Εν Άνδρω

Γράφει η ΔΑΝΑΗ ΜΠΑΣΑΝΤΗ

 

Από την παρουσίαση της εφετινής εικαστικής έκθεσης ΠΛΟΕΣ του Ιδρύματος Κυδωνιέως στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ

Στο πατάρι του Ιανού στην οδό Σταδίου στην Αθήνα συγκεντρώθηκαν την Πέμπτη 3 Ιουλίου όλοι οι Ανδριώτες φίλοι, φιλότεχνοι και καλλιτέχνες για την παρουσίαση της 31^η εικαστικής έκθεσης ΠΛΟΕΣ του Ιδρύματος Π. & Μ. Κυδωνιέως. Εφέτος μια χρονιά που τα σκοτάδια του κόσμου πύκνωσαν γύρω μας, το Ίδρυμα Κυδωνιέως και η Ιστορικός Τέχνης Αθηνά Σχινά μας στρέφουν προς το Φως με την έκθεση ΠΛΟΕΣ: Φως εκ Φωτός.

Στο «Πιστεύω» της χριστιανικής πίστης υπάρχει η έκφραση «Φως εκ Φωτός» στα λατινικά αυτό μεταφράζεται «Lumen de Lumine». Με κοινό ζητούμενο και παρονομαστή το φως, θέλοντας να αναδείξει την αντιθετική συμβίωση μεταξύ του φυσικού φωτός, του φωτός του συναισθήματος και του πνευματικού φωτός,  η Αθηνά Σχινά συγκέντρωσε έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής, κεραμικής, φωτογραφίας και εγκαταστάσεων από 31 καλλιτέχνες. Η έκθεση θα εγκαινιαστεί το Σάββατο 26 Ιουλίου στην Άνδρο.

Η επιμελήτρια Αθηνά Σχινά παρουσιάζει την εφετινή εικαστική έκθεση 

Τη παρουσίαση ξεκίνησε με ένα χαιρετισμό και μια σύντομη αναφορά στην φετινή θεματική ο πρόεδρος του ιδρύματος Δημήτρης Σιγάλας. Ύστερα το λόγο πήρε η Επιμελήτρια της έκθεσης, η Ιστορικός Τέχνης και καθηγήτρια του ΕΚΠΑ Αθηνά Σχινά και έκλεισε ο Θεοδόσης Πελεγκρίνης Καθηγητής και πρώην Πρύτανης του ΕΚΠΑ.  

Ο καθηγητής και πρώην πρύτανης του ΕΚΠΑ Θεοδόσης Πελεγκρίνης μιλά για την έκθεση 

Η τέχνη όπως και ο κόσμος που μας περιβάλει έχει πολλά επίπεδα ερμηνείας, ανάγνωσης και κατανόησης επισήμανε η κ. Αθηνά Σχινά. Η έννοια του φωτός στην έκθεση προσεγγίζεται μέσα από μια διαχρονική αναδρομή. Η πρώτη αναφορά βρίσκεται στον Όμηρο με την αναγνώριση του Οδυσσέα από την Ευρύκλεια. Καθώς η γηραιά δούλα του νίπτει τα πόδια τον αναγνωρίζει από ένα του σημάδι. Στη συνέχεια έρχεται η τύφλωση του Οιδίποδα από την τραγωδία του «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή, όπου ο ήρωας καθώς τυφλώνεται αναφωνεί «φως, περισσότερο φως». Εδώ στο φως προσδίδεται η έννοια της αλήθειας που ο τραγικός ήρωας έρχεται αντιμέτωπος. Ακολουθεί η ερμηνεία του «Σπηλαίου» του Πλάτωνα όπου το φως συμβολίζει πάλι τη γνώση και η έξοδος από το σπήλαιο και η επαφή με το ηλιακό φως την αποκάλυψη της αλήθειας.  

Περνώντας στη βυζαντινή παράδοση βρίσκουμε στη παλαιά διαθήκη τον Μωυσή να συναντά στους πρόποδες του όρους Χωρήβ την άκαυτη αλλά φλεγόμενη βάτο. Στη συνέχεια στη καινή διαθήκη την Ανάληψη του Προφήτη Ηλία με πύρινο άρμα εις τους ουρανούς, τη Μεταμόρφωση, τη πρώτη Ανάσταση, τις Πύρινες Γλώσσες της Πεντηκοστής. Το φως στην πίστη έχει κεντρικό ρόλο και συμβολισμό. Στα νεότερα χρόνια το φως της αυτογνωσίας στο ποίημα «Πόρφυρας» του Διονύσιου Σολωμού προβάλει το μήνυμα της ευδαιμονικής φώτισης του κολυμβητή που στο τέλος αντιλαμβάνεται πως αυτός δεν ανήκει στον φυσικό αλλά στον πνευματικό κόσμο. Ολοκληρώνοντας αυτήν την αναδρομή μας ας θυμηθούμε τα λόγια του Γ. Σεφέρη «Κατά βάθος, όλα είναι ζητήματα φωτός.»