ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΠΟΛΥΠΛΑΝΟ: Στο βρεγμένο, λαμπερό κι έρημο λιμάνι, ένα σπάνιο κι εορταστικό δείπνο και "ταχυμεταφορές" που κάποτε φτάνουν!...
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ
Χριστούγεννα στο λιμάνι. Μια ολόλαμπρη μέρα μετά από νυχτερινή βροχή. Ένα διάλειμμα. Βγήκα για πρωινό περπάτημα σε ένα εντελώς άδειο λιμάνι. Ελάχιστοι οι πρωινοί περιπατητές. Μια περίεργη ακινησία. Σαν η μέρα να σταμάτησε για λίγο να χαζέψει κι αυτή την πρώτη γιορτή του χρόνου...
Τίποτα δεν κινείται. Το πλοίο δεμένο στην άδεια προβλήτα. Δεν έχει δρομολόγιο σήμερα. Ακόμα κι ο ναύτης που είναι βάρδια στον καταπέλτη ακίνητος. Η μέρα μετά τα χτεσινά γιορτινά ξεφαντώματα ξεκινά μέσα στη ακινησία και την σιωπή. Μόνο η ηλεκτρική του πλοίου ακούγεται...
Το λιμάνι της Ραφήνας όπως δεν το έχετε δει ποτέ. Ώρα 10:00 το πρωί των Χριστουγέννων του 2025. Ψαράδικα, εστιατόρια, καφετέριες, μπαρ, όλα κλειστά. Η Ραφήνα έχει αποσυρθεί μετά τα χτεσινά ρεβεγιόν...
Μόνο μια παρέα Πακιστανών - από τους εργαζόμενους στο λιμάνι - απολαμβάνουν την λιακάδα και το ρεπό τους παίζοντας κρίκετ! Κάτι τους άφησαν για να τους θυμούνται οι κάποτε επικυρίαρχοι Βρετανοί...
TO ΔΕΙΠΝΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Beef Wellington! Αγγλική συνταγή για τυλιχτό φιλέτο μοσχαριού σε σφολιάτα με μείγμα μανιταριών! Ένα γιορτινό αγγλικό πιάτο με γαλλικές ρίζες! Που το θυμήθηκε ο Οδυσσέας; Το δοκίμασε κάποτε στο εξωτερικό κι αποφάσισε να το ετοιμάσει για το δείπνο των Χριστουγέννων ως δώρο για όλους. Ο μπαγάσας μαγείρευε με τις ώρες, αφού πρώτα ψωνίσαμε τα πάντα. Και δεν ήταν λίγα...
Τον 19ο αιώνα ονόμαζαν διάφορα εκλεκτισμένα και γιορτινά φαγητά με τα ονόματα διασημοτήτων της εποχής. Ο Δούκας του Ουέλιγκτον νικητής του Ναπολέοντα άξιζε αυτή την τιμή κατά την γνώμη των σεφ εκείνης της εποχής. Το φιλέτο μοσχαριού "Ουέλιγκτον" έγινε διάσημο πάλι από την δεκαετία του 1960 και μετά από τον Γκόρντον Ράμσεϋ. Κι έφτασε μέχρι εμάς από τον πιο γνωστό εκλαϊκευτή σεφ της εποχής μας, που έμαθε γενιές να μαγειρεύουν εκλεκτά εδέσματα.
Πεντανόστιμο και ζουμερό το φιλέτο, με έξτρα εντυπωσιακή εμφάνιση! Το μοσχάρι ψημένο μέτρια (medium στην καθομιλουμένη) με γέμιση μανιτάρια και άλλα υλικά...
Η βάση γι' αυτό το φαγητό είναι μιας καλής ποιότητας σιτεμένο φιλέτο μοσχαριού. Το κρέας ήταν εύγευστο και μαλακό. Ένα συνδυασμός γεύσεων μαζί με την γέμιση και το περιτύλιγμα. Ένα δείπνο που έκανε αυτά τα Χριστούγεννα ξεχωριστά και γιορτινά. Δεν είναι εύκολο να φτιάχνεις τέτοιο φαγητό κάθε μέρα. Κι αυτή η τέχνη και η δυσκολία κάνει την γιορτή πιο ξεχωριστή. Γευστικά και διαδικαστικά. Κάπως έτσι το χριστουγεννιάτικο δείπνο ξεχωρίζει. Και μένει και στη μνήμη...
ΕΦΤΑΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΕΣ!
Γράφαμε για τις βραδυπορούσες ταχυμεταφορές των ΕΛΤΑ και αφήσαμε στην άκρη τις επίσης ταλαίπωρες ταχυμεταφορές της ACS χρονιάρες μέρες. Παραμονή Χριστουγέννων και λαμβάνουμε στο κινητό δύο μηνύματα. Το πρώτο από τις ταχυμεταφορές των ΕΛΤΑ που μάς ειδοποιεί πως μέχρι τις 17:00 θα λάβουμε τα χαμένα επί 13 μέρες βιβλία που περιμέναμε από την Θεσσαλονίκη σχεδόν δύο εβδομάδες. Έστω κι έτσι παραμονή Χριστουγέννων έφτασαν...
Το δεύτερο μήνυμα ήταν από την ACS που έλεγε πως μέχρι τις 15:00 θα λάβουμε το χαμένο επί 15 μέρες (απίστευτο ε;) επιστολικό δώρο του φίλου Γιώργου Αναγνωστάκου. Από την Καλλιθέα στη Ραφήνα έκανε κι αυτό δύο εβδομάδες! Ο Γιώργος γνωρίζοντας την αγάπη μας για την ιστορία (και ειδικά της Άνδρου) έστειλε ως δώρο ένα δικόγραφο του 1897 από το Κόρθι προς κάτοικο του Κοχύλου στο οποίο υπέγραφε ως μάρτυρας ένας από τη διάσημη οικογένεια Κοχυλιανών επιπλοποιών Βαράγγη. Και σε αυτή την περίπτωση χρειάστηκε ειδική εξερεύνηση και "σπρώξιμο" από τον Γιώργο Αναγνωστάκο για να φτάσει και αυτό παραμονή Χριστουγέννων. Όχι για να μην κατηγορούμε μόνο τα ΕΛΤΑ. Όμως έστω έτσι έφτασε κι αυτό και το δημοσιεύουμε να χαρείτε που αυξάνουν οι μαρτυρίες για την αστική Άνδρο του 19ου αιώνα...
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΑΝΤΗΣ
