Εν Άνδρω

Γράφει ο Διαμαντής Μπασαντής

Έτυχε στο τελευταίο ταξίδι να βρεθούμε στη γέφυρα του πλοίου Andros Queen με τον υποπλοίαρχο, τον καπετάν Σταύρο, από την Άρνη. Στον Κάβο Ντόρο τα απόνερα της καταιγίδας - που οδήγησε στο διήμερο απαγορευτικό - μάς πέτυχαν στο πρώτο μέρος του περάσματος. Το εξαιρετικά σταθερό πλοίο δέχτηκε μερικούς μεγάλους κυματισμούς χωρίς όμως να κουνήσει ιδιαίτερα. Όλοι ήταν χαλαροί κι άνετοι. Το κύμα έσπαγε με δύναμη στην πλώρη και άνοιγε σαν βεντάλια ή σαν ένα άσπρο σύννεφο. Από τη γέφυρα η εικόνα ήταν λίαν θεαματική. Σχεδόν κινηματογραφική. Πήραμε 2-3 φωτογραφίες για το αρχείο. Και ξεχαστήκαμε... 

Στον Κάβο Ντόρο ο κυματισμός ήταν μεγάλος κι εμφανής. Όμως εκεί που έγινε αντιληπτός ο θυελλώδης άνεμος ήταν μετά την Κάρυστο. Ακούγαμε να σφυρίζουν οι ριπές του αγέρα έξω από την γέφυρα κι απορούσαμε. Το είδε ο καπετάν Σταύρος Στεφάνου, από την Άρνη, και μάς είπε:

- Είμαστε στην Παξιμάδα. Εδώ ο αέρας είναι σχεδόν θυελλώδης...

Ακούγαμε ή και γράφαμε για τους θυελλώδεις αέρηδες της Παξιμάδας, αλλά δεν είχαμε ιδέα που ακριβώς είναι το μέρος. Τη νομίζαμε κάπου στον Κάβο Ντόρο. Όμως αυτή είναι μετά την Κάρυστο. Ένας τεράστιος βράχος σαν παξιμάδι στη θάλασσα. Είδε την απορία μας ο καπετάν Σταύρος κι ανέλαβε την ξενάγηση:

- "Βγάλε μια φωτογραφία της Παξιμάδας. Να εκεί. Την χτυπά ο ήλιος μέσα από τα σύννεφα...

Υπάκουσα εντυπωσιασμένος που επιτέλους μάθαινα και φωτογράφιζα την τόσο γνωστή, μα και άγνωστη, Παξιμάδα!...    

Το μάθημα όμως δεν είχε τελειώσει. Ο καπετάν Σταύρος μετά έδειξε το ανεμολόγιο:

- Βγάλε κι αυτό μια φωτογραφία. Οι ριπές φτάνουν τα 60 μίλια την ώρα. Τα 60 μίλια είναι 9 μποφόρ! Αυτή είναι η πίεση που δέχεται το καράβι. Όμως ο κυματισμός της θάλασσας είναι 40 μίλια. Δηλαδή 7 μποφόρ. Τα άλλα 20 μίλια είναι η ταχύτητα του πλοίου. Συνδυαστικά το πλοίο δέχεται ριπές 60 μίλια. Αυτά δεν τα ξέρουν οι επιβάτες. Ακούν 7 μποφόρ και νομίζουν πως αυτά είναι και τίποτα άλλο...

Κοιτάξαμε την θάλασσα γύρω. Τρικυμισμένη. Όμως οι ριπές του αέρα που δεχόταν το πλοίο ήταν στα 9 μποφόρ. Κι αυτό συνέχιζε... αδιάφορο! Κι ακούνητο! Μόνο ο αέρας που σφύριζε τρελά και το ανεμολόγιο πρόδιδαν την αλήθεια...

Συνοψίσαμε: στον Κάβο Ντόρο ήταν ο κυματισμός που μαρτύραγε για τα απόνερα της χτεσινής καταιγίδας. Στην Παξιμάδα ήταν ο άνεμος που μαρτύραγε για τη δύναμη της.

Περνώντας τους Πεταλιούς και μπαίνοντας στο Νότιο Ευβοϊκό ο κυματισμός ολοκλήρωσε την αφήγηση του χτεσινού απαγορευτικού. Κάπου εκεί ήρθε στη γέφυρα και ο καπετάν Θανάσης, ο νεαρός πλοίαρχος από την Κατάκοιλο. Χαιρετιστήκαμε. Πάντα συμπαραστάτης στα ταξίδια ο Θανάσης. Του είπαμε τα περί Παξιμάδας και τα 60 μίλια - νορμάλ κατάσταση - των ριπών του ανέμου. Μάς κοίταξε φιλικά και είπε αδιάφορα:

- Χτες περάσαμε την Παξιμάδα με 100 μίλια ριπές!...

- Δηλαδή πραγματική θύελλα. Θα πρέπει να έφτανε τα 80 μίλια καιρό στη θάλασσα, αν αφαιρέσουμε τα 20 μίλια του πλοίου, σχολιάσαμε.

- Ακριβώς, πρόσθεσε ο καπετάν Θανάσης κοιτώντας ήρεμα την Αττική, που πλησίαζε...