Επιμέλεια: Ι.Π. - Άλκης (Το φαινόμενο της αμφισβήτησης των εκλογών πάει πολύ πίσω στην Ελλάδα και στην Άνδρο. Ο αναγνώστης μας Αριστείδης Μανταδέλης από το Κόρθι έψαξε και βρήκε την ιστορική διαμάχη περί του αποτελέσματος των εθνικών εκλογών του 1868 στην Άνδρο, στον τότε Δήμο Γαυρίου, όπου οι μεν εκλογές τέλειωσαν όπως περιγράφει το δημοσιευόμενο πρακτικό ήρεμα και ομαλά και την επομένη άρχισαν οι ενστάσεις και οι παραστάσεις που διήρκεσαν κάτι μέρες μέχρι να κατακυρωθεί το αποτέλεσμα και να εκλεγούν οι βουλευτές Άνδρου. Ο συνεργάτης μας Ι.Π. - Άλκης μετέγραψε ηλεκτρονικά το αντίτυπο της παλιάς εφημερίδας σε ηλεκτρονική μορφή και επιμελήθηκε και την μεταγραφή των πινάκων εκείνης της εποχής.

Του Δημήτρη  Σταυρόπουλου   Οι Ανδριώτες έχουν ένα παράπονο. Πιστεύουν ότι ποτέ μέχρι σήμερα το Πολεμικό Ναυτικό, δεν έδωσε το όνομα του νησιού-με πλούσια ναυτική ιστορία και παράδοση,- σε κάποιο πλοίο του Στόλου! Εν μέρει έχουν δίκιο, αφού τα ονόματα άλλων νησιών, κοσμούν εδώ και χρόνια τις πλώρες πολλών πολεμικών πλοίων. Κι όμως αυτό είναι λάθος…

Επιμέλεια αφιερώματος: Ι.Π. - Άλκης    Ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος. Ο Καποδίστριας στην Ελλάδα O Καποδίστριας ξεκίνησε από τη Μάλτα στις 2 Ιανουαρίου 1828 με κατεύθυνση την Αίγινα, όπου και η έδρα τότε της Αντικυβερνητικής Επιτροπής.  Το πλοίο «Γουώρσπαϊτ»  όμως, που τον μετέφερε, εμποδίστηκε από αντίθετο άνεμο και στις 6 Ιανουαρίου 1828 κατέφυγε στον Αργολικό Κόλπο.

Γράφει ο Δημήτρης  Σταυρόπουλος   Το Τριχωνίς στην Τυνησία κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου Στην ναυτική ιστορία υπάρχουν πλοία που «έζησαν» μια όμορφη και ήρεμη ζωή. Ταξίδεψαν σε ήρεμες θάλασσες με καλούς καπετάνιους, δεν είχαν ατυχήματα ή μηχανικά προβλήματα, διήνυσαν χιλιάδες μίλια και όταν γέρασαν, ξαπόστασαν σε κάποιο ήσυχο αγκυροβόλιο. Υπάρχουν άλλα όμως, που δεν είχαν την ίδια τύχη. Μπορεί να βρέθηκαν στις φλόγες ενός πολέμου, να βομβαρδιστήκαν, να κάηκαν, να ναυάγησαν, αλλά έμειναν στον αφρό και συνέχισαν να ταξιδεύουν προσφέροντας ανεκτίμητες υπηρεσίες στην κοινωνία! 

Γράφει ο Γιάννης Πίππας   Πίνακας για τη ναυμαχία της Άνδρου του 1790 με τον Λάμπρο Κατσώνη Αγαπητέ Διαμαντή, Ανταποκρινόμενος  στο κάλεσμά σου για συμμετοχή στον εορτασμό της επετείου των 200 ετών  από το ’21 σου, στέλνω απόσπασμα από το άρθρο μου που δημοσίευσα στο «Νήσος Άνδρος» το καλοκαίρι του 2017 με τον τίτλο «Ναυμαχίες της Άνδρου». Το απόσπασμα αυτό επιπλέον εμπλουτισμένο  με στοιχεία, αλλά και με φωτογραφίες μπορείς να το αναρτήσεις  στο «Εν Άνδρω». Γιάννης Πίππας

 Γράφει ο Ι.Π. - Άλκης       Εικόνες και "άρωμα" μιας άλλης εποχής αποπνέουν κιτρινισμένα έγγραφα, βγαλμένα από αρχεία συμβολαιογράφων ή φυλαγμένα ευλαβικά από απογόνους ανθρώπων, που έφυγαν από τη ζωή χρόνια πριν. Χαρτιά πολυκαιρισμένα, που άλλοτε προκαλούν γέλιο και άλλοτε σκεπτικισμό.

Το σχέδιο της κωμοπόλεως Γαυρίου 1849  Ο φιλοτελιστής αναγνώστης Αριστείδης Μανταδέλης έστειλε άρθρο του επίσης φιλοτελιστή ανδριώτη Γιάννη Νταή από το Μπατσί, που είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό "ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΟ". Το άρθρο αναφέρεται στην ιστορία του Γαυρίου και δίδει μια σειρά στοιχεία, αν και οι ορισμένες εξηγήσεις του περιέχουν αναχρονισμούς. Όμως τα ντοκουμέντα που παρατίθενται είναι ενδιαφέροντα και δίδουν στοιχεία για την πληθυσμιακή, οικιστική και κοινωνική κατάσταση του νησιού μεταξύ 1833 και 1861.

  Το ανδριώτικο μπρίκι «Λεωνίδας», 194 τόνων, ζωγραφισμένο από τον G. Luzze στη Βενετία το 1861. Το πλοίο, που ναυπηγήθηκε το 1845 στην Ερμούπολη από τον Ιωάννη Κουφουδάκη και κόστισε 32.000 δρχ, ήταν αρχικά ιδιοκτησίας του Αντώνιου Μωραΐτη. (Φωτ. Ιστιοφόρα της Άνδρου)

‘Eρευνα και ανάλυση Ι.Π.-Άλκης   (Μια εντυπωσιακή έρευνα και ανάλυση επιχείρησε ο συνεργάτης μας Ι.Π. - Άλκης για την μεγάλη "αιμορραγία" νέων ανδρών και γυναικών τα χρόνια της πρώτης "μεγάλης φυγής" (1910-1960) από την Άνδρο και τις Κυκλάδες προς την Αθήνα. Νέοι που έφυγαν για δουλειά και ακολούθησαν οι γονείς τους. Νέες που ακολούθησαν την οικογένεια. Κυκλαδίτες που αναζήτησαν σύντροφο και μια νέα ζωή στην Αθήνα. Νησιά με περιορισμένους πόρους που σταδιακά εγκαταλείφθηκαν από τους νέους αρχικά και τις οικογένειες τους στη συνέχεια. Ανάμεσα τους - στις πρώτες θέσεις - η Άνδρος! Κάπως έτσι οι Κυκλαδίτες έφτασαν στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα να αποτελούν το 10% της Αθήνας! Την ίδια εποχή η Άνδρος βλέπει και ένα μέρος των νέων της να μεταναστεύει για την Αμερική. Βοήθησαν τα ταξίδια και τα καράβια ενός κατ' εξοχή ναυτικού νησιού. Έτσι η Άνδρος "αιμορραγεί" διπλά. Ο Ι.Π. - Άλκης μελετά την μετακίνηση των νέων που παντρεύονται στην Αθήνα και στήνουν εκεί το νέο σπιτικό τους κρατώντας τις αναμνήσεις τους από το νησί της γέννησης και της καταγωγής τους. Η έρευνα αυτή εξετάζει και παρουσιάζει με στοιχεία μια από τις "διαδρομές" της Άνδρου στον χρόνο. Διαβάστε την και θα καταλάβετε πολλά για το νησί μας... ΕΝ ΑΝΔΡΩ)