Το ταξίδι ενός βιβλίου και η α...
   Δεν είμαι σίγουρος ότι όλα τα παρακάτω ενδιαφέρουν μεγάλο μέρος των αναγνωστών του Εν Άνδρω. Η βασική θεματολογία του site είναι κυρίως θέματα, καταστάσεις, περιγραφές, αναφορές, τοπικού ενδιαφέροντος. Ως εκ τούτου η αναφορά σε μια σημαντική επιτυχία του διαχειριστή του site σε πανελλήνιο επίπεδο ίσως να μην ενδιαφέρει. Όμως όπως και να το κάνουμε είναι μια επιτυχία και του διαχειριστή και του site, αλλά και της Άνδρου στην οποία αναφέρόμαστε καθημερινά.
Ο Ακάθιστος Ύμνος στην Άνδρο. ...
  Ο Ακάθιστος Ύμνος. Μια τελετουργία αιώνων. Μια τελετουργία που πάει πίσω στην ιστορία και συνοψίζει μνήμες, εικόνες, αποτυώσεις μιας κοινωνίας και ενός πολιτισμού. Ο Ακάθιστος Ύμνος στην Άνδρο. Μέρος κι αυτός της μακράς ιστορικής και πνευματικής παραδοσης του ελληνικού πολιτισμού, του ορθόδοξου δόγματος. Μέσα του γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε, φτάσαμε μέχρι σήμερα (φωτ. Εν Άνδρω).
Η δικαίωση του ρεμπέτικου και ...
  Ένα βιβλίο, μια εποχή, μια διαδρομή. Το βιβλίο «Η Ποίηση στο Ελληνικό Τραγούδι» του επικοινωνιολόγου Διαμαντή Μπασαντή (εκδόσεις Γαβριηλίδη, σελ.120. 2017) συνδέει για πρώτη φορά το ελληνικό τραγούδι με τα μέσα μαζικής επικοινωνίας.
10 αποφθέγματα ζωής του αστροφ...
Με την είδηση του θανάτου του διάσημου Βρετανού φυσικού τα ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο έχουν εκτενή αφιερώματα. Το BBC θύμισε ως φόρο τιμής μερικά από τα πιο σημαντικά αποφθέγματα του, πάνω στα μεγάλα θέματα του διαστήματος και της ζωής. Επιλέξαμε και αναδημοσιεύουμε ως site μερικά από αυτά ως στοχασμό πάνω στα ανθρώπινα σε μια εποχή που η γνώση και ο στοχασμός μοιάζει έχουν παραμεριστεί από την αποσπασματική πληροφόρηση και την απερισκεψία – Εν Άνδρω.
Η ένδοξη μπάντα του Πολεμικού ...
  Η πιο γνωστή, δημοφιλής και βραβευμένη στρατιωτική μπάντα, έρχεται στην Άνδρο να λαμπρύνει την εορτή της Παναγίας Θεοσκεπαστου. Πρόκειται για την Μουσική του Πολεμικού Ναυτικού, με ένδοξη ιστορία 128 ετών και πολεμική δράση σε όλους τους αγώνες του Έθνους.
Συνεχίζεται το "ταξίδι" του βι...
 "Η Αυγή", Τρίτη 5 Μαρτίου 2018, Πόλυ Κρημνιώτη
Το έντεχνο, ο Μίκης και ο Μάνο...
  Εκτενής παρουσίαση του βιβλίου του επικοινωνιολόγου & δημοσιογράφου Διαμαντή Μπασαντή στην "Εφημερίδα των Συντακτών" το Σάββατο 3 Μαρτίου 2018. Το βιβλίο "Η Ποίηση στο Ελληνικό Τραγούδι" ανατρέχει στις μεγάλες στιγμές του ελληνικού πολιτισμού όταν το "έντεχνο τραγούδι" - που δημιούργησαν ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μάνος Χατζιδάκις - συνάντησε την σπουδαία ελληνική ποίηση και δημιούργησε μια νέα πολιτισμική πραγματικότητα στην Ελλάδα ταξιδεύοντας την χώρα μας σε όλο τον κόσμο. Στην φωτογραφία κολάζ της ¨Εφημερίδας των Συντακτών" στην ηλεκτρονική της έκδοση. ΝΗΣΙΔΕΣ 03.03.2018 Συντάκτης: Κώστας Τριανταφυλλάκης Στιγμές σημαντικές του ελληνικού πολιτισμού αποτυπώνονται στο βιβλίο του επικοινωνιολόγου Διαμαντή Μπασαντή «Η Ποίηση στο Ελληνικό Τραγούδι» (εκδόσεις Γαβριηλίδη, 120 σελ.), ο οποίος επιχειρεί για πρώτη φορά μια χαρτογράφηση της μαζικής εξάπλωσης του «έντεχνου ελληνικού τραγουδιού» και της σπουδαίας ελληνικής ποίησης από τη δεκαετία του 1960 μέχρι το 1985.  Πώς ξεκίνησε το έντεχνο. Πώς άνοιξαν νέους μεγάλους δρόμους ο Μάνος και ο Μίκης. Πώς έγινε η συνάντηση μαζί τους των μεγάλων ποιητών της γενιάς του 1930 και της μεταπολεμικής γενιάς.  Οι δύο μεγάλοι Ελληνες δημιουργοί στην αφετηρία της διαδρομής τους βρέθηκαν μαζί με τον δίσκο βινυλίου των 33½. Πάνω του δημιούργησαν τη φόρμα του «κύκλου τραγουδιών», όπως την ονόμασε ο Θεοδωράκης.   Η σελίδα που αφιέρωσε η "Εφημερίδα των Συντακτών" στην έντυπη έκδοσή της το Σάββατο 3/3/2018 στο βιβλίο (φωτ. Εν Άνδρω). Μετά ήταν το ραδιόφωνο που πέρασε τους δίσκους στο μαζικό ακροατήριο. Και βεβαίως δίπλα ήταν ο κινηματογράφος που δημιούργησε τα μεγάλα και διαχρονικά στερεότυπα της ελληνικής κουλτούρας μέσα από τη μουσική του Χατζιδάκι και του Θεοδωράκη. Φιλμ όπως το «Αμέρικα-Αμέρικα», η «Στέλλα», «Ποτέ την Κυριακή», ο «Ζορμπάς» δημιούργησαν εικόνες, χορούς, μουσικούς σκοπούς και διαμόρφωσαν την εικόνα μιας άλλης Ελλάδας από την αρχή.  Το βιβλίο αποτελεί μια μονογραφία της διαδρομής του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού, αλλά συνάμα μια αναφορά στη μουσική και τα ΜΜΕ από τις πρώτες μέρες μέχρι σήμερα της ακουστικής εποχής κατά τον 20ό αιώνα.  Η περιοδολόγηση της εποχής στηρίζεται στις στέρεες γνώσεις του Γιώργου Παπαστεφάνου και το υλικό στα στοιχεία και τους πίνακες από το μεγάλο δισκογραφικό αρχείο του Πέτρου Δραγουμάνου. Με εξαιρετική συνθετική αναλυτική και ικανότητα ο Δ. Μπασαντής καταφέρνει και αποτυπώνει με επιστημονική επάρκεια, αλλά και με δημοσιογραφική γλαφυρότητα μια εποχή που με τα έργα των δύο μεγάλων δημιουργών «ταξίδεψε» την Ελλάδα σε όλο τον κόσμο.  Από το βιβλίο αυτό παρουσιάζουμε ένα μικρό απόσπασμα που αναφέρεται στην δεκαετία του 1960:  «Στο σταυροδρόμι της ελληνικής μουσικής εμφανίζεται, το 1959, ο Μίκης Θεοδωράκης με την πρωτοποριακή δημιουργία του Επιταφίου, μια σειρά τραγουδιών βασισμένη στο ομώνυμο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου. Ο Θεοδωράκης συνέθεσε στο Παρίσι τα πρώτα επτά τραγούδια και τα έστειλε στον Χατζιδάκι. Ο Χατζιδάκις τα ενορχήστρωσε με τον τρόπο του και τα παρουσίασε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1960 στο ελληνικό κοινό με τη Νάνα Μούσχουρη. Τις πρώτες μέρες του φθινοπώρου ο Επιτάφιος στην ενορχήστρωση του Χατζιδάκι θα κυκλοφορήσει σε δίσκο 33½ στροφών από την εταιρεία Phillips-Fidelity. Οι δύο ιστορικές ενορχηστρώσεις του "Επιτσφίου" του Γιάννη Ρίτσου με τις οποίες ξεκίνησε η διαδρομή του "έντεχνου τραγουδιού" στην Ελλάδα. Αριστερά η εκδοχή του Θεοδωράκη με τον Μπιθικώτση και τον Χιώτη. Δεξιά η εκδοχή του Χαρζιδάκι με την Μούσχουρη. Ο "Επιτάφιος" υπήρξε μια από τις ιστορικές αφετηρίες των δίσκων 33 1/2 στρρφών στην Ελλάδα. Ένα ΜΜΕ που έμελε να αλλάξει την ελληνική κουλτούρα μεταξύ 1960-1985 όπως περιγράφεται και στο βιβλίο. Στη φωτογραφία κολάζ της "Εφημερίδας των Συντακτών" στην ηλεκτρονική της έκδοση. Επιστρέφοντας από το Παρίσι, το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς, ο Θεοδωράκης διαφωνεί εντελώς με την ενορχήστρωση και την εκτέλεση του Χατζιδάκι και ενορχηστρώνει ε­ντελώς διαφορετικά τον Επιτάφιο. Ο δίσκος, σε 33½ στροφές κι αυτός, θα κυκλοφορήσει δύο μήνες αργότερα από την εταιρεία Columbia. Ο δίσκος αυτός θεωρείται η γενέθλια πράξη του νέου μουσικού είδους που ονομάστηκε από τον ίδιο τον Θεοδωράκη "έντεχνο ελληνικό τραγούδι". Μέχρι τότε κανείς δεν είχε σκεφτεί να μελοποιήσει την "υψηλή ποίηση" του μοντερνισμού και να τη "δέσει" με ήχους και όργανα (μπουζούκι κ.λπ.) από το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι.  Ο ίδιος ο Θεοδωράκης αφηγείται σε συνέντευξή του, πολλά χρόνια αργότερα, το πολιτισμικό σοκ που προκάλεσε το πρώτο άκουσμα αυτής της εκτέλεσης στους φίλους του όταν τους έβαλε να ακούσουν την πρώτη εγγραφή. Ακόμα και σημαντικοί διανοούμενοι της εποχής ένιωσαν περίεργα ακούγοντας στίχους του Ρίτσου να συνοδεύονται από μπουζούκι και να τραγουδιούνται από λαϊκό τραγουδιστή. Ομως ο Θεοδωράκης επέμεινε...  ...Η πολιτισμική διαφορά των δύο προσεγγίσεων του Επιταφίου είχε να κάνει τόσο με τα στοιχεία της προσωπικότητας των δύο δημιουργών όσο και με την πολιτικο-πολιτισμική οπτική τους. Στον Θεοδωράκη βάραινε το εξωστρεφές ταμπεραμέντο και η έντονη πολιτική αντίληψη. Δύο στοιχεία που ήταν μακριά από τον εσωστρεφή κύκλο αναζητήσεων του Χατζιδάκι. Ο Θεοδωράκης μπήκε σε μονοπάτια που νωρίτερα είχε ανοίξει ο ιδιοφυής Χατζιδάκις και τα μετέτρεψε με την πολιτική και τη μουσική προσωπικότητα και το ταλέντο του σε λεωφόρους. Στράφηκε εξαρχής στα μεγάλα ακροατήρια, τα οποία θέλησε να «μπολιάσει» με τη μεγάλη ποίηση. Ηταν μια πραγματική πολιτισμική επανάσταση...  ...Αν η ποίηση ήταν η πηγή έμπνευσης του Θεοδωράκη, ο δίσκος ήταν το νέο ΜΜΕ για τη διάδοσή της. Και βεβαίως η λαϊκή συναυλία ήταν η πολιτική και πολιτιστική έκφραση της νέας κουλτούρας μέσα από την οποία ο Μίκης αναζήτησε το ευρύ λαϊκό ακροατήριο.  Με τον τρόπο του και τηρουμένων των αναλογιών, ο Θεοδωράκης χρησιμοποίησε αντίστοιχους τρόπους διάδοσης της μουσικής του με αυτούς που χρησιμοποιούσαν την ίδια εποχή διεθνώς οι Μπιτλς στην Αγγλία, ο Μπομπ Ντίλαν και η Τζόαν Μπαέζ στις ΗΠΑ κ.λπ. Από αυτήν την άποψη, μπορούμε να πούμε πως ο Θεοδωράκης αποτέλεσε την ελληνική εκδοχή μιας νέας διεθνούς πολιτικής αντίληψης για τη μουσική και τον πολιτισμό που εξαπλωνόταν εκείνα τα χρόνια». 
10.000.000 ευρώ για να σωθεί η...
Της DIFAION (δια του εκπροσώπου της Γιαννούλη Λ. Καμπάνη) Η Φάμπρικα Εμπειρίκου όπως φαίνεται από το υπάρχον μονοπάτι που περνά μπροστά της (φωτ. Εν Άνδρω). (Ο καπετάν-Γιαννούλης Καμπάνης - μετά το μεγάλο ρεπορτάζ του Εν Άνδρω για την Φάμπρικα Εμπειρίκου - μάς έστειλε προς δημοσίευση τις απόψεις του, καθώς και μια σειρά οικονομικών προτάσεων για την αποκατάσταση του μνημείου της Άνδρου. Οι προτάσεις του για διάσωση τυ μνημείου απευθύνονται στην Ευανθία Γουλανδρή, με την οποία υπάρχει αντιδικία σε εξέλιξη για το ιδιοκτησιακό. Είναι πρώτη φορά στην ιστορία της Φάμπρικας που κατατίθενται δημόσια συγκεκριμένες οικονομικές προτάσεις για χρηματόδοτηση της αποκατάστασης του ιστορικότερου μνημείου της προβιομηχανικής εποχής της Άνδρου, το οποίο μέχρι σήμερα αργόσβηνε επί δεκαετίες στην φθορά του χρόνου - Εν Άνδρω). Το ρεπορτάζ του Εν Άνδρω για την Φάμπρικα Εμπειρίκου και η δίκη για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του ιστορικού μνημείου που έγινε στη Σύρο στις 22/2/2018 με οδήγησαν στη σκέψη να γράψω δύο λόγια και για πρώτη φορά να εκθέσω δημόσια τις προθέσεις μου στην κοινωνία της Άνδρου σχετικά με την δυνατότητα σωτηρίας της Φάμπρικας Εμπειρίκου.
Καρναβάλι Κορθίου 2018...
Ένταξει αργήσαμε δεν λέω. Όμως τώρα τέλειωσε το γλέντι ο ανταποκριτης μας ο Νίκος. Και έτσι σήμερα το μεσημέρι λάβαμε την ανταπόκριση από Κόρθι!!! Τουλάχιστον ακόμα κι έστι έχουμε το υλικό και τις ανάλογες περιγραφές για το ηρωικό Κόρθι που εφέτος κατάφερε και ξεπέρασε κατά πολύ σε φαντασία και σε αισθητική ως προς τα άρματα την Χώρα. Κι όχι μόνο την ξεπέρασε, αλλά κατάφερε και τους χώρεσε όλους στον μικρό πεζόδρομο. Ήταν ένα καρναβάλι ξεχωριστό και αξίζει - έστω και με χρονοκαθυστέρηση - να το πούμε και να δώσουμε συγχαρητήρια. Στην φωτογραφία ο Άγγελος του Παλαιού Φαλήρου που κάποιοι έξυπνοι τον κατέβασαν. Ε, στο Κόρθι τον ανέβασαν πάλι. Και μπράβο τους...