα με λίγα κύματα μετά ένα βιαστικό καλοκαιρινό μπουρίνι. Η συζήτηση για την σκοτεινή γωνιά στην μια άκρη της εισόδου της Χώρας. Εκεί που έκλεισε η παραδοσιακή από το 1925 Λέσχη Ανδρίων (μεταφέρθηκε τώρα στην ΕΟΧΑ αλλά δεν είναι το ίδιο). Και αν συνεχίσει η στενότητα της εποχής σχολιάζει ο Κοντομάρκος "μπορεί να έχουμε και μια άλλη σκοτεινή γωνιά αν κλείσει ο θερινός κινηματογράφος της Χώρας".

    Η Μονή Παναχράντου της Άνδρου κτίστηκε κατά τον 10ο αιώνα. Σύμφωνα με την παράδοση κτήτορας της ήταν ο στρατηγός και μετέπειτα αυτοκράτωρ Νικηφόρος Φωκάς μετά την νικηφόρο εκστρατεία κατά των Σαρακηνών στην Κρήτη (961). Η Μονή είναι κτισμένη σε ύψος 500 μέτρων κοντά στην κορφή του όρους των Γερακώνων. Είναι το παλαιότερο μοναστήρι της Άνδρου.

Καλοκαιρινό αφιέρωμα στην Άνδρο τεύχους Δέκατα/εν Άνδρω Από το μεγάλο αφιέρωμα του περιοδικού Δέκατα και της ιστοσελίδας "εν Άνδρω" που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες σε όλα τα βιβλιοπωλεία του νησιού (192 σελ.) με 27 κείμενα αποκλειστικά για την Άνδρο παραθέτουμε δύο σημαντικές αναφορές; την απαγγελία του ποιήματος Ανδρέα Εμπειρίκου "Τα αερόστατα" από τον γιό του Λεωνίδα Εμειρίκο (με το ποίημα αυτό ανοίγει το αφιέρωμα), καθώς και μερικά αποσπάσματα από την εκτενέσταση συνέντευξη του Λεωνίδα Εμπειρίκου (16 σελ.) για την ζωή και το έργο του πατέρα του Ανδρέα Εμπειρίκου:

Του Διαμαντή Μπασαντή Στην έξοχα διαμορφωμένη για εκδηλώσεις μικρή πλατεία του Γαυρίου   Κάθε λιμάνι είναι μια είσοδος ή μια έξοδος. Από εκεί φεύγουμε και από εκεί ερχόμαστε στο νησί. Κάτι σαν πύλη. Και το Γαύριο είναι η πύλη της Άνδρου στην Αττική και στον κόσμο. Χρόνια τώρα περνάμε από το Γαύριο «τρέχοντας». Τρέχοντας φτάνουμε για το πλοίο. Και τρέχοντας φεύγουμε για τις περιοχές μας. Πόσο λίγο κοιτάμε την «πύλη»;

Η ιστοσελίδα «εν Άνδρω» πραγματοποίησε μια σημαντική συνεργασία με το πανελλήνιο λογοτεχνικό περιοδικό «Δέκατα». Και η συνεργασία κατέληξε στο καλοκαιρινό αφιέρωμα του 2014 για την Άνδρο. Το αφιέρωμα κυκλοφόρησε στην Άνδρο και σε όλη την Ελλάδα. Συνεργάστηκαν 29 συγγραφείς, επιστήμονες και καλλιτέχνες από την Άνδρο και την Ελλάδα και δημοσιεύτηκαν 36 κείμενα και φωτογραφίες με αναφορά το νησί της ναυτοσύνης.

Πέμπτη, 17 Ιουλίου 2013, ώρα 21.00΄ Με την εσπερίδα για την Μονή Παναχράντου τον Ιούλιο του 2013 άνοιξε ένας διάλογος για την ιστορία της Μονής. Αλλά και για την ιστορία στα μεσαιωνικά χρόνια και την συχνά δύσκολη σχέση ορθοδοξίας και καθολικισμού στο νησί. Άνοιξε ουσιαστικά η συζήτηση για μια περίοδο που ακόμα και σήμερα παραμένει στο περιθώριο της ιστορίας της Άνδρου.