Του Πάνου Σταθόπουλου (Με την επικαιρότητα να επικεντρώνεται σήμερα στη Βουλή σχετικά με την τροπολογία για την Χρυσή Αυγή και την όλη συζήτηση στον ελληνικό ηλεκτρονικό και έντυπο Τύπο σχετικά με το θέμα αναδημοσιεύουμε ιστορική πολιτική αναφορά του συνεργάτη μας Πάνου Σταθόπουλου σχετικά με τις προσπάθειες να δημιουργηθεί ακροδεξιά στην Ελλάδα από την δικτατορία μέχρι σήμερα - Εν Άνδρω)

25η Μαρτίου: Ξέρετε ότι…

Του ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΜΠΑΣΑΝΤΗ Πριν 97 χρόνια η Ένωσις Ανδρίων - Σωματείον Αναγνωρισμένον εν Αθήναις - εξέδωσε το ΑΝΔΡΙΑΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ 1926, που περιείχε όλων των ειδών τις συνεργασίες. Από την λαογραφική αποτύπωση των ηθών και εθίμων του νησιού μέχρι ποιήματα, μελετήματα και χρονογραφημάτων και άλλων κειμένων και φωτογραφιών της εποχής. Η τότε αστική Άνδρος που μετά το 1900 είχε αρχίσει να ακολουθεί τους δρόμους της εθνικής και διεθνούς ναυτιλίας είχε πλέον έδρα της την Αθήνα και τον Πειραιά. H επικοινωνία της Άνδρου με την Αθήνα γινόταν εκείνα τα μακρινά χρόνια μέσω Πειραιά και ήταν πολύωρη. Η Ραφήνα "ανακαλύφθηκε" μετά το 1958-1960. 

Γράφει ο Δημήτρης  Σταυρόπουλος ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ MILITAIRE.GR   Το ΑΝΙΤΑ ακουμπισμένο για πάντα στον βυθό του Κορθίου στην Άνδρο. Το φορτηγό πλοίο «Ανίτα», ήταν ένα βαπόρι γεμάτο ατυχίες. Κι όμως πέρασε στην ιστορία, αφού κατελήφθη από τους Ιταλούς ως το πρώτο πολεμικό λάφυρο πριν από την έκρηξη των εχθροπραξιών στις 28 Οκτωβρίου 1940! Βυθίστηκε δυο φορές, τορπιλίστηκε από τους συμμάχους και τώρα βρίσκεται στον βυθό της θάλασσας στον όρμο Κορθιου στην Άνδρο, κοντά στην ακτή με τα αμπάρια του γεμάτα όπλα και πυρομαχικά που προορίζονταν για τον γερμανικό στρατό! ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΛΟΙΟΚΤΗΤΕΣ Το ΑΝΙΤΑ όπως ήταν όταν κατασκευάστηκε στο Ρότερνταμ το 1899 Ναυπηγήθηκε το έτος 1899 στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας από τη ναυπηγική εταιρεία Rijkee & Co. Μετά την αποπεράτωση των εργασιών, τον Σεπτέμβριο του 1899, το πλοίο εντάχθηκε με το όνομα HELENA στον στόλο της ολλανδικής ναυτιλιακής εταιρείας Koninklijke Nederlandsche Stoomboot Maatschappij (KNSM) με έδρα της το Άμστερνταμ.  Το πλοίο είχε τα εξής χαρακτηριστικά: Τύπος: Φορτηγό ατμόπλοιο Πρώτη σημαία: Ολλανδική Κατασκευή: 1899 Αποπεράτωση: Σεπτέμβριος 1899 ΚΟΧ: 1.165 ΚΚΧ: 927 Μήκος: 69,5 μέτρα (πρόστεγο 8,2 μ., ακομοδέσιο 16,7 μ.) Πλάτος: 9,7 μέτρα Βύθισμα: 5,5 μέτρα Στις 16 Μαρτίου του  1922, το πλοίο πουλήθηκε έναντι 6.750 λιρών Αγγλίας στην Δέσποινα Α. Πετρούτση, μετονομάστηκε σε ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ και νηολογήθηκε στις Σπέτσες με αριθμό νηολογίου 10. Στις 10η Οκτωβρίου του 1929, το πλοίο αγοράστηκε από τον Λουκά Ν. Νομικό έναντι του ποσού των 2.250.000 δραχμών, μετονομάστηκε σε ΜΑΡΙΑ ΝΟΜΙΚΟΥ και νηολογήθηκε στον Πειραιά με αριθμό νηολογίου 645. ΛΑΦΥΡΟ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ Το ΑΝΙΤΑ στον βυθό της Άνδρου. Τον Οκτώβριο του 1940 και ενώ το πλοίο διήρχετο από το στενό της Μεσσήνης, συνελήφθη από τις ιταλικές αρχές και οδηγήθηκε στο λιμάνι της Μεσσήνης, όπου μετά την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου χαρακτηρίστηκε ως λεία πολέμου και παραχωρήθηκε στην ιταλική ναυτιλιακή εταιρεία Garibaldi. Το πλοίο μετονομάστηκε σε AREZZO και εντάχθηκε στο δυναμικό της Societa Cooperativa Garibaldi, με έδρα της τη Γένουα. Στις έξι το απόγευμα της 28ης Σεπτεμβρίου 1942, το πλοίο προσάραξε στο ακρωτήριο Punta Gurka (49° 20´ B / 19° 17´ A), αλλά κατάφερε να αποκολληθεί το πρωί της επόμενης ημέρας και να οδηγηθεί προς επισκευή. Μετά την αποπεράτωση των επισκευών του τέθηκε και πάλι σε υπηρεσία τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου. Κατά την ιταλική συνθηκολόγηση του στρατηγού Badoglio, την 8η Σεπτεμβρίου 1943, το πλοίο βρισκόταν στον Πειραιά όπου αυτοβυθίστηκε από το πλήρωμα του για να μην παραδοθεί στις γερμανικές αρχές, οι οποίες επίταξαν όλα τα πλοία και τον ιταλικό οπλισμό του ελλαδικού χώρου. Λίγες ημέρες αργότερα, τη 13η Σεπτεμβρίου, το πλοίο ανελκύστηκε από τον γερμανικό στρατό κατοχής, επισκευάστηκε και την 24η Νοεμβρίου 1943 παραχωρήθηκε στη γερμανική ναυτιλιακή εταιρεία Mittelmeerreederei GmbH, η οποία το μετονόμασε σε ANITA και το ένταξε στον στόλο της. Το πλοίο, υπό την εποπτεία του Διοικητή Θαλασσίων Μεταφορών Αιγαίου (Seetransportchef Ägäis) των γερμανικών δυνάμεων κατοχής, χρησιμοποιήθηκε για τις μεταφορές υλικού και προσωπικού του γερμανικού στρατού στο ελληνικό αρχιπέλαγος. Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ Η ΒΥΘΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΔΡΟ Ημερολόγιο του πλοίου Στις 9.57 της 10ης Ιουλίου 1944 και ενώ το πλοίο ταξίδευε από τη Χίο προς τον Πειραιά, προφυλασσόμενο από τα γερμανικά συνοδευτικά R 34, R 38 και R 210, δέχτηκε τορπιλική επίθεση στο στενό Άνδρου-Τήνου, γνωστό ως Δύσβατο, με δέσμη τριών τορπιλών, εκ των οποίων η μία έπληξε το ΑΝΙΤΑ στο μεσοκάραβο. Σύμφωνα με τις καταχωρήσεις στο Ημερολόγιο Πολέμου του Γερμανικού Ναυαρχείου Αιγαίου (Kriegstagebuch des kommandierenden Admiral Ägäis): «Το περισκόπιο του υποβρυχίου εντοπίστηκε έγκαιρα από τα συνοδευτικά πλοία, τα οποία κατευθύνθηκαν προς αντιμετώπιση του υποβρυχίου. Η καθυστέρηση στην εκτόξευση φωτοβολίδων, με σκοπό την ειδοποίηση του ΑΝΙΤΑ για την ύπαρξη υποβρυχίου στην περιοχή, οδήγησε στην καθυστερημένη αντίδραση του πλοίου, το οποίο δεν κατάφερε να αλλάξει την πορεία του έγκαιρα με αποτέλεσμα να τορπιλισθεί. Το συνοδευτικό R 210 προσπάθησε να ρυμουλκήσει το ΑΝΙΤΑ με σκοπό να το προσαράξει στην πλησιέστερη ακτή. Η προσπάθεια δεν στέφθηκε με επιτυχία, έγινε όμως δυνατό να σωθεί ένα μέρος των όπλων και των πυρομαχικών που μετέφερε. Πραγματοποιήθηκε ανεπιτυχή ανθυποβρυχιακή επίθεση με βόμβες βyuo;y, η οποία δεν συνεχίστηκε λόγω έλλειψης συσκευών υποβρύχιου εντοπισμού.» Το ΑΝΙΤΑ βυθίστηκε τελικά πλησίον του Κορθίου της Άνδρου στις 14.20 της 10.07.1944 με 2 νεκρούς, 6 βαριά και 20 ελαφρά τραυματίες. Υπεύθυνο για την τορπιλική επίθεση και τη βύθιση του ΑΝΙΤΑ ήταν το βρετανικό υποβρύχιο HMS VOX (Lt. John Martin Michell, RN), το οποίο πραγματοποιούσε την τρίτη του πολεμική περιπολία. ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΣΕ ΒΑΘΟΣ 30 ΜΕΤΡΩΝ Εντυπωσιακό βίντεο από το ναυάγιο στο Κόρθι. Το ναυάγιο του ατμόπλοιου ΑΝΙΤΑ βρίσκεται βυθισμένο στον κόλπο του Κορθίου της Άνδρου, σε απόσταση 0,12 ν.μ. από την ακτή, σε μέγιστο βάθος 30 περίπου μέτρων και ελάχιστο 18 μ. Αν και τμήματα του ανελκύσθηκαν μεταπολεμικά, μετά την εκποίηση του ναυαγίου από τον Οργανισμό Ανέλκυσης Ναυαγίων (Ο.Α.Ν.), το μεγαλύτερο τμήμα του εξακολουθεί να βρίσκεται στον βυθό. Ο νοητός άξονας πρύμνης-πλώρης έχει κατεύθυνση 40 μοιρών. Το πρωραίο τμήμα του πλοίου έχει κλίση 45° προς τα αριστερά, ενώ το πρυμναίο τμήμα του βρίσκεται σε όρθια θέση. Αν και το μεγαλύτερο τμήμα των υπερκατασκευών, οι άγκυρες, η προπέλα, καθώς και η μηχανή του πλοίου έχουν ανελκυσθεί, εξακολουθούν να παραμένουν αρκετά στοιχεία της δομής του πλοίου, όπως το πηδάλιο, τμήμα του πρόστεγου, καθώς και ο άξονας της προπέλας.  Γύρω από τα ναυάγιο βρίσκονται τμήματα του πλοίου, τα οποία έχουν καταρρεύσει, και στο εσωτερικό του εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι σήμερα υπολείμματα των πυρομαχικών που μετέφερε. Πρόκειται για έναν σημαντικό μάρτυρα της τελευταίας φάσης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο ελληνικό αρχιπέλαγος. Πληροφορίες-φωτογραφίες grafasdiving.gr                              

Απροσδιορίστου αρχιτεκτονικού στιλ το "παλάτι" του Τατοΐου. Βίλα "ελληνοελβετικού ρυθμού" την είπε ο Τσίλερ μην μπορώντας να την προσδιορίσει κι ο ίδιος μετά από τις μετατροπές που έκανε στο οικοδόμημα για οικονομία ο Γεωργιος ο Α'.

Του ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΜΠΑΣΑΝΤΗ  Χειμώνας στην Άνδρο. Μια πρωινή βόλτα στην έρημη παραλία της Αγίας Θαλασσινής και μια σειρά εικόνες της Άνδρου και της ιστορίας της ξετυλίγονται μπροστά στο περιπατητή. Τις φωτογραφίζουμε, τις αποκρυπτογραφούμε και τις ερμηνεύουμε. Πρώτη-πρώτη ως εισαγωγή αυτή η εκπληκτική φωτογραφία των τριών ιστορικών και πολιτιστικών συμβόλων της Άνδρου.

Από την τιμητική βραδιά για τα 50χρονα του Ράλι Άνδρου στο Ναυτικό Όμιλο Ελλάδος. Ο Κωνσταντίνος, η Άννα Μαρία και ο Νικόλαος. Φωτογραφία "Εν Άνδρω".

Της ΔΑΝΑΗΣ Α. ΜΠΑΣΑΝΤΗ    Σμύρνη. Έλληνες περιμένουν να επιβιβαστούν στα πλοία που θα τους μεταφέρουν στην Ελλάδα © Topical Press Agency/Getty Images Πηγή: www.lifo.gr 

Του ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΜΠΑΣΑΝΤΗ Πίνω το απογευματινό τσάι (παλιά συνήθεια από τα χρόνια της Αγγλίας) όταν χτυπά το τηλέφωνο. Φίλος εξ Άνδρου με ρωτά αν θα με ενδιέφερε να πάμε σε αγώνα της ΑΕΚ και να δω και το νέο εντυπωσιακό γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Έχει εισιτήρια σε σουίτα του γηπέδου προφορά από ευκατάστατο φίλο. Το να δω το πολυσυζητημένο γήπεδο με συναρπάζει. Η ιστορία της ΑΕΚ, όπως αποτυπώθηκε στο φιλμ του ανδριώτη σκηνοθέτη Τάσου Μπουλμέτη, το "1968", αλλά και η "Πολίτικη Κουζίνα" του ιδίου, οι περιγραφές και τα εντυπωσιακά εγκαίνια του νέου γηπέδου, αλλά και ορισμένες εκκεντρικές αντιρρήσεις διάφορων, είναι ένα τεράστιο κίνητρο. Παρά την απόσταση και την σχετικά άγνοια της περιοχής ξεκινώ ενθουσιασμένος. Απόψε θα συναντήσω την ιστορία, σκέφτομαι... Ο ΑΕΤΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ Το ραντεβού είναι "μπροστά στον αετό". Δεν μου λέει πολλά η φράση, αλλά αρκεί ως σημείο συνάντησης. Meeting point το λένε σε όλα τα αεροδρόμια. Και είναι συνήθως μια απρόσωπη γωνιά. Εδώ είναι ολόκληρος αετός. Δεν μπορεί να τον χάσω, σκέφτομαι. Φτάνω με την βοήθεια του GPS και του ανδριώτη φίλου. Παρκάρω αλά ελληνικά! Πάνω σε ένα πεζοδρόμιο! Πίσω από έναν άλλο, που σκέφτηκε το ίδιο! Και ποντάρω στα "ενωσίτικα" αισθήματα του ιδιοκτήτη του σπιτιού, που δεν θα σκεφτεί να πάρει την αστυνομία τέτοια ώρα να με γράψει! Εκ των υστέρων διαπίστωσα πως πέτυχα στην πρόβλεψη. Προσπαθώ να προσανατολιστώ. Ακούω δίπλα μου πολλούς που μιλούν στα κινητά. "Ναι μπροστά στον αετό. Εκεί πάω. Φτάνω σε τρία λεπτά". Τον ρωτάω: "πάω καλά για το γήπεδο και τον αετό;" Μου απαντούν ταυτόχρονα 3-4: "ευθεία μπροστά φίλε, απέχεις δύο λεπτά..." Εντυπωσιάζομαι με την τύχη μου. Αλλά περισσότερο εντυπωσιάζομαι με τον ατσάλινο δικέφαλο αετό όταν φτάνω. Από κάτω του δεκάδες. Όλοι έχουν ραντεβού εκεί!!!  Φτάνω και τηλεφωνώ. Ο φίλος λέει πως θα αργήσει. Δράττομαι της ευκαιρίας και τηλεφωνώ στο Γιώργο Στεφάνου, οπαδό της ΑΕΚ, με εισιτήρια σε σουίτα, λέγοντας: "θα σε δω απόψε. Ο κοινός ανδριώτης φίλος μας με προσκάλεσε σε σουίτα στο γήπεδο". Και μένω κάγκελο όταν απαντά: "το ξέρω εγώ του έδωσα τα εισιτήρια μου για την σουίτα!!!"  Τόσο απλό. Ποιοι άλλοι ανδριώτες, σκέφτομαι, εκτός από τους Στεφάνου θα είχαν εισιτήρια σε σουίτα;  Έχω χρόνο και κοιτώ το εξαιρετικό έργο του Ούγγρου γλύπτη, Γκάμπορ Μικλός Στζόκε. Εντυπωσιακό μπροστά από το γήπεδο και το κτίριο που θα φιλοξενεί τα Μουσεία της Ιστορίας της ΑΕΚ και του Προσφυγικού Ελληνισμού. Το χαίρομαι. Και απορώ με τις ακραίες διαμαρτυρίες μερικών δεκάδων αρχιτεκτόνων για το έργο. Υπερβολές και τίποτα άλλο... ΜΝΗΜΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ     Στη βιτρίνα το κατάστημα της ΑΕΚ έχει μια παπουτσομηχανή των αρχών του 20ου αιώνα και μια φωτογραφία πάμπτωχου πρόσφυγα που φτιάχνει ή επιδιορθώνει με αυτή παλιά παπούτσια τα πρώτα χρόνια της προσφυγιάς. Η ιστορία της ΑΕΚ είναι συνυφασμένη με την ιστορία της μικρασιατικής προσφυγιάς...  Το γήπεδο στα εξωτερικά τελειώματα έχει βυζαντινά τοξωτά παράθυρα με τα οποία είναι κοσμημένοι οι τρούλοι των ναών. Μια υπενθύμιση στις αναφορές των ναών των χαμένων πατρίδων. Μια ανάκλαση μνήμης από το ναό της Αγίας Σοφίας που υπήρξε χιλιόχρονο σύμβολο του Βυζαντίου.   Ξεχωριστό σε σχέση με κάθε άλλο γήπεδο στην Ελλάδα μια τεράστια φωτογραφία οκτώ κορυφαίων Ελλήνων του 20ου αιώνα και το σύνθημα "οι πρόσφυγες ΑΛΛΑΞΑΝ την ΕΛΛΑΔΑ". Από κάτω δεκάδες τοπωνύμια των χαμένων πατρίδων. Από τα πρόσωπα που αποτυπώνονται στην τεράστια φωτογραφία αναγνωρίζουμε τους: τον Αριστοτέλη Ωνάση επιχειρηματία παγκόσμιου βεληνεκούς και εθνικού ευεργέτη μέσω του Ωνασείου Ιδρύματος, τον Κορνήλιο Καστοριάδη εκ των κορυφαίων ευρωπαίων διανοητών του 20ου αιώνα, τον Δημήτρη Ψαθά εκ των κορυφαίων μεταπολεμικών θεατρικών συγγραφέων, χρονογράφων και δημοσιογράφων, την Διδώ Σωτηρίου εκ των κορυφαίων ελληνίδων πεζογράφων της μεταπολεμικής εποχής, τον Μανώλη Ανδρόνικο κορυφαίο έλληνα αρχαιολόγο που βρήκε τους μακεδονικούς βασιλικούς τάφους στη Βεργίνα, τον Ηλία Βενέζη κορυφαίο πεζογράφο του μεσοπολέμου... Όλοι αυτοί και πολλοί άλλοι μπορεί να μην ήταν ΑΕΚ, μπορεί να ήταν άλλες προσφυγικές ομάδες ή να μην ασχολούνταν με το ποδόσφαιρο, Όμως ήταν όλοι τέκνα του μικρασιατικού ελληνισμού και συνέβαλαν στο να αλλάξει η Ελλάδα. Η ΑΕΚ ως αθλητικό σωματείο τους αναφέρει εδώ ως τέκνα της προσφυγιάς, που συνέβαλλαν στον ελληνικό πολιτισμό...        Με την είσοδο στα VIP δεσπόζει μια καλλιτεχνική κατασκευή. Θα μπορούσε να έχει τίτλο "το παπούτσι της ιστορίας". Ο Παναγιώτης Τανιμανίδης που το φιλοτέχνησε το "είδε"  σαν  ένα παπούτσι "αφιερωμένο στα παιδιά που πέρασαν από δυο πατρίδες συμπληγάδες… στα παιδιά που δεν μπόρεσαν να βάλουν δερμάτινα ποδοσφαιρικά παπούτσια, αλλά λίγα χρόνια μετά βάλανε τα άρβυλα στα βουνά της Αλβανίας για να ‘ναι η Ελλάδα εδώ…" Όλα τα μικροαντικείμενα μέσα στο παπούτσι είναι εικόνες της προσφυγικής ιστορίας. Από τα σκονισμένα οικιακά σκεύη και τις ρόδες ποδηλάτων μέχρι την μισοσκισμένη ελληνική σημαία με τον δικέφαλο και τις μουσικές νότες των μουσικών και των τραγουδιών της Μικράς Ασίας. Αυτές με τις οποίες ο προσφυγικός ελληνισμός μπόλιασε το σπουδαίο ελληνικό τραγούδι...     Κι ανάμεσα στη τόση ελληνική ιστορία και η αθλητική ιστορία της ΑΕΚ. Εδώ μια φωτογραφία από την πρωταθλήτρια ΑΕΚ  με τους Θ.Μαύρο, Μ.Παπαϊωάννου, Ν.Μπάγεβιτς, Λ.Νικολάου, Ν. Χρηστίδη και όλους τους άλλους παίκτες μιας σπουδαίας εποχής όπου η προσφυγική ΑΕΚ έπαιρνε πρωταθλήματα στη σειρά...   Ο ΑΕΤΟΣ "ΟΔΥΣΣΕΑΣ" Και η ατραξιόν. Στην αρχή του αγώνα ένας μεγάλος κι εντυπωσιακός αετός πετά από την εξέδρα πάνω από όλο το γήπεδο μεταφέροντας στα πόδια του μια ποδοσφαιρική μπάλα στην άλλη άκρη του γηπέδου. Πρόκειται για μια ατραξιόν που υπάρχει και σε άλλα ευρωπαϊκά γήπεδα - όπως πχ της πορτογαλικής Μπενφίκας. Στην παραπάνω φωτογραφία δεκάδες θεατές ενθουσιασμένοι τον φωτογραφίζουν με τον εκπαιδευτή του στην κερκίδα πριν το πέταγμα...  Ο αετός πετά πάνω από το γήπεδο της ΑΕΚ με την μπάλα στα πόδια του. Η σκηνή παραπέμπει στο λαϊκό θέαμα του τσίρκου όπου τα ζώα μαθαίνουν να συνεργάζονται με τον άνθρωπο. Ή, και στην αρχαία παράδοση της χρήσης αετών και γερακιών στο κυνήγι. Ή, ακόμα και από στην σύγχρονη χρήση γερακιών (ή και αητών) σε μεγάλα διεθνή αεροδρόμια που τα χρησιμοποιούν για να διώχνουν τα πουλιά και να μην γίνονται αεροπορικά δυστυχήματα. Όλα τα παραπάνω δεν αφορούν μάλλον τον ηθοποιό και θερμό οπαδό της ΑΕΚ Αντώνη Καφετζόπουλο που ξέσπασε σε με οπαδικού τύπου εκφράσεις μιλώντας... "για βασανιστήριο του άγριου ζώου στο γήπεδο της ΑΕΚ"!!! Προφανώς αυτός όπως και άλλοι αγνοούν πως το απλό πέταγμα αυτών των άγριων - αλλά εκπαιδευμένων - πουλιών διώχνουν τα σμήνη άλλων πουλιών που έχουν προκαλέσει αρκετά αεροπορικά ατυχήματα. Προτιμούν την πτώση ενός αεροπλάνου με δεκάδες θύματα παρά την χρήση γερακιών ή αετών; Και ξεχνούν και την χρήση λυκόσκυλων στην αστυνομία για την εύρεση ναρκωτικών ή πυρομαχικών. Αυτά για να μην επεκταθούμε και σε άλλα ζώα... Μια εικόνα του νέου ημισκεπαστού γηπέδου της ΑΕΚ στο εσωτερικό. Ο αετός έχει πετάξει με την μπάλα στο κουτί-φωλιά του και παίρνει την επιβράβευση του από τον εκπαιδευτή του: λίγο κρέας. Ως γνωστόν - και προς αποφυγή παρεξηγήσεων με τους βίγκαν - οι αετοί δεν είναι φυτοφάγα ζώα!!!  ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ Και μια φωτογραφία από τις θέσεις VIP όπου βρεθήκαμε για πρώτη φορά. Ο Ντέμης Νικολαΐδης, από τα πιο σημαντικά ποδοσφαιρικά αστέρια της ιστορίας της ΑΕΚ και του ελληνικού ποδοσφαίρου ποζάρει - στο ημίχρονο του αγώνα - με φόντο το γήπεδο της ΑΕΚ για το Εν Άνδρω... Και ο πρώην πρύτανης και ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ Νίκος Μαρκάτος. Με το Νίκο συνεργαστήκαμε στην πρυτανεία του ΕΜΠ επί αρκετά χρόνια. Ο Μαρκάτος εκτός από αεκτζής είναι και οπαδός της Άνδρου κι έρχεται τακτικά... Και μια και ο λόγος για την Άνδρο μια φωτογραφία από αναρτημένο πανώ "ΑΝΔΡΟΣ" στο γήπεδο της ΑΕΚ. Προφανώς υπάρχουν αρκετοί ανδριώτες υποστηρικτές της ΑΕΚ, εκτός από τους αδελφούς Δημήτρη και Γιώργο Στεφάνου... ΑΠΟΦΩΝΗΣΗ... Κάπου εδώ καταλήγει αυτή η συγκινητική περιδιάβαση στο εντυπωσιακό γήπεδο της ΑΕΚ και στα όσα ξεχωριστά έχει ως αναφορές στη συγκινητική ιστορία αυτής της ξεχωριστής προσφυγικής ομάδας. Φεύγοντας από το γήπεδο μια τελευταία σκηνή με τον ατσάλινο αετό πάνω στη μικρογραφία του φωτισμένου τρούλου και στο φόντο η σκοτεινή εκκλησία της Νέας Φιλαδέλφειας. Παρών και παρελθόν, τέχνη και πραγματικότητα, σμίγουν σε αυτή την τελευταία ματιά, καθώς προχωρούμε βιαστικά προς το αυτοκίνητο... ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο γράφων δεν είναι ΑΕΚ. Όμως συμπαθεί και συγκινείται ιδιαίτερα από την ιστορία της ΑΕΚ...