H ποίηση και το ελληνικό τραγο...
(Διαμαντής Μπασαντής, “Η Ποίηση στο Ελληνικό Τραγούδι”, εκδόσεις Γαβριηλίδης, σελ. 120, Αθήνα 2017) ΕΡΩΤΗΜΑ: Πως έγινε και οι έλληνες τραγούδησαν για χρόνια ποιητές όπως ο Γκάτσος, ο Ελύτης, ο Σεφέρης, ο Ρίτσος, ο Νερούδα, ο Καββαδίας και τόσοι άλλοι;
Η δικαίωση του ρεμπέτικου και ...
  «Η Ποίηση στο Ελληνικό Τραγούδι» του Διαμαντή Μπασαντή εκδόσεις Γαβριηλίδη (Αθήνα 2017, σελ. 120). Το ρεμπέτικο είχε μια δύσκολη πορεία καταξίωσης στην ελληνική κοινωνία. Εξαπλώθηκε προπολεμικά από τους πρόσφυγες. Πέρασε στη ζωή των πόλεων στην Κατοχή και μεταπολεμικά μέσα από τα λαϊκά στρώματα των ελληνικών πόλεων. Παρά την ολόθερμη αποδοχή που γνώρισε από τηνν αρχή από τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Μίκη Θεοδωράκη δεν έγινε αποδεκτό τόσο από τις συντηρητικούς όσο και απο τους αριστερούς εκείνης της εποχής. Παρακάτω παραθέτουμε δύο αποσπάσματα από το βιβίο "Η ποίηση στο ελληνικό τραγούδι" του Διαμαντής Μπασαντή για να παρετε μια ιδέα της δύσκολης διαδρομής του και της αποδοκιμασίας που γνώρισαν και ο Θεοδωράκης και ο Χατζηδάκις που το στήριξαν και το υπερασπ΄σιτηκαν από την αρχή.
"Τέχνη" με σκουπιδοτενεκέδες σ...
Οι κάτοικοι στα Αποίκια θα πρέπει να είναι υπερήφανοι! Όχι μόνο γιατί ζουν σ ένα όμορφο και γραφικό χωριό με ευλογημένες πηγές, που τροφοδοτούν την Άνδρο και ολόκληρη την Ελλάδα με και θεραπευτικό- ιαματικό νερό, αλλά γιατί έχουν (και το απέδειξαν) ευαισθησία, αισθητική, οικολογική συνείδηση, πνεύμα φιλοξενίας και ομαδική διάθεση.
"Με λογισμό και μ' όνειρο" ή ό...
  Το τηλέφωνο του Site κουδούνιζε επί ώρα. Μόλις που το πρόλαβα έτσι όπως ήμουν ξεχασμένος σε ένα καταπράσινο τοπίο της Βόρειας Πάρνηθας. Ήταν ο Βαγγέλης Παπαδάκης από τον Νειμποριό. Ήθελε να με καλέσει στην παράσταση της γυναίκας του Ειρήνης Δράκου από το Κόρθι. Κάπου στην οδό Πειραιώς κοντά στο Γκάζι. Εκεί που τις τελευταίες δεκαετίες είναι στέκι νέων δημιουργικών ανθρώπων.Την περιοχή την ήξερα καλά γιατί πιο πάνω προς το Θησείο ήταν το πατρικό μου. Δέχθηκα την πρόσκληση. Μια νυχτερινή επίσκεψη σε παλιά νεανικά μέρη είναι ανταπόκριση στη νοσταλγία για τα νιάτα μας. Και γιατί το κτήμα Παπαδάκη στο Νειμποριό είναι νοσταλγία για την Άνδρο που μας χάραξε. Δύο νοσταλγίες με έφεραν στο ποιητικό σήμερα της παλιάς γειτονιάς και της πατρικής Άνδρου. Έτσι βρέθηκα στον πολυχώρο Bios στην Πειραιώς. Χώρος παλιός βιομηχανικός, εντυπωσιακός. Σήμερα μπαρ και θέατρο. Μπαίνοντας εμεινα να τον χαζέυω. Τα υπόλοιπα τα λέει η παραπάνω φωτογραφία.
Κόρθι... International!...
Του Διαμαντή Μπασαντή   Μια γλυκειά φθινοπωρινή μέρα στο Κόρθι. Η Κάρολαϊν περπατά στον Όρμο "μαζεύοντας" τις σκέψεις της για το δεύτερο μέρος του σεμιναρίου... (φωτ. Εν Άνδρω). Είχα περάσει το Κοχύλου και πλησιάζα στο Κόρθι. Ξαφνικά χτυπά το τηλέφωνο. Ήταν ο Νίκος Ψωμάς από την Λιθοδομή.
Γιώργος Εμπειρίκος & Αλέξανδρο...
  "Οι χαρτοπαίκτες" έργο του Σεζάν. Πουλήθηκαν από την οικογένια του Γιώργου Εμπειρίκου στην βασιλική οικογένεια του Κατάρ έναντι 250 εκατ. ευρώ!!! Δυο βαθύπλουτοι Ανδριωτες, μέλη των πιο ισχυρών οικογενειών του νησιού, λείπουν φέτος από την περίφημη λίστα Art News, που περιλαμβάνει τους 200 πιο επιφανείς συλλέκτες έργων τέχνης στον κόσμο. Όχι γιατί η οικονομική τους δύναμη δεν τους επιτρέπει να εμπλουτίζουν την συλλογή τους, αλλά γιατί «έφυγαν» από την ζωή: ο Γιώργος Εμπειρίκος και ο Αλέξανδρος Γουλανδρής.
Ιστορίες κρασιού και σκηνικά ο...
  Κάθε καλό κρασί χρειάζεται μια καλή ιστορία. Κάθε παλιό κρασί χρειάζεται έναν χώρο να στηρίξει την ιστορία του. Πρόκειται για παλιές αρχές της γαστρονομίας και της οινοποσίας. Πράγματα σημαντικά αν θες να πάει ένα ποτό μακριά. Η ιστορία δίνει ρίζες, δίνει αναφορές, δίνει δύναμη να ταξιδέψει κάτι. Και στη Σαντορινη αυτό το ξέρουν καλά. Έτσι τα καλά κρασιά και τις ωραίες ιστορίες του αμπελώνα του νησιού τις βάζουν σε όμορφους χώρους στεγάζοντας τις μικρο-ιστορίες κάθε μεγάλης οικογένειας οινοποιών. Κάπως έτσι μπλέκουν ωραία το κρασί, οι γεύσεις του και τα αρώματα του με την ιστορία του νησιού και την ιστορία των οινοποιών της Σαντορίνης. Στη φωτογραφία ένα ποτήρι "βινσάντο" το ξεχωριστό κρασί της Σαντορίνης στο μουσείο/εκθεσιακό χώρο της οικογένεας Βενετσάνο με φόντο την μοναδική Καλντέρα (φωτ. Εν Άνδρω).
Θηρασιά: εκεί που σταμάτησε ο ...
 Ένα άλμα που έμεινε "παγωμένο" σε μια φωτογραφία. Ένα άλμα στο ακίνητο παρελθόν. Μόλις ένα μίλι στον χώρο χωρίζει το χτες από το σήμερα. Τόσο απέχει η Οία από την Θηρασία. Τόσο απέχει το τότε με το τώρα. Τόσο απέχει η νεότητα μας από την ωριμότητα μας. Ένα άλμα στον χρόνο λοιπόν. Και το επιχειρησαμε, συνομήλικοι για μια μέρα, με την Bianca και τον Paolo... Ένα μοναδικό οδοιπορικό στις ζωές μας και στις ζωές των άλλων στο Αιγαίο της καρδιάς μας... Η νεαρή αμερικάνα φτάνοντας στην απέναντι κορυφή της Θηρασιάς από την Σαντορίνη (πανω από ένα γκρεμό 200 μέτρα υψόμετρο)  και βλέποντας το πανόραμα της Σαντορίνης, από την αντικρυνή Οία και το Ημεροβίγλι μέχρι το Ακρωτήρι το ηφαίστειο, νοιώθει τόσο χαρούμενη και πηδά στον αέρα με ενθουσιασμό! Κι είναι σα να πετά! Ή, σα να κάνει ένα άλμα στον χρόνο... (φωτ. Εν Άνδρω). 
Καρτ-ποστάλ: Από την Σύρο στην...
  .Η Σύρος με τα τόσα αξιοθέατα, αλλά και με το μέγα αξιοθέατο: την μοναδική Άνω Σύρο. Την Σύρο των Καθολικών και του Μάρκου Βαμβακάρη. Τον δικό τους Λυκαβυττό. Έτσι περίτεχνα χτισμένο. Όπως περίτεχνα έχτιζαν κάποτε τον μεσαίωνα οι λαϊκοί άνθρωποι τα μικρά σπιτάκια τους για να στεγάσουν τις μικρές ζωές τους και τις μεγάλες ψυχές τους. Εδώ η Άνω Σύρος σε μια φωτογραφία-καρτ ποστάλ, που όμως δύσκοα βλέπει κανείς μιας και χρειάζεται να πάει στη βιομηχανική ζώνη απέναντι από τη ΔΕΗ και μέσα στα χαλάσματα της παλιάς φάμπρικας για να την βγάλει (φωτ. Εν Άνδρω).