Τέτοια στρωματσάδα παλιά μπορεί να μην ξανάδαν. Αλλά τώρα θα δουν και... θα ξαναδούν! Όσα κι αν μαζέψουν. Η Άνδρος πλέον κοιμάται αποβραδίς στα στρώματα και το πρωί ξυπνά... στα πατώματα!... Έχουμε γράψει δεκάδες φορές για το αξιοπερίεργο της Άνδρου: τα εκατοντάδες στρώματα πεταμένα στους δρόμους! Το γράψαμε το 2017, το γράψαμε το 2018, το γράψαμε το 2019. Τρία χρόνια δεκάδες σημειώματα για εκατοντάδες στρώματα πεταμένα στους δρόμους. Την πρώτη και την δεύτερη φορά γράψαμε για ενσυνείδητους... ασυνείδητους! Μερικοί προσποιήθηκαν πως έρχονται κάποιοι από αλλού και τα πετάνε. Από άλλο μέρος της Άνδρου προφανώς. Γιατί δεν νοείται να έρχονται με πλοιάρια από άλλα νησιά. Την τρίτη είπαν – κι είπαμε – είναι οι ανακαινίσεις του Airbnb. Εφέτος τον χειμώνα όταν ο αντιδήμαρχος Δημήτρης Τηνιακός «σκούπισε» κυριολεκτικά την Άνδρο, μόλις τέλειωσε βρήκε πεταμένα πάλι δεκάδες στρώματα στα γνωστά στο νησί και «επιλεγμένα σημεία»… στρωματσάδας! Την τέταρτη φορά τα μάζεψαν οι του Δήμου σιωπηλά. Δεν άντεχαν να διαμαρτύρονται για την απίστευτη έλλειψη νοικοκυροσύνης σε ένα νησί που κάποτε ήταν πρότυπο αρχοντιάς και νοικοκυροσύνης.    Τα φόρτωσαν όλα οι εργάτες. Και νομίζουν πως τέλειωσαν! Μόνο που τα "νομίσματα" τους είναι κάλπικα στην Άνδρο των χιλιάδων στρωμάτων...  Την πέμπτη φορά βρήκαμε το συνεργείο του Δήμου Άνδρου να μαζεύει στρώματα – ακόμα και μέσα στην καραντίνα - με στωικότητα Σίσυφου, λίγο πριν το Σκανδαλόρεμα. Σταματήσαμε ξαφνιασμένοι.  Δεν το πιστεύαμε. Η καραντίνα-καραντίνα και τα στρώματα στην άκρη του δρόμου… στρωματσάδα! Παρακολουθήσαμε τους εργάτες του Δήμου να φορτώνουν το φορτηγάκι. Ξέχειλο. Αν και ακόμα καραντίνα κάποιοι ανοικοκύρευτοι πέταξαν μερικές δεκάδες ακόμα. Αν συνεχίσουν έτσι όταν θα ανοίξει το Airbnb και τα ενοικιαζόμενα θα χρειάζονται... νταλίκες!… Με δεδομένο πως η Άνδρος έχει 6.000 περίπου σπίτια. Και 6.000 επιπλέον κλίνες φιλοξενίας θα πρέπει να έχουμε 20-30 χιλιάδες στρώματα περίπου. Έχουν ήδη αλλάξει εδώ και 4 χρόνια - που άρχισε η καταιγίδα των στρωμάτων - περίπου 3-4 χιλιάδες. Απομένουν κάπου 20.000 στρώματα. Από αυτά νοικοκύρηδες που ειδοποιούν τον Δήμο ας υποθέσουμε (λίαν ευγενής υπόθεση) οι κάτοχοι 15.000 στρωμάτων! Απομένουν περίπου 4-5 χιλιάδες στρώματα ανοικοκύρευτων που θα τα αλλάξουν/πετάξουν - ο κόσμος να χαλάσει - στα «επιλεγμένα σημεία στρωματσάδας» της κάποτε «αρχόντισσας Άνδρου»!!! ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Μέχρι να τελειώσει (αν ποτέ τελειώσει) αυτή η θλιβερή ιστορία της στρωματσάδας η Άνδρος θα κοιμάται αποβραδίς στα στρώματα και θα ξυπνά το πρωί… στα πατώματα!!! «ΕΝ ΑΝΔΡΩ»

  Μια νέα κανονικότητα και στην ακτοπλοΐα επιβάλουν οι συνθήκες λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Ανάμεσα στα νέα μέτρα είναι η θερμομέτρηση επιβατών, η χρήση μάσκας και αποστάσεις στα αεροπορικά καθίσματα των πλοίων της ακτοπλοΐας. Έτσι οι επιβάτες που θα επιβιβάζονται, από το λιμάνι του Πειραιά ή της Ραφήνας στα φέρρυ,  με κατεύθυνση στο μικρό τους παράδεισο, θα υπόκεινται σε έλεγχους.

Ο μητροπολίτης Δωρόθεος στο ξεχασμένο κοιμητήριο της Γυάρου. Πίσω του στο ορίζοντα διακρίνονται τα νησιά της Άνδρου και της Τήνου και το Στενό που τα χωρίζει... Λίγο πριν ανοίξουν οι εκκλησίες και οι τόποι λατρείας στην Ελλάδα - μετά τον μακρύ υγειονομικό αποκλεισμό - ο μητροπολίτης Σύρου-Άνδρου-Τήνου-Μυκόνου Δωρόθεος ΙΙ επέλεξε να προχωρήσει σε μια κίνηση ενότητας και συναίνεσης. Έτσι το Σάββατο  το μεσημέρι 16/5 - υπό συνθήκες καύσωνα - μετέβη με σκάφος στην έρημη και ακατοίκητη Γυάρο, τόπο διπλής εξορίας στο παρελθόν, (η οποία είναι απέναντι από την Άνδρο και κοντά στη Σύρο) βρέθηκε ο μητροπολίτης Σύρου-Άνδρου το Σάββατο 16/5...

Ψαρεύοντας στον Καμπανό. Ώρα 6 το πρωί... Ο παππούς του ψαράς. Χρόνια στην άκρη του μώλου στο λιμάνι της Χώρας. Ο λόγος για τον Μιχάλη Συρίνογλου από την Σύρο. Με Μικρασιατική καταγωγή. Βρέθηκε στην Άνδρο. Παντρεύτηκε. Έκανε παιδιά. Ήταν ο τελευταίος τσαγκάρης στην Αγορά. Ήταν από τους καλύτερους ψαράδες της Χώρας. Ευγενής, φιλικός, προσεκτικός. Πέρναγα καμιά φορά - νέος τότε - από το μαγαζί και τα λέγαμε. Ψαρεύοντας στον Καμπανό. Ώρα 7 το πρωί... Τα χρόνια πέρασαν. Ο Μιχάλης έσβησε. Η οικογένεια του άπλωσε. Κάποτε γνώρισα τον εγγονό του. Τον έλεγαν Μιχάλη κι αυτόν. Μόνο το επώνυμο άλλαζε: Μενδρινός αυτός. Με τον εγγονό λέγαμε κατά καιρούς καμία κουβέντα. Λίγα πράγματα. Μέχρι ένα βράδυ στο Swell - πριν δύο χρόνια - που ξεκίνησε μια άλλη γνωριμία. Μέσα σε όλα που είπε ανέφερε πως λάτρευε και το ψάρεμα. Ξεκίνησε με τον παππού του. Και του έγινε πάθος.  Σήμερα το πρωί έστειλε μερικές εντυπωσιακές πρωινές φωτογραφίες από το ψάρεμα στον Καμπανό. Ο πρωινός ήλιος ίδιος με αυτόν που φωτογράφισα σήμερα το πρωί από το σπίτι στο Υψηλού. Στο χαλκό χρώμα της αφρικάνικης ζέστης. Τις κοίταξα κι εντυπωσιάστηκα. Μετά κοίταξα και τις άλλες φωτογραφίες του Μιχάλη. Και αισθάνθηκα το ίδιο αίσθημα όταν έβλεπα τον παππού του. Μανιώδεις ψαράδες και οι δύο. Ψάρευαν στο Αιγαίο. Ο Συρίνογλου από την άκρη του μώλου. Ο Μενδρινός  μεσοπέλαγα με την βάρκα.   Προς το μεσημέρι πήρε τηλέφωνο: "ήταν καλή ψαριά. Σου έχω κάτι ψάρια φυλαγμένα. Πέρνα να τα πούμε..." Συγκινήθηκα. Οι μνήμες γύρισαν 40 χρόνια πίσω. Νεαρός τότε πέρναγα και χαιρέταγα τον Συρίνογλου που μου έλεγε: "να περνάς όταν έρχεσαι..." Τυχαίο άραγε πως μετά 40 ολόκληρα χρόνια ο εγγονός του συνεχίζει αυθόρμητα μια σχέση που άρχισε όταν ήμουν εγώ παιδί με τον παππού του; Μερικά πράγματα όσο κι αν φαίνονται τυχαία μπορεί να μην είναι. Μπορεί οι κύκλοι της ζωής να ανοιγοκλείνουν παράξενα, αλλά για κάποιο λόγο συναντιόμαστε στην άκρη μιας μέρας. Κάποτε με τον παππού και σήμερα με τον εγγονό. Το ψάρεμα ήταν άλλοθι. Ένα πολύ νόστιμο άλλοθι αν κρίνω από τα ψάρια... Διαμ. Μπασαντής  

Το πλοίο έφυγε από το Γαύριο για Ραφήνα την Τετάρτη το μεσημέρι με κάποια καθυστέρηση γιατί τα φορτηγά ήταν πολλά. Το γκαράζ στο ισόγειο σχεδόν πλήρες... φορτηγών! Όμως το πατάρι άδειο λόγω απουσίας ΙΧ. Ταξιδέυουν ακόμα μόνο κάποια ειδικά επαγγέλματα και μερικοί για ειδικούς σκοπούς. Όμως το κενό - που δημιούργησε ο κορονοϊός - το συναντάς στο μεγάλο σαλόνι του πλοίου. Άδειο πέρα ως πέρα. Ελάχιστοι επιβάτες. Με μάσκες ανεβασμένες ή κατεβασμένες. Απομωνομένοι όλοι. Και σε μεγάλες αποστάσεις... "ανασφαλείας"! Τέτοιες που ποτέ πριν δεν έχεις ξαναδεί... 

(Ο πρώην δήμαρχος Θεοδόσης Σουσούδης έχασε πριν λίγες μέρες τον μεγαλύτερο αδελφό του Γιώργο. Το γεγονός δεν έγινε ευρέως γνωστό μέχρι που ο ίδιος που ο ίδιος ανάρτησε στο facebook αποχαιρετισμό ανακοινώνοντας συγχρόνως την μέρα και την ώρα της εξοδίου ακολουθίας: Παρασκευή, 15/5, 11:00 π.μ. Α' Κοιμητήριο Αθηνών. Τα συλλυπητήρια του αποστέλλει ο δήμαρχος Άνδρου. Ευχόμαστε καλό κατευόδιο - Εν Άνδρω)

NEWSROOM IEFIMERIDA.GR Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται ο σχεδιασμός της κυβέρνησης για την άρση των μέτρων στις μετακινήσεις, λόγω του κορωνοϊού και στις 25 Μαΐου αναμένεται πως θα επιτραπεί η ελεύθερη μετακίνηση σε όλα τα νησιά σε Αργοσαρωνικό, Αιγαίο και Ιόνιο.

Του Διαμαντή Μπασαντή  Οι "ευτυχείς αποκλεισμένοι" της Άνδρου...  Για τον Ντέιβιτ, Γαλλοεβραίο φίλο, έχουμε ξαναγράψει. Είχε έρθει στην Ελλάδα το φθινόπωρο και στη συνέχεια έφτασε στην Άνδρο τον Ιανουάριο: για να στοχαστεί τη ζωή του στο μέσον της καριέρας του ως επαγγελματία φωτογράφου στο Παρίσι, αφήνοντας πίσω την σύζυγό να τον περιμένει. Μέσα στην πανδημία ξέμεινε στη Χώρα... απολαμβάνοντας την καραντίνα! Μακρινές πεζοπορίες στα μονοπάτια ή κοντινές βόλτες στα Λειβάδια, όπου τον συναντήσαμε την πρώτη φορά. Έστειλε και συνεργασία στο Εν Άνδρω. Όμως την Σόφι, από το Έσσεξ, συνεργάτιδα σε αγγλικό δικηγορικό γραφείο δεν έχουμε ξαναγράψει. Την συναντήσαμε μαζί με τον Ντέιβιτ - που αλλού; - στο Παραπόρτι ερχόμενοι από τα Λειβάδια στην Χώρα. Η χαρά τους για την συνάντηση έκδηλη. Και η χαρά τους που "αποκλείστηκαν" στην Άνδρο την εποχή της πανδημίας ακόμα μεγαλύτερη! "Δεν υπήρχε καλύτερο μέρος για να αποκλειστούμε" είπαν και οι δύο με μια φωνή!...

ΥΔΡΟΥΣΑ: Γαύριο, η πύλη της Άνδρου... (Φωτογραφία Εν Άνδρω) (Η Υδρούσα δεν μένει στο χτες. Οι νέοι της βγαίνουν μπροστά με τον αέρα της αγάπης για τον τόπο τους και της διάθεσης να δώσουν χρώμα στη ζωή τους. Η κοινωνία αλλάζει μετά τις αναπάντεχες εξελίξεις που μας έφεραν μέχρι τώρα. Με ιδιαίτερη χαρά φιλοξενούμε το κείμενο έξι νέων ανθρώπων που συγκροτούν τον πρώτο πυρήνα μιας ομάδας δράσης περνώντας από την αδράνεια στην ενεργοποίηση γιατί οι ενεργοί πολίτες είναι η ελπίδα του τόπου. Πόσο μάλλον όταν αυτοί είναι οι νέοι της περιοχής. Θα είμαστε δίπλα τους για το καλό του τόπου. Δημοσιεύουμε με χαρά την επιστολή που έστειλαν - ΕΝ ΑΝΔΡΩ)  Καλησπέρα κύριε Μπασαντή, Ξεκινάμε μια προσπάθεια εθελοντισμού στην περιοχή της Υδρούσας και θα εκτιμούσαμε αν δημοσιεύατε την παρακάτω επιστολή. Ευχαριστούμε!! Πολίτες της Ανδρου, Σήμερα σε ένα κόσμο που τα προβλήματα διαρκώς διογκώνονται κρίνεται επιτακτική η ανάγκη για αλληλοβοήθεια,αλληλεγγύη και συλλογικό πνεύμα. Στις δύσκολες εποχές που διανύουμε αλλά και σε αυτές που έρχονται σημαντική τίθεται η συμβολή του κάθε πολίτη ξεχωριστά στην αντιμετώπιση καίριων ζητημάτων που αφορούν την βιωσιμότητα του τόπου μας. Έτσι καλούμε όλους εσάς που διαβάζετε αυτό το δημοσίευμα να λάβετε ενεργό ρόλο στην προσπάθεια μας για τον καθαρισμό των ακτών του νησιού. Στην φετινή χρόνια που θεωρείται από όλους μας πρωτόγνωρη και ασταθής, χρειαζόμαστε την βοήθεια όλων σας σε αυτή μας την ενέργεια. Παίρνοντας τα κατάλληλα μέτρα ατομικής προστασίας ενάντια του ιού ο καθένας μπορεί να προσφέρει την βοήθεια του χωρίς να διατρέχει κανέναν κίνδυνο. Σχηματίζοντας λοιπόν μια εθελοντική ομάδα νέων εκπροσωπώντας την περιοχή της Υδρούσας, έχουμε ως όραμα να εισακουστεί ο παλμός και οι ιδέες που φέρει η νέα γενιά, οι νέοι επαγγελματίες αυτού του νησιού. Έχοντας λοιπόν ως άξονα κίνησης την αγάπη για τον τόπο που μεγαλώσαμε θα θέλαμε να συνεισφέρουμε με τον τρόπο μας την βελτίωση του νησιού μας αλλά και στην δημιουργία συνείδησης κοινωνικής προσφοράς. Κλείνοντας λοιπόν την επιστολή μας θα θέλαμε να σας θέσουμε το εξής ερώτημα: Αξίζει η Άνδρος ένα καλύτερο μέλλον; Και αν ναι, είμαστε έτοιμοι να το υλοποιήσουμε; Με εκτίμηση, Βελούδου Άννα Γιαννακαρώνης Στέφανος Κοζανίτη Μαρία Μαμάης Αργύρης Μακρή Ιωάννα Πετρίσης Σπύρος