(Κυριακή 17 Αυγούστου. Παγκόσμια Ημέρα των Φάρων. Και η Άνδρος έχει και έναν από τους ωραιότερους φάρους στον κόσμο και έναν από τους μεγαλύτερους ποιητές της Ελλάδος, τον Ανδρέα Εμπειρίκο, που ύμνησε την φωτεινή θρυαλλίδα και την στίλβουσα σιωπή του Φάρου... ΕΝ ΑΝΔΡΩ) 

  ΚΑΪΡΕΙΟΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ «ΑΝΔΡΙΩΝ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ» Πρόσκληση σε όλους τους Ανδριώτες για τη συγκέντρωση φωτογραφιών για τη δημιουργία Ψηφιακού Φωτογραφικού Αρχείου

Ποιους αφορά ένα βιβλίο για την ιστορία της Ναυτικής Άνδρου του 19ου αιώνα; Αυτό ήταν το πρώτο ερώτημα που ήρθε στο νου με την αναγγελία της παρουσίασης του βιβλίου που ολοκληρώσαμε τον Μάιο του 2025 επεξεργαζόμενοι και πάλι στοιχεία, ντοκουμέντα, φωτογραφικό υλικό, που είχαμε παραθέσει σε προηγούμενη περίοδο, έχοντας προσθέσει και μια συνοπτική εξιστόρηση του ναυτικού θαύματος που δημιούργησαν οι κάτοικοι της Άνδρου και κυρίως οι σημαντικές ναυτικές οικογένειες της Άνδρου μεταξύ 1830 και 1910.

Γράφει ο ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΑΝΤΗΣ Εν αρχή ην η θάλασσα. Και τα νησιά, που αναδύθηκαν από αυτήν σχηματίζοντας όπως έγραψε ο Ελύτης "...τα πόσιμα γαλάζια ηφαίστεια"! Παραλία Πλάκας Κορθίου. Απέναντι μοιάζει να αναδύεται από το απέραντο μπλε γαλαζωπή η Γυάρος.

Πίνακας του ζωγράφου Βαγγέλη Τζερμιά για το εξώφυλλο του βιβλίου του συγγραφέα Διαμαντή Μπασαντή: "Η Ναυτική Εποποιία της Άνδρου τον 19ο Αιώνα." Κι όμως η Ναυτική Ιστορία της Άνδρου, όσο κι αν νομίζουμε πως μοιάζει γνωστή, παραμένει συνολικά άγνωστη ή αποσπασματικά γνωστή. Περιγραφές, αναφορές, ερευνητικές καταγραφές, αποσπασματικά δοσμένες ή σε ευρύτερα πλαίσια τοποθετημένες δεν έδωσαν την ευκαιρία στον ανδριώτη, στον κάτοικο, στον επισκέπτη, στον αναγνώστη, να έχει μπροστά του μια περιεκτική ενότητα του συνολικού επιτεύγματος των ανθρώπων ενός αρχικά αγροτικού νησιού που στράφηκε στη ναυτιλία και διέγραψε μια απίστευτη διαδρομή μέσα σε 70-80 χρόνια. 

Της Φωτεινής Τζουβελέκη   Μια ιστορική περίοδος της Ανδρου η οποία είναι λιγότερο συζητημένη εξαιτίας του σκοτεινού της υποβάθρου, είναι εκείνη της Τουρκοκρατίας. Η Ανδρός τότε, ανήκε διοικητικά στο Εγιαλέτι, το οποίο ήταν επαρχία του Αρχιπελάγους, με έδρα τη Ρόδο και αργότερα την Κωνσταντινούπολη. Ακόμη, οι Οθωμανοί δεν είχαν ιδιαίτερη στρατιωτική παρουσία στο νησί. Αυτός ήταν και ο λόγος που διατηρήθηκε και η Μονή Παναχράντου, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της πίστης και της εθνικής ταυτότητας. Όμως οι Οθωμανοί δεν ήταν το μοναδικοί πρόβλημα του νησιού, καθώς πολλές φορές έπεφτε θύμα πειρατών, τόσο Αλγερινών και Μαλτέζων. Οι πειρατές αυτοί δεν επιδίωκαν μόνο τον εμπορικό πλούτο αλλά και την υψηλή αμπελοκαλλιέργεια του νησιού, που ήταν σημαντική οικονομική δραστηριότητα. (1)

Θεόφιλου Χατζημιχαήλ, «Κωνσταντίνος ο Αυτοκράτωρ των Ελληνορωμαίων εξέρχεται Άτρομος εις την μάχην το 1453 Μαΐου 29». (1932, τοιχογραφία αποτοιχισμένη από το σπίτι-καφενείο Γ. Αντίκα στη Σκόπελο Γέρας Μυτιλήνης, 141×179 εκ.). ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ "HUFFINGTON POST"

Μονή Παναχράντου. Φωτογραφία του μεσοπολέμου.  ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ & ΤΟΥ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟΥ