Εν Άνδρω

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ Κ. ΚΑΛΛΙΓΕΡΟΣ

 

Το ΞΕΝΙΑ στη δεκαετία του 1970

Στις 17.12. παρακολούθησα μια «εσπερίδα» που διοργανώθηκε στο Κτίριο ΑΒΕΡΩΦ του ΕΜΠ.  

Συνδιοργανωτές οι

• Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ, και
• ΣΑΔΑΣ

Η εκδήλωση ήταν χωρισμένη σε τρία μέρη:

- Στο πρώτο οι ομιλητές αναφέρθηκαν στο έργο του Αρχιτέκτονα ΑΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, την σημασία του έργου αυτού, και στην διάσταση του ήθους του αρχιτεκτονικού του έργου.

Ειδικά ανέπτυξαν και την σημασία του ΞΕΝΙΑ – ΤΡΙΤΩΝ  Άνδρου και τους αγώνες που έγιναν από μέλη του ΚΣΝΜ / ΥΠΠΟ για να κηρυχθεί «ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ ΜΝΗΜΕΙΟ» το οποίο και θα μπορούσε να «ανακτηθεί» παρ’ όλο ότι, ήδη την χρονιά που κηρύχθηκε, ήταν εγκαταλελειμμένο και οι ζημιές τις οποίες είχε υποστεί ήταν ήδη σημαντικές.

- Στο δεύτερο μέρος υπήρξε «στρογγυλό τραπέζι» στο οποίο οι συμμετέχοντες εξέφρασαν τις απόψεις τους σχετικά με το θέμα.

- Στο τρίτο μέρος διάφοροι παριστάμενοι – θεατές εξέφρασαν αντίστοιχα τις απόψεις τους.

Θα προσπαθήσω να συνοψίσω τα κύρια σημεία των απόψεων και των θέσεων που παρουσιάσθηκαν:

- Η θέση των πανεπιστημιακών είναι ότι, παρ’ όλο το μέγεθος της ζημιάς που έχει υποστεί, το κτίριο αυτό μπορεί (υπάρχει η τεχνολογία και η τεχνογνωσία) και πρέπει να ΑΝΑΚΤΗΘΕΙ – ΝΑ ΔΙΑΣΩΘΕΙ ΣΤΟ ΑΚΑΙΡΕΟ. Αναγνωρίζουν βέβαια ότι λόγω της πιθανής αλλαγής χρήσεως (την οποία υπό αίρεση δέχονται) μπορεί να είναι απαραίτητο να γίνουν αλλαγές στον Φ.Ο. του κτιρίου.  

Σημειώνεται εδώ ότι μερικοί πανεπιστημιακοί συμμετέχουν στο ΚΣΝΜ/ΥΠΠΟ και επομένως οι απόψεις αυτές πιθανόν να παρουσιασθούν έντονα στις κρίσιμες συνεδριάσεις του ΚΣΝΜ.

Δεν έγινε αναφορά στο κόστος του εγχειρήματος αλλά ως προς τις πιθανές πηγές της χρηματοδότησης του έργου ανεφέρθη ότι υπάρχουν Προγράμματα  με σημαντικά κονδύλια από τα οποία μπορεί να χρηματοδοτηθεί το έργο. Δεν ανεφέρθη τίποτε όμως ως προς την βιωσιμότητα του εγχειρήματος, τι θα αποδώσει οικονομικά, τουλάχιστον για να συντηρηθεί.

- Από την πλευρά των Ανδρείων και ανεξαρτήτων Επιστημόνων παρουσιάσθηκαν πιθανές χρήσεις του κτιρίου, από αμιγής ξενοδοχειακή μονάδα έως κτίριο πολλαπλών χρήσεων με παραλλαγές. Αυτή η έκθεση τόσο πολλών εναλλακτικών λύσεων δείχνει το ποσό σημαντικό και ζωτικής σημασίας θα είναι η επιλογή του στόχου, αλλά και την δυσκολία στο να ορισθούν τα κριτήρια της τελικής επιλογής.

- Τέλος στην παράθεση θέσεων από τους παριστάμενους τονίσθηκε ότι όποια κι αν είναι η λύση – λειτουργία που θα επιλεγεί, θα είναι ζωτικής σημασίας το τι θα αποδίδει οικονομικά, διότι, όπως τονίσθηκε, αν δεν αποδίδει τουλάχιστον τα απαραίτητα για την συντήρηση του, «σε δυο χρόνια θα καταλήξει στην ίδια κατάσταση».

Το ΞΕΝΙΑ σε παλαιότερη περίοδο

Με αφορμή τα παραπάνω θα προσπαθήσω να κάνω μια πρώτη αποκωδικοποίηση των ερωτημάτων και των πιθανών διαδρομών λύσεων, καθώς και μια παράθεση απόψεών μου:

- Η πρώτη επισήμανση είναι ότι το κτίριο, θεωρητικά,  μπορεί να ανακτηθεί πλήρως, αλλά το κόστος του εγχειρήματος είναι τρομακτικά μεγάλο  -πρόχειροι υπολογισμοί το φτάνουν στα 10.000.000 € - που το κάνουν πρακτικά ανέφικτο: ποιος μπορεί – θέλει να αντιμετωπίσει το κόστος αυτό ξέροντας ότι δεν θα υπάρξει οικονομική ανταπόδοση. Πρέπει λοιπόν το κτίριο στο μεγαλύτερο του μέρος να καθαιρεθεί και στην θέση του να κατασκευασθεί άλλο σύμφωνα με σχετική μελέτη που πρέπει να γίνει.   

- Επομένως πριν απ’ όλα θα πρέπει να εξασφαλισθεί η συναίνεση του ΥΠΠΟ/ΚΣΝΜ για την σχεδόν καθολική καθαίρεση του κτιρίου, και να διερευνηθούν τα όρια πιθανών αλλαγών στο κτίριο κυρίως από την άποψη των Πολεοδομικών δεσμεύσεων, ή/και δεσμεύσεων λόγω «αιγιαλού και παραλίας».

- Εάν το ΥΠΠΟ / ΚΣΝΜ  επιμείνει στην ολική ανάκτηση του κτιρίου ή προκύψουν ανυπέρβλητα πολεοδομικά εμπόδια ή εμπόδια λόγω αιγιαλού, τότε αυτόματα ο Δήμος πρέπει να αρνηθεί την παραχώρηση και να επιστρέψει το κτίριο στην ΕΤΑΔ.

- Στην περίπτωση που ξεπερασθούν τα παραπάνω, θα πρέπει να διερευνηθεί από που θα χρηματοδοτηθεί το έργο, και οι απαραίτητες μελέτες και διαδικασίες γι' αυτό

- Για να γίνουν όλα τα παραπάνω πρέπει άμεσα να συγκροτηθεί ομάδα εργασίας η οποία θα σχεδιάσει και θα εκτελέσει τις απαραίτητες ενέργειες – διαδικασίες. Δεν θεωρώ ότι πρέπει να αφεθούν οι εργασίες αυτές στην υπάρχουσα δομή των υπηρεσιών του Δήμου.

Όπως είναι φανερό από τα παραπάνω πρόκειται για μια τεράστια προσπάθεια – σκεφτείτε ότι τόσα χρόνια δεν έχει γίνει τίποτα- την οποία ανέλαβε, τυπικά, ο Δήμος Άνδρου, στην πραγματικότητα όμως ΟΛΗ Η ΑΝΔΡΙΑΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.  

Πρέπει όλοι με κριτικό, αλλά θετικό, πνεύμα να συμβάλουν στην επιτυχία της προσπάθειας.