(Λάβαμε και δημοσιεύουμε ανακοίνωση της Εφορίας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων για έναν από τους παλαιότερους και καλά σωζώμενους  ναούς της Άνδρου, τον Ταξιάρχη της Μεσαριάς. Ο ναός εντάχθηκε σε πρόγραμμα συντήρησης του Γ' ΚΠΣ το 2003. Έχει προχωρήσει η συντήρηση και ανοίγει πιλοτικά για επισκέψεις στο κοινό κάθε Κυριακή. Η διαδρομή του και η ιστορία του όπως θα δείτε είναι λίαν σημαντική - Εν Άνδρω).

Μια περιοδική έκθεση τοπικής ιστορίας - Λέσχη Ανδρίων «Σωματείον ανεγνωρισμένον. Προοδευτικόν–Φιλολογικόν–Κοινωνικόν»

 Είναι το σήμα κατατεθέν της Άνδρου. Άπειρες είναι οι σκηνές φιλμ, φωτογραφιών, βίντεο, που αποτύπωσαν και αποτυπώνουν τον φάρο Τουρλίτη της Χώρας Άνδρου εδώ και 25 χρόνια. Όμως πριν το 1994 ο φάρος, που είναι ένα από τα ωραιότερα δείγματα φαρικής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα, δεν... υπήρχε! Είχε καταστραφεί από γερμανικούς βομβαρδισμούς το 1943... Ο φάρος - ξεχωριστός λόγω του ότι είναι από τους λίγους διεθνώς μέσα στη θάλασσα - κατασκευάστηκε στην περίοδο της μεγάλης ακμής της Άνδρου, στα τέλη του 19ου αιώνα. Κτίστηκε το 1887 όταν η Άνδρος μεσουρανούσε και πρωτοπορούσε στη ναυτιλία και πέρναγε πρώτη από τα ιστιοφόρα στα ατμόπλοια. Όμως πριν το 1994 στη θέση του υπήρχε επί δεκαετίες ένα φανάρι ως φάρος!!! Κι αυτό γιατί ο κανονικός φάρος καταστράφηκε το 1943 από γερμανικούς βομβαρδισμούς... 

Από την ομιλία του Ν. Βασιλόπουλου (φωτ. Εν Άνδρω) Σώζεται και αποκαθίσταται ένα από τα πιο όμορφα νεώτερα μνημεία της Άνδρου: ο πύργος του Ιωάννη Αθηναίου στις Στραπουριές. Ο πύργος κτίστηκε στις Στραπουριές στα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα από τον πλούσιο επιχειρηματία της ζαχαροπλαστικής Ιωάννη Αθηναίο. Είναι περίπου 800 τετραγωνικά κι είναι κτισμένος σε στιλ «αρτ νουβώ». Για δεκαετίες υπήρξε σημείο αναφοράς της Άνδρου. Από την προβολή διαφανειών του Πύργου (φωτ. Εν Άνδρω). Όλα ξεκίνησαν από τον ανδριώτη Ιωάννη Αθηναίο. Ο Αθηναίος γεννήθηκε στα Λάμυρα γύρω στο 1870. Μεγάλωσε στις Στραπουριές. Πήγε δημοτικό στο σχολείο των Λαμύρων κι έφυγε μικρός για την Αλεξάνδρεια. Εκεί σπούδασε ζαχαροπλαστική κι έγινε ένας από τους πιο φημισμένους ζαχαροπλάστες στο «Παρίσι της Ανατολής» όπως αποκαλείτο τότε αυτή η σπουδαία πολυεθνική πόλη. Επέστρεψε στην Άνδρο και έχτισε στα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα στο πατρικό κτήμα στις Στραπουριές έναν εντυπωσιακό πύργο που φέρει το όνομα με πυργίσκους, φεγγίτες, οικόσημα σε ένα κτήμα 5 στρεμμάτων που ξεκινά σχεδόν από τον δρόμο. Διαφάνεια με το μονόγραμμα του Ιωάννη Αθηναίου στον πύργο (φωτ. Εν Άνδρω). Ο πύργος περιβάλλεται από εντυπωσιακό κήπο. Όπως γράφει η ελληνογαλλίδα Δάφνη Touchais ο πύργος αυτός θα βρισκόταν στο στοιχείο του αν ήταν στην Γαλλική Ριβιέρα ή στο Καρτιέ Γκρεκ της Αλεξάνδρειας των αρχών του 20ου αιώνα. Όμως το παράξενο είναι πως η μεγαλοπρεπή βίλα βρίσκεται στο μέσο ενός αγροτικού χωριού της Άνδρου, τις Στραπουριές. Το κοινό της χτεσινής ομιλίας (φωτ. Εν Άνδρω).  Ο πύργος έχει εγκαταλειφθεί πάρα πολλές δεκαετίες και οι προτελευταίοι ιδιοκτήτες του αδιαφόρησαν εντελώς σε σημείο να επιταχυνθεί η κατάρρευση. Αν είχε απομείνει μερικά ακόμα χρόνια έτσι, παρά την εντυπωσιακή κατασκευή και αντοχή του στον χρόνο, θα κατέρρεε ολοσχερώς. Από το «θαύμα» της κατασκευής στο «θαύμα» της διάσωσης Στο σημείο αυτό έγινε ένα μικρό «θαύμα», αντίστοιχο με το «θαύμα» της κατασκευής του. Ο Θοδωρής Γιαννούσης με καταγωγή από την σημαντική οικογένεια Καρυστινάκη της Άνδρου, του οποίου ο παππούς υπήρξε δήμαρχος στη Χώρα, αποφάσισε και αγόρασε την έπαυλη Αθηναίου στις Στραπουριές και να την διασώσει!!! Διαφάνεια με φωτογραφία του Πύργου το 1913 (φωτ. Εν Άνδρω). Ήταν η ΕΙΔΗΣΗ της βραδιάς. Και προέκυψε μετά το τέλος της ομιλίας. Είχαμε πάει να ακούσουμε μερικές πληροφορίες για να τις γράψουμε ώστε να μάθουν οι Ανδριώτες για ένα κομμάτι της κληρονομιάς τους που κατέρρεε όπως αρκετά άλλα. Μετά το τέλος της σύντομης πληροφοριακής ομιλίας του Ν. Βασιλόπουλου μια μελαγχολική αίσθηση απώλειας και μια γλυκόπικρη γεύση ενός παρελθόντος μεγαλείου. Και ξαφνικά οι 5-6 που είχαμε μείνει τελευταίοι μαθαίναμε πως η ιστορία της βίλας Αθηναίου δεν τέλειωνε εδώ, αλλά άρχιζε και πάλι… Όλα αυτά χάρη στον Θοδωρή Γιαννούση που στη μνήμη του παππού του ξεκινά ένα εγχείρημα που χρειάζεται πολλά χρήματα, αλλά και πιο πολύ μεράκι. Αυτό το τελευταίο μάλιστα το χρειάζεται σε… μεγάλες ποσότητες! Κάτι που όπως καταλάβαμε ο ίδιος ξέρει πολύ καλά.  Ο Ιωάννης Αθηναίος (με λευκό κουστούμι) με φίλους του στην αυλή της βίλας του (φωτ. αρχείου Β. Παλαιοκρασσά).  Χαρακτηριστικός ήταν ο τρόπος με τον οποίο αυτοσυστήθηκε ο ίδιος ο Θοδωρής Γιαννούσης χτες το βράδυ στους τελευταίους που είχαμε μείνει μετά την παρουσίαση της έπαυλης από τον αρχιτέκτονα Ν. Βασιλόπουλο. Ένας ψηλός ευγενικός κύριος ντυμένος απλά σπορ πλησίασε την Μ. Δανιόλου την ώρα που μιλούσαμε και είπε: Καλησπέρα. Λέγομαι Θοδωρής Γιαννούσης. Είμαι ο «τρελός» που αγόρασε την βίλα του Αθηναίου στις Στραπουριές. Σκοπεύω να την διασώσω! Κάτι που απαιτεί πολλά χρήματα. Δηλαδή, είναι μια «τρέλα»… Τον κοιτάξαμε έκπληκτοι. Ρωτήσαμε το όνομα του. Την ιδιότητα του. Και μετά το πώς και γιατί αυτής της σπουδαίας «τρέλας». Από τις απαντήσεις του ξεχωρίζουμε το γιατί που ενδιαφέρει περισσότερο: Ο παππούς μου ο Καρυστινάκης υπήρξε στις αρχές του 20ου αιώνα δήμαρχος Άνδρου. Στη μνήμη του μιας και η βίλα κτίστηκε περίπου την ίδια εποχή αποφάσισα να την αγοράσω και να την διασώσω. Για να συντηρηθεί θα την μετατρέψω σε ένα «μπουτίκ» ξενοδοχείο. Προς το παρόν είμαστε στα σχέδια και σε συζητήσεις με την Εφορία Νεωτέρων Μνημείων μιας και ο πύργος έχει χαρακτηριστεί νεότερο μνημείο… Συζητήσαμε αρκετή ώρα. Ανταλλάξαμε τηλέφωνα. Και συμφωνήσαμε μόλις προχωρήσει να το παρουσιάσουμε στο Εν Άνδρω… «ΕΝ ΑΝΔΡΩ»   Λεπτομέρεια του πύργου από την προβολή διαφανειών (φωτ. Εν Άνδρω). Άρωμα Αλεξάνδρειας: Ο Πύργος του Αθηναίου στις Στραπουργιές Όποιος τον πρωτοαντικρίζει, έτσι όπως ξεπροβάλλει αιφνίδια στη στροφή του λιθόστρωτου δρόμου, κοντοστέκεται και τον χαζεύει. Ο κήπος είναι σαν μια μικρή ζούγκλα που ξεχειλίζει πάνω απ'ο τον μαντρότοιχο και μέσα από τις περίτεχνες σιδεριές της καγκελόπορτας. Πίσω απ'τον τεράστιο κάκτο, ανάμεσα στο φοίνικα και στην αρχοντική αροκάρια, ξεπροβάλλουν υψίκορμα παράθυρα με περίτεχνα διακοσμητικά στολίδια, μια μεγάλη τζαμαρία με μονόγραμμα και τοξωτή  στέψη,  αρχοντικές γλάστρες με αθάνατους κι ένας απόκοσμος πυραμιδοειδής πυργίσκος... Σίγουρα αυτός ο πύργος θα βρισκόταν εντελώς στο στοιχείο του στη Γαλλική Ριβιέρα ή στο Καρτιέ Γκρέκ  της  Αλεξάνδρειας των αρχών του 20ου αιώνα. -  Τι γυρεύει λοιπόν αυτή η μεγαλόπρεπη βίλα εδώ, στη μέση του ταπεινού ορεινού χωριού των Στραπουργιών  και  γιατί  είναι έτσι εγκαταλελειμμένη;  -  Ποιος την έχτισε και γιατί σε τοποθεσία που να την αναδεικνύει τόσο λίγο; Η Βιβή Παλαικρασσά έκανε μια λεπτομερή αναφοράς στην ιστορία της ζαχαροπλαστικής στην Άνδρο με αφορμή την αναφορά στον πύργο Αθηναίου και η Μάρω Δανιόλου ανέφερε τους ζαχαροπλάστες της Άνδρου σήμερα (φωτ. Εν Άνδρω). Γιατί πράγματι, παρ' όλες τις μεγαλοπρεπείς διαστάσεις και την εντυπωσιακή εξωτερική διακόσμηση, ωστόσο το κτήριο είναι χτισμένο σε μια πτυχή του βουνού και φαίνεται από μακρυά από πολύ λίγα σημεία. Πρέπει κανείς να φτάσει σχεδόν μπροστά του για να το δει. Κι όμως, φαίνεται ότι είναι χτισμένο  με  πολύ  φροντίδα  και παρ' όλες τις επιθέσεις του χρόνου, δεν έχει χάσει τίποτα απ'την επιβλητικότητά του. Αν μη τι άλλο, η γοητεία του είναι ακόμα μεγαλύτερη τώρα που μοιάζει με παραμυθένιο πύργο. Δάφνη Touchais από το blog Historica   Από την προβολή διαφανειών. Ζαχαροπλαστείο αρχές 20ου αιώνα στην πλατεία Καΐρη πριν γκρεμιστούν τα κτίρια και κτισθεί το αρχαιολογικό μουσείο (φωτ. Εν Άνδρω). Ζαχαροπλάστες της Άνδρου Οι 22 Ζαχαροπλάστες της Άνδρου οι οποίοι τιμήθηκαν με Δίπλωμα Ηθικής Αμοιβής από τον Εξωραϊστικό Σύλλογο Στραπουργιών-Λαμύρων - Μεσαθουρίου-Υψηλού Άνδρου "Ο ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ" στην εκδήλωση της 20ης Οκτωβρίου 2018 στο Δημοτικό Σχολείο Λαμύρων, είναι οι παρακάτω: Αντώνιος Αμωράτης Ιωάννης Γαλανός Νικόλαος Γαλανός Αδαμάντιος Ζαΐρης Λεωνίδας Ζαΐρης "Ανθός Γαυρίου" Ζαννάκη Ευάγγελος Καλαδάμης Αυγουστίνος Καλλιβρούσης Δημήτριος Καλλιβρούσης Δημήτριος Κανάκης Αντώνιος Κανάκης Από τις διαφάνειες: το ζαχαροπλαστείο Δ. Κ. Λάσκαρη, παππού του Δημήτρη Λάσκαρη (φωτ. Εν Άνδρω).  Δημήτριος Λάσκαρης Γεώργιος Λυγίζος Ευάγγελος Λυγίζος Ιωάννης Μπακέλας Κων/νος Τζιώτης Αντώνιος Τζιώτης Ισαάκ Τσομετσόγλου Ιωάννης Φυρίος Φραγκίσκος Φυρίος Αντώνιος Χαλάς Νικόλαος Χαλάς Το δίπλωμα απονεμήθηκε στον καθένα ξεχωριστά για τη συμβολή του, στη διατήρηση της παραδοσιακής Ζαχαροπλαστικής στην Άνδρο.  

Η παρέλαση στην Χώρα και οι πολλαπλές αναφορές στην Μακεδονία   Ήταν μια ολόλαμπρη μέρα η 25η Μαρτίου 2019 στην Άνδρο. Πλήθος παιδιά πήραν θέση, από όλα τα σχολεία της Χώρας και των γύρω χωριών για την κατάθεση στεφάνων και την μαθητική παρέλαση. Ένα πολύχρωμο πλήθος: μαθητές, γονείς, κάτοικοι. Κυριαρχούσαν τα γαλανόλευκα. Στον πανηγυρικό της μέρας η αναφορά πως ήταν στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Γεωργίου της Χώρας το 1821 ο Θεόφιλος Καΐρης που σήκωσε την σημαία της Επαναστάσεως στην Άνδρο. (φωτ. Εν Άνδρω).

Το "Elena P." μπαίνει στο Μπατσί. Από την ταινία Φουσκοθαλασσιές που γυρίστηκε στην Άνδρο το 1966. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές ηθογραφίες της ελληνικής κοινωνίας των νησιών τη δεκαετία του 1960, αποτελεί αναμφισβήτητα η ταινία με τίτλο «Φουσκοθαλασσιές» που γυρίστηκε στην Άνδρο το 1966, από την εταιρεία παραγωγής Αφοί Ρουσσόπουλοι-Γ.Λαζαρίδης-Δ.Σαρρής-Κ. Ψαρράς, με πρωταγωνιστές δύο από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο και την Μαίρη Αρώνη. Το σενάριο ήταν του Γιώργου Λαζαρίδη και βασίστηκε στο θεατρικό έργο του Δημήτρη Μπόγρη με τίτλο «Τα αρραβωνιάσματα», σε σκηνοθεσία του Ορέστη Λάσκου.

  Το ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ στην Ραφήνα (φωτ. αρχείου Α. Λαζαρή). Η είδηση: Την Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2019 και ώρα 13:00 ο Οργανισμός Λιμένος Ραφήνας θα τελέσει επιμνημόσυνη δέηση στο πάρκο Κυρήνειας γι’ αυτούς που χάθηκαν στο ναυάγιο της «Χρυσής Αυγής». Τα περί την είδηση: Η ευγενική διευθύνουσα σύμβουλος του Οργανισμού Λιμένος Ραφήνας Κατερίνα Αδαμόπουλου διοργανώνει επιμνημόσυνη δέηση για τα 36 χρόνια από το ναυάγιο του ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ που βύθισε την Άνδρο στα μαύρα. Το μνημόσυνο είναι η δεύτερη φορά που γίνεται στην Ραφήνα. Η πρώτη ήταν πέρσι πάλι από την κ. Αδαμοπούλου.

 Παραμονή του Αγίου Χαραλάμπους στου Κοχύλου. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος κάθε χρόνο σε μεγάλο αρχιερατικό εσπερινό τιμά τον Άγιο Χαράλαμπο τον οποίο αναφέρει μια παλιά ιστορία του χωριού, που πηγαίνει πίσω περίπου 100 χρόνια. Έτσι και εφέτος το Σάββατο 9/2 ο Πολιτιστικός Σύλλογος κάλεσε τον κόσμο του χωριού και άλλους Ανδριώτες να συνεορτάσουν τον Άγιο στο χωριό τους... (φωτ. Χαρίδημος).

Του ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΜΠΑΣΑΝΤΗ Η Φιλαρμονική της Άνδρου ξεκινά το 1909 όταν η αστική κοινωνία της Άνδρου ανερχόταν ταχύτατα και η ναυτιλία στήριζε οικονομικά το νησί. Ιδρυτές οι μεγάλες ναυτικές οικογένειες των Εμπειρίκων, Καρυστιανάκιδων, Γουλανδρήδων, Καΐρηδων, Δερτούζων κλπ. Αλλά και τα μεγάλα πνευματικά ονόματα του νησιού όπως οι Πασχάληδες. Συνεργάτης σε όλα ο Λ. Καραουλάνης, ο πρώτος τυπογράφος της Άνδρου. Μεταπολεμικά στήριγμά της Φιλαρμονικής υπήρξε ο Δήμος Άνδρου και ο σπουδαίος δήμαρχος Άνδρου Μιχάλης Πολέμης (1956-1960). Η Φιλαρμονική έσβησε το 2005 εγκαταλειμένη. Και ξεκίνησε πάλι το 2008 από τον Μιχάλη Στρατή υπό την σκέπη του Μουσικού Συλλόγου Άνδρου έχοντας συμμετάσχει μέχρι σήμερα στις καλύτερες στιγμές της Άνδρου ... Το 1909 ιδρύεται στην Άνδρο από μια ομάδα ευκατάστατων αστών που έχουν σχέση με τη ναυτιλία η Φιλαρμονική Άνδρου. Μια από τις πρώτες Φιλαρμονικές στην ανερχόμενη αστική Ελλάδα. Στους ιδρυτές επιφανή μέλη των ναυτικών οικογενειών των Εμπειρίκων, των Καρυστιανάκιδων, των Δερτούζων, των Γουλανδρήδων, των Καΐρηδων κλπ. Μέγας χορηγός ο Γεώργιος Κ. Εμπειρίκος. Το πρώτο δημοτικό συμβούλιο απαρτίζουν οι  Γεώργιος Λ. Καρυστινάκης, Νικόλαος Κ.’Εμπειρικος, Λεωνίδας Ν. Κονδύλης, Νικόλαος Α. Καΐρης και Νικόλαος I. Δαπόντες. Ένας ακόμα σημαντικός αστικός θεσμός στα πλαίσια της ανερχόμενης αστικής Άνδρου, που συγκροτείται γύρω από τη ναυτιλία της Χώρας.  Η αστική εποχή της Άνδρου έχει ξεκινήσει στα τέλη του 19ου αιώνα. Είναι η εποχή που η Άνδρος περνά από τα ιστιοφόρα στα ατμόπλοια με πρωτοπόρους τους Εμπειρίκους. Σε αυτή την εποχή δημιουργούνται μια σειρά αστικοί θεσμοί και εισάγονται στο νησί και αρκετοί αστικοί νεωτερισμοί. Το Καταστατικό της Φιλαρμονικής Άνδρου, που έφτασε στα χέρια μας από τον ιδρυτή της πιο πρόσφατης Φιλαρμονικής Άνδρου Μιχάλη Στρατή το 2008 περιγράφει με τον τρόπο του ανάγλυφα την εποχή. Τι μας λένε οι παραπάνω δημοσιευθείσες σελίδες του πρώτου καταστατικού της Άνδρου; Πως μια ομάδα επιφανών και ευκατάστατων Ανδριωτών αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία και ιδρύουν Φιλαρμονική με σκοπό την μουσική παρουσία και την μουσική παιδεία μέσω της οργάνωσης "μουσικού Θιάσου"! Αν δούμε τι γίνεται γύρω στα άλλα νησιά ή ακόμα και στην Αθήνα τότε διαπιστώνουμε πως η Άνδρος βρίσκεται στην πρωτοπορία της εποχής της. Ξεφυλλίζοντας το Καταστατικό βλέπουμε πως ο τυπογράφος Λουρέτζος Καραουλάνης, αναλαμβάνει το 1909 να τυπώσει στο τυπογραφείο στην Χώρα το πρώτο καταστατικό με τα ιδρυτικά μέλη. Από αυτό μπορούμε να αντλήσουμε ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την συγκρότηση της αστικής κοινωνίας της Άνδρου πριν 110 χρόνια.  Ενδιαφέρον έχει να σταθούμε και στην οικονομική αυτοδυναμία της πρώτης Φιλαρμονικής της Άνδρου. ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ. Η αστική κοινωνία και η μουσική παιδεία οργανώνεται γύρω από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Η μόνη κρατική συνεισφορά είναι ο χώρος που συνέρχονται οι παράγοντες του τόπου και είναι το Δημαρχείο της Άνδρου. Από τα παραπάνω είναι εμφανές πως υπάρχουν χρήματα από τη ναυτιλία. Όμως συνάμα υπάρχει πρωτοβουλία, ιδέες, πατριωτισμός και οργάνωση. Όλα αυτά μαζί συμπαρασύρουν ολόκληρη την κοινωνία σε άνοδο. Η παράθεση των ονομάτων λίγο πιο κάτω όλων αυτών που συγκρότησαν την πρώτη φιλαρμονική και οργάνωσαν την πρώτη μουσική παιδεία στο νησί αποτελεί φόρο τιμής σε εκείνους που ταξίδεψαν, εμπορεύτηκαν και ονειρεύτηκαν κάτι περισσότερο για την πατρίδα τους. Για το νησί τους. Και το έφτιαξαν.  Με την δημιουργία της πρώτης φιλαρμονικής στο νησί εξαπλώθηκαν άλλες εικόνες και άλλα ακούσματα στο νησί. Και σταδιακά άπλωσαν και πέρα από τους αρχικούς δημιουργούς τους. Κάθε κύτταρο πολιτισμού προσθέτει κάτι στην κοινωνία. Και η πρώτη φιλαρμονική και η μουσική παιδεία που άπλωσε άφησε σπόρους όπως θα δούμε στη συνέχεια. Η Φιλαρμονική μεταπολεμικά Η μεταπολεμική Φιλαρμονική της Άνδρου (φωτ. Αντώνης Διαβατίδης). Η πρώτη Φιλαρμονική της Άνδρου άκμασε τα χρόνια της μεγάλης αστικής ανάπτυξης της Άνδρου που διάρκεσε μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1930. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος άλλαξε και τον ρου της Άνδρου. Μετά τον πόλεμο όπως αναφέρουν παλαιότεροι συστηματική προσπάθεια αναβάθμισης της έγινε κατά την τετραετία της δημιουργικής τετραετίας του δημάρχου Μιχάλη Πολέμη (1956-1960).  Άλλη μια φωτογραφία από την Φιλαρμονική της Άνδρου στα τέλη της δεκαετίας του 1950 (φωτ. Αντώνης Διαβατίδης). Όπως θυμούνται οι παλαιότεροι η Φιλαρμονική την εποχή του δημάρχου Μιχάλη Πολέμη είχε μεγάλη δραστηριότητα και συνέχισε σε αυτό τον ρυθμό και αργότερα δημιουργώντας μια συνέχεια στην μουσική παιδεία του νησιού και αφήνοντας βαθιές μνήμες για πολλά και δημιουργικά χρόνια.  Η Φιλαρμονική της Άνδρου το 1958 κατά την συμμετοχή της στη Ναυτική Εβδομάδα (φωτ. Αντώνης Διαβατίδης). Η δημοτική Φιλαρμονική διανύει μια μεγάλη χρονικά περίοδο και φτάνει μέχρι το 2005. Τότε παραμελημένη εντελώς από τον Δήμο Άνδρου διαλύεται από τον τότε δήμαρχο Μ. Βάμβουκα! Ο τότε πρόεδρος του Μουσικού Συλλόγου Άνδρου Μιχάλης Στρατής παίρνει την πρωτοβουλία το 2008 και ξεκινά την σημερινή Φιλαρμονική με ιδιωτική στήριξη. Έκτοτε η Φιλαρμονική έχει σημαντική δραστηριότητα. Η σημερινή Φιλαρμονική σε εθνική εορτή το 2016 (φωτ. Εν Άνδρω). Η Φιλαρμονική της Άνδρου έχει πλέον σήμερα αξιόλογη παρουσία τόσο στα μεγάλα γεγονότα και τις εθνικές και θρησκευτικές επετείους όσο και στα καλλιτεχνικά δρώμενα του νησιού μας. Συνεισφέρει με τον τρόπο της στην εξάπλωση της μουσικής παιδείας, στην καθημερινή αισθητική καλλιέργεια, στην συγκινησιακή φόρτιση όλων των μεγάλων γεγονότων της Άνδρου. Παρακάτω παραθέτουμε δύο φωτογραφίες από σημαντικές μουσικές παραστάσεις στις οποίες συμμετείχε (το 2015 & το 2017) με σημαντικούς καλλιτέχνες που έδωσαν παραστάσεις στο νέο ανοιχτό θέατρο Άνδρου.  Η σημερινή Φιλαρμονική σε μεγάλη παράσταση αφιερωμένη στο Νίνο Ρότα του 1ου Φεστιβάλ Άνδρου - Καλοκαίρι 2015 (φωτ. Εν Άνδρω). Η σημερινή Φιλαρμονική σε μουσική παράσταση με τον Διονύση Σαββόπουλο το 2017 (φωτ. Εν Άνδρω). ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για την ιστορία της Φιλαρμονικής το Εν Άνδρω και ο διαχειριστής του θα επανέλθουν και πάλι. Η παραπάνω σύντομη επισκόπηση των σταθμών της Φιλαρμονικής Άνδρου εντάσσεται στα πλαίσια των ιστορικών διαδρομών του Εν Άνδρω στην ιστορία της αστικής Άνδρου. Όπως είναι γνωστό στους τακτικούς αναγνώστες μας το Εν Άνδρω και ο διαχειριστής του έχουν ήδη επεξεργαστεί και δημοσιεύσει μέχρι σήμερα σύντομες ανασκοπήσεις για αστικούς κοινωνικούς θεσμούς στους οποίους η Άνδρος βρέθηκε στην πρωτοπορία. Θυμίζουμε την ιστορία της "Λέσχης Ανδρίων" (2018), την ιστορία του Ανδριακού Ο.Φ. (2012) και την ιστορία του Ναυτικού Ομίλου Άνδρου (2013). Στοιχεία για την ιστορία και την αστική κοινωνία της Άνδρου έχουμε αναφέρει πολλά στα βιβλία μας: "Η Άνδρος μέσα στον Χρόνο" (2012 & 2015). "Η Μονή Παναχράντου στο διάβα των αιώνων" (2014), "Εν Άνδρω - το νησί της ναυτοσύνης" (2014), "Η Άνδρος του Πολιτισμού" (2016).