Εν Άνδρω

Του Κυριάκου Α. Θώμα

Φυρόη, η επόμενη μέρα. Συνυπευθυνότητα Επαρχείου και Δήμου... 

Αγωνιώδεις μοιάζουν οι προσπάθειες της Δημοτικής Αρχής Άνδρου να μας πείσει ότι η διαχείριση της πρόσφατης έντονης βροχόπτωσης στη Φυρόη και στο Νειμποριό υπήρξε επιτυχής. Η πραγματικότητα, όμως, δείχνει άλλα.

Για να αξιολογήσουμε αντικειμενικά τη διαχείριση ενός τέτοιου φαινομένου, αρκεί να δούμε τις τρεις βασικές φάσεις της Πολιτικής Προστασίας και να εξετάσουμε τι έγινε – και κυρίως, τι δεν έγινε.

1. ΠΡΟΛΗΨΗ – πριν το συμβάν. Η πρόληψη είναι το θεμέλιο κάθε αποτελεσματικής διαχείρισης κρίσεων. Απαιτεί έγκαιρη εκτίμηση κινδύνου, καθαρισμό ρεμάτων, τεχνικών έργων και αποστραγγιστικών σημείων. Οι πολίτες είχαν έγκαιρα ενημερώσει, ενώ η περιοχή είναι γνωστή για τις ιδιαιτερότητες της σε πλημμυρικά φαινόμενα. Η περσυνή φωτιά "στα Υψηλού" καθιστά την περιοχή ευάλωτη σε έντονες βροχοπτώσεις. Παρ’ όλα αυτά, το ρέμα παρέμεινε ακαθάριστο, τα τεχνικά έργα απορροής φραγμένα και άρα ανεπαρκή. Τι έκαναν Δήμος και Επαρχείο, που έχουν συναρμοδιότητα; Απολύτως τίποτα.
2. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ – κατά τη διάρκεια του φαινομένου. Τη στιγμή που εκδηλώθηκε το φαινόμενο, δεν υπήρξε καμία οργανωμένη παρέμβαση. Καμία σήμανση ή ενημέρωση των πολιτών, καμία παρουσία μηχανημάτων για άμεση παρέμβαση σε πλημμυρικά φαινόμενα, καμία ουσιαστική μέριμνα για την προστασία ζωών και περιουσιών. Τα μηχανήματα του Δήμου «εμφανίστηκαν» μόνο όταν η κακοκαιρία είχε ήδη περάσει. Η απουσία συντονισμού και ετοιμότητας ήταν ολοφάνερη.
3. ΑΝΑΡΡΩΣΗ – μετά το συμβάν. Εδώ πράγματι ο Δήμος κινήθηκε γρήγορα και με ικανοποιητικό ρυθμό στην αποκατάσταση ζημιών. Όμως, η αποκατάσταση είναι το τελευταίο στάδιο, όχι το μοναδικό. Απαιτούνται και έργα πρόληψης ώστε να μη ζήσουμε ξανά τα ίδια. Μέχρι στιγμής, καμία ενημέρωση, κανένα σχέδιο, καμία δέσμευση για το μέλλον.
4. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ - αντί ουσίας, Η Δημοτική Αρχή επιλέγει να προβάλει φωτογραφίες και αναρτήσεις για την «επιτυχή αποκατάσταση», τη στιγμή που αποφεύγει να απαντήσει στα ουσιαστικά ερωτήματα. Αντί για αυτοκριτική και σχεδιασμό, βλέπουμε επικοινωνιακή διαχείριση και προσπάθεια αλλαγής της ατζέντας. Η ευθύνη μετατρέπεται σε αυτοεπαίνους, και ο δημόσιος διάλογος σε ειρωνικά σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
5. ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΑΡΧΕΙΟ; - Η απόλυτη σιωπή. Η απόλυτη απουσία! Καμία προετοιμασία! Καμία παρουσία! Καμία υποχρέωση μέχρι σήμερα για τον καθαρισμό των ρεμάτων που έχει ευθύνη! Καμία δημόσια τοποθέτηση! Και φυσικά αποφυγή οποιασδήποτε ανάληψης ευθύνης! Τα χρέωσε σε άλλους! Και πάει για άλλα!!!

• Συμπέρασμα: Κάθε κρίση αποτελεί ευκαιρία για μάθηση και βελτίωση. Αντί αυτού, βλέπουμε μια διοίκηση που επιλέγει να θριαμβολογεί αντί να αναστοχάζεται. Η Άνδρος χρειάζεται σοβαρή πολιτική προστασία, σχεδιασμό με ευθύνη και λογοδοσία, όχι επικοινωνιακές “επιτυχίες”.