Γράφει η Ευθυμία Ευγενειάδου*     Καθώς ανέβαινα στη Μονή Παναχράντου ένιωσα ότι κάθε βήμα με έφερνε πιο κοντά σε κάτι ιερό. Ο αέρας γινόταν πιο καθαρός, η θάλασσα απλωνόταν σαν γαλάζιο πέπλο κάτω από τα πόδια μου και μέσα μου γεννήθηκε μια σιωπή γεμάτη φως.   Μπροστά στην Παναγία την Πανάχραντο, η καρδιά μου λύγισε. Δεν ήταν απλά μια εικόνα· ήταν μια αγκαλιά που σε χωράει ολόκληρο, με τα βάρη και τα δάκρυά σου. Το λείψανο του Αγίου Παντελεήμονα δίπλα της έμοιαζε σαν φάρος δύναμης και ελπίδας.   Και ύστερα πέρασα στο Φυλακτήριο Τέχνης. Από την πρώτη στιγμή ένιωσα πως ο χρόνος πάγωσε· σαν να άφησα πίσω μου τον κόσμο του έξω και μπήκα σε έναν άλλο, πιο ήσυχο, πιο βαθύ. Οι τοίχοι δεν φιλοξενούσαν απλώς έργα· ανέπνεαν.     Γύρω μου απλώνονταν δημιουργίες καλλιτεχνών από όλη την Ελλάδα και την Κύπρο· παλαιότερων αλλά και νεότερων, που ο καθένας τους είχε αφήσει εδώ το δικό του αποτύπωμα. Ζωγραφικοί πίνακες, γλυπτά, συνθέσεις υλικών, όλα μαζί έμοιαζαν σαν ένας διάλογος ψυχών που ξεπερνούσε τον χρόνο. Δεν τα αντίκριζα μόνο με τα μάτια· τα άφηνα να ακουμπήσουν μέσα μου, σαν μυστικές φωνές που μιλούσαν κατευθείαν στην καρδιά.   Κάθε έργο κουβαλούσε κάτι ιερό: μια προσευχή κρυμμένη σε ένα χρώμα, μια ανάμνηση φυλαγμένη σε μια μορφή, μια ιστορία που γεννήθηκε από τα χέρια του δημιουργού και τώρα απλωνόταν μπροστά μου. Σιγά σιγά κατάλαβα πως δεν περπατούσα απλώς σε έναν εκθεσιακό χώρο· βημάτιζα μέσα σε μια ζωντανή προσευχή, σε μια κιβωτό μνήμης και έμπνευσης.       Το Φυλακτήριο Τέχνης δεν είναι απλώς μια συλλογή έργων· είναι ένας θησαυρός ψυχής, που οι μοναχοί φύλαξαν με σεβασμό και αγάπη για να τον συναντήσει κάθε επισκέπτης. Και φεύγοντας, δεν παίρνεις μαζί σου μόνο την εικόνα των έργων· παίρνεις το βίωμα, την αίσθηση ότι άγγιξες κάτι ανώτερο, κάτι που μένει χαραγμένο μέσα σου σαν δική σου προσευχή.   Έφυγα από τη Μονή πιο ανάλαφρη. Σαν να άφησα εκεί ό,τι με βάραινε και πήρα μαζί μου μόνο γαλήνη, ευγνωμοσύνη και τη σιγουριά ότι η τέχνη, όταν γεννιέται από πίστη, γίνεται προσευχή που δεν σβήνει ποτέ.   * ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Είμαι διατροφολόγος. Η Άνδρος δεν είναι ο τόπος καταγωγής μου, μα έχει γίνει αγαπημένος σταθμός της ψυχής μου. Την έχω επισκεφθεί πάρα πολλές φορές και όσο τα βήματά μου με φέρνουν πιο συχνά στο νησί, τόσο δένεται μέσα μου η αίσθηση του "ανήκειν". Τα τελευταία χρόνια, με το σπίτι της αγαπημένης μου αδελφής εκεί, η σχέση μου με την Άνδρο βαθύνει ακόμη περισσότερο. Η Άνδρος κάθε φορά μου ανοίγει πόρτες. Μου ανοίγει την καρδιά κι άλλο, διευρύνει τον λογισμό μου. Κάθε εμπειρία της μοναδική∙ και το Φυλακτήριο Τέχνης, συγκλονιστικό. Εκεί δεν βλέπω απλώς έργα∙ τα αισθάνομαι.  

(Με χαρά υποδεχόμαστε το 1ο Φεστιβάλ Πολιτισμού Βόρειας Άνδρου. Η μέχρι χθες "ξεχασμένη" από πολλούς Βόρεια Άνδρος (όχι όμως από το Εν Άνδρω) βγαίνει μπροστά εφέτος και διοργανώνει το δικό της Φεστιβάλ Πολιτισμού. Εκεί που όλοι και όλα τελειώνουν  - στο τέλος Αυγούστου, η Βόρεια Άνδρος ξεκινά το δικό της Φεστιβάλ με στόχο να επεκτείνει την σεζόν, αλλά και να επεκτείνει την Άνδρο! Το πιο "ξεχασμένο" κομμάτι της Άνδρου είναι εδώ πλέον για να επεκτείνει την παρουσία του νησιού.

Πρωινό σκηνικό τ΄ Αυγουστιάτικου μελτεμίου. Η Χώρα της Άνδρου και το Αιγαίο...  Αγαπητό Εν Άνδρω, Επιστρέφοντας και έχοντας πιεί μερικά ποτηράκια κρασί μετά το φαγητό σε φιλικό σπίτι κάθισα και φιλοσόφησα μερικά πράγματα που διαβάζω ή καμιά φορά ακούω και έγραψα μια δική μου μικρή πραγματεία για την λέξη "μελτέμι" που κυριαρχεί αυτή την εποχή και την οποία σου στέλνω προς δημοσίευση βοηθώντας τους καλοκαιρινούς στοχασμούς των συμπατριωτών μας.

ΜΙΑ 20ΕΤΙΑ ΞΥΛΟΓΛΥΠΤΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ Η πρόσκληση του Γιώργου Ελευθερίου στο κινητό φιλική και παράδοξη: "Φέτος αποφάσισα να κάνω έκθεση με τα έργα μου μόνο για φίλους. Σε περιμένω στις 12 Αυγούστου, ώρα 19:00 στο εργαστήριο μου, στα Απατούρια. Έρχεσαι από τον Πύργο Μπίστη κι ακολουθείς τις ταμπέλες για Άγιο Τρύφωνα. Θα χαρώ να σε δω..." Περίεργο, είχε πει πως θα έκανε στο Εμπειρίκιο και με καλούσε στα Απατούρια στο εργαστήριο του. Πήγα. Έφτασα γύρω στις 19:40. Μπήκα βιαστικά και βρέθηκα μπροστά σε ένα μεγάλο εντυπωσιακό χειροποίητο ρολόι τοίχου που έδειχνε 19:43. Το πήρα μια φωτογραφία εις ανάμνηση της άφιξης...  Δεν περίμενα πολλούς. Όμως ο κόσμος ήταν αρκετός. Μέσα κι έξω από το πέτρινο παλιό σπίτι που χρησιμοποιεί ο Γιώργος ως εργαστήριο. Τελικά ο Γιώργος έχει όπως φαίνεται πολλούς φίλους, πολλούς φιλότεχνους, που εκτίμησαν και εκτιμούν την επί 20ετία ξυλόγλυπτη καλλιτεχνική παρουσία του στην Άνδρο. Αλλά όπως έμαθα ρωτώντας, δεν την έχουν εκτιμήσει ο δήμαρχος και οι υπηρεσίες του, που δεν του έδωσαν αίθουσα στο Εμπειρίκιο Γυμνάσιο εφέτος που γιορτάζει την 20ετή παρουσία του στα καλλιτεχνικά δρώμενα της Άνδρου. Κρίμα... Για την ιστορία: πήρε τηλέφωνο η γυναίκα του, η Ιωάννα, να ζητήσει αίθουσα στο Εμπειρίκιο για την καλοκαιρινή έκθεση του Γιώργου. Της είπαν πως δεν θα δοθεί εφέτος το Γυμνάσιο για εκθέσεις γιατί έχει διαδραστικούς πίνακες! Και επιπλέον δεν υπάρχει καθαρίστρια! Μετά μαθαίνουν πως το Γυμνάσιο της Άνδρου δόθηκε στην "κυρία των μονοπατιών" για δρώμενα φίλων της από την Αθήνα! Πήρε τηλέφωνο η Ιωάννα στο Δήμο Άνδρου και η υπάλληλος της είπε: "πως έτσι αποφασίστηκε"!!! Έτσι "αποφασίστηκε" και ο ανδριώτης και μόνιμος κάτοικος Στενιών Γιώργος Ελευθερίου παρουσιάζει εφέτος την έκθεση για την 20ετία του στα απάτητα Απατούρια!... Ενδιαφέρουσα εξέλιξη δεν βρίσκετε;   Ο δρόμος μέχρι εκεί στενός, λίγο κακοτράχαλος. Αλλού τσιμεντένιος κι αλλού χωμάτινος. Μέρος απόμακρο. Αλλά και δεδομένη η εκτίμηση στο έργο του. Απόδειξη; Έχω εδώ και πάρα πολλά χρόνια έργα του, που κοσμούν τα σπίτια μου. Αλλά δεδομένη και η δική του εκτίμηση. Μου χάρισε πρόσφατα την σκαλισμένη ξυλόγλυπτη βάση για το χάλκινο καραβάκι του Στρόφιλα που αποτελεί το σήμα του Εν Άνδρω. Η συμπάθεια και η εκκίνηση αμοιβαία. Θα πήγαινα λοιπόν και με GPS στα απόκρημνα κι απόμερα Απατούρια...  ΤΑ ΞΥΛΙΝΑ ΚΑΡΑΒΑΚΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΑΡΜΕΝΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ... Πρέπει να ομολογήσω πως ο Ελευθερίου κατάφερε ακόμα μια φορά να με εκπλήξει ευχάριστα. Η εφετινή έκθεση του δεν είναι μια από τα ίδια. Είναι μια αλλιώτικη και ιδιαίτερα προχωρημένη καλλιτεχνικά έκθεση. Τα ξύλινα καραβάκια του ειναι πλέον πολύ πιο προχωρημένα καλλιτεχνικά από ότι στο παρελθόν. Είναι μικροί πίνακες με ωραία χρώματα, με ωραία ξύλα, με εντυπωσιακά τελειώματα και φινιρίσματα.  Κι όχι μόνο τα μεγάλα, αλλά και τα μικρά, που είναι μικρά κομψοτεχνήματα. Αφήστε τους μοντερνισμούς του με τα ξύλινα καλαπόδια, με τα φαναράκια φωτισμού...  Κανείς τα χαζεύει, τα φωτογραφίζει, τα απολαμβάνει. Κι από μια άποψη παρά το απόμερο και παρά το απόμακρο που εξαναγκάσθηκε τελικά όσοι πάνε μέχρι εκεί και δουν την έκθεση θα εντυπωσιαστούν και από το πέτρινο περιβάλλον του παλιού σπιτιού στην οποία εκτίθενται τα εκθέματα του Γιώργου...   Μικρός μεν ο χώρος, πολύς δε ο κόσμος, αλλά το όλο σκηνικό είναι μοναδικό. Και όλοι πήραν. Δεν πήγαν για να πάνε. Πήγαν, είδαν, εντυπωσιάστηκαν και πήραν πολλά από τα εκθέματα.    Μερικοί ήταν έκδηλα ενθουσιώδεις... Άλλοι ήταν "σεμνοί και ταπεινοί"...   Όλοι όμως θαύμασαν τα εκθέματα. Και σε πάρα πολύ λογικές τιμές, αν σκεφτεί κανείς την μοναδικότητα του κάθε χειροποίητου εκθέματος και επιπλέον αν προσθέσει την τέχνη που ανάδυε το καθένα. Και βεβαίως όπως πάντα εκτός από τα εκθέματα για τον τοίχο ο Γιώργος όπως είχε και μερικά αυτοσχέδια έπιπλα εξαιρετικής τέχνης και τεχνοτροπίας. Όπως πχ η παραπάνω αναπαυτική πολυθρόνα από ξύλα ενός κάποτε μεγάλου δρύινου καλοδουλεμένου βαρελιού, που αφού εξεμέτρησε την διαδρομή του ως κρασοβάρελο κατέληξε τώρα σε μια μοναδική ξύλινη πολυθρόνα. Η επαναχρησιμοποίηση των υλικών στον υπέρτατο βαθμό. Νάναι καλά π Γιώργος με τις εμπνεύσεις του, με την τέχνη και την τεχνική του μάς ταξιδεύει 20 ολόκληρα χρόνια τώρα... ΥΓ Η έκθεση του Γιώργου Ελευθερίου συνεχίζει στον χώρο του και μπορείτε να την επισκεφθείτε μετά από τηλεφωνική συνεννόηση μαζί του στο τηλέφωνο 6973080232 ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΑΝΤΗΣ     

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Τετάρτη 13 Αυγούστου 2025, 21.00 Ανοιχτό Θέατρο Χώρας

Ο καλλιτέχνης και η μούσα του... Μια ενδιαφέρουσα έκθεση γίνεται αυτές τις καλοκαιρινές μέρες στο πατάρι του παλιού παγοποιείου Ματζαβελάκη στο ξενοδοχείο Παράδεισος. Ο ζωγράφος Γιώργος Παπασάικας (στη φωτογραφία) παρουσιάζει μια σειρά πίνακες του με θέμα της Χώρα της Άνδρου. Ένα θέμα συχνά επαναλαμβανόμενο Μερικοί από τους προσελθόντες στα εγκαίνια... Στα εγκαίνια της έκθεσης που έγιναν το Σάββατο 9/8 το βράδι αρκετοί φιλότεχνοι μιας παλιάς αστικής Άνδρου ήταν εκεί να δουν τα έργα του νέου ζωγράφου και να ανταλλάξουν απόψεις μαζί του και μεταξύ τους. Ο χώρος του παλιού παγοποιείου είναι εξαιρετικός και θα μπορούσε να αποτελέσει εστία ευρύτερης κοινωνικής και πολιτιστικής αναφοράς υπό την προϋπόθεση ότι οι εκθέσεις ή όποιες άλλες εκδηλώσεις θα στόχευαν και σε διαφορετικές κοινωνικές ομάδες της καλοκαιρινής Άνδρου αν τα δρώμενα που λαμβάνουν χώρα εκεί επιχειρούσαν με διάφορους τρόπους να αγγίξουν ευρύτερα ακροατήρια. Μέρος του εκθεσιακού χώρου του παλιού παγοποιείου... Όμως, εδώ και χρόνια ο εξαιρετικός αυτός χώρος παρά τις τόσες καλές προσπάθειες παραμένει στα κλειστά πλαίσια της Χώρας, που δεν έχει καταφέρει να βρει τον βηματισμό της.   Έργα του καλλιτέχνη... Κατά άλλα η ικανότητα στη ζωγραφική του Παπασάικου είναι εμφανής αν και η θεματολογία όπως είπαμε πολύ συγκεκριμένη και επαναλαμβανόμενη από πολλούς καλλιτέχνες εδώ και χρόνια.  Έργα του καλλιτέχνη...  Όμως αυτό δεν αναιρεί την ικανότητα του και την δυνατότητα του να προχωρήσει τολμηρότερα στο μέλλον... "ΕΝ ΑΝΔΡΩ"    

  Η ιστοσελίδα της Φάσας: "Είμαστε στις εσχατιές του νησιού, αλλά δεν είμαστε έσχατοι στην τεχνολογία." ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΚΡΟΤΑΝΤΑΛΟΥ "Η ΦΑΣΑ" Η ιδέα της δημιουργίας ενός site που να προβάλει το έργο του Συλλόγου μας, να ενημερώνει τον αναγνώστη για οτιδήποτε αφορά τη. βόρεια Άνδρο αλλά και να αποτελεί συνδετικό κρίκο για τους απανταχού Ανδριώτης μας απασχολούσε καιρό, αλλά υπήρχαν βασικότερα ζητήματα που μας απασχολούσαν.

   ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ  Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων έχει την ιδιαίτερη χαρά να σας ενημερώσει ότι ο ναός του Ταξιάρχη στη Μεσαριά, ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία του νησιού, θα είναι επισκέψιμος για το κοινό τις Κυριακές 10 Αυγούστου 2025, 24 Αυγούστου και 14 Σεπτεμβρίου, από τις 10:00 έως τις 13:00.

   Τους πήρε ο αέρας την παράσταση στο Γαύριο την Παρασκευή! Και θα την επαναλάβουν Σάββατο και Κυριακή 3 Αυγούστου. Όσοι θεατρικώς πιστοί προσέλθετε... ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Καλό μήνα! Σας ενημερώνουμε ότι λόγω δύσκολων καιρικών συνθηκών η παράσταση "Μαντάμ Σουσού" του Δημήτρη Ψαθά θα γίνει σήμερα κανονικά Σάββατο στις 9 το βράδυ και θα επαναληφθεί και την Κυριακή 3 Αυγούστου.  Τι ήταν αυτή η ανεμοθύελλα που τα πήρε και τα σήκωσε όλα στο Γαύριο; Όμως επιμένουν και θα... νικήσουν την Κυριακή!... Σας ευχαριστώ!  Με εκτίμηση, Κωνσταντίνα Σταθοπούλου