Έξω από το τζάμι η Άνδρος βροχερή. Κρύος αέρας πελαγίσιος. Και κάθεσαι και μαγειρεύεις για τον μικρό κι αναλογίζεσαι: τι καιρός είναι αυτός; Ανοίγεις τον υπολογιστή και βλέπεις πως όλοι τα ίδια λέμε. Μερικοί απορούν, άλλοι το διασκεδάζουν. Ξεκινάμε την αφήγηση με μια φωτογραφίες της καλοκαιρινής Άνδρου που... δεν υπάρχει! Ή, μάλλον υπάρχει έτσι όπως δεν την περιμέναμε ποτέ. Μετά τον καύσωνα της προηγούμενης εβδομάδας η βροχή, το κρύο και βόρεια το χιόνι! Κλιματική αλλαγή ή ο καιρός τρελάθηκε... Αλλά κι αυτό το ξαφνικό Αναστάσιμο της Τρίτης 26 Μαΐου 2020 τι ήταν Θεέ μου; Κι αυτό πρώτη φορά. Τρέλανε και τις γιορτές ο κορονοϊός...

 Αργά το απόγευμα της Δευτέρας 18 Μαΐου 2020 επιχείρησε για δεύτερη φορά ο μηχανικός Κώστας Λουκίσας να απογειώσει το χειροποίητο υδροπλάνο που κατασκεύασε εδώ και μερικά χρόνια. Η πρώτη - την οποία κάλυψε και τότε το Εν Άνδρω - ήταν ένα ήρεμο Σάββατο στις 25 Νοεμβρίου 2017. Τότε το λευκό βουερό υδροπλάνο του Κώστα έκανε μερικές εντυπωσιακές διαδρομές φτάνοντας ελάχιστα πριν απογείωση. Όμως, ο ένας πλωτήρας παλλόταν περισσότερο και έτσι το υδροπλάνο δεν απογειώθηκε. Όμως πρόσφερε στους λίγους που παραβρεθήκαμε στο γεγονός ωραίες στιγμές αεροπορικής συγκίνησης. Το απόγευμα της 18ης Μαΐου οι θεατές ήταν περισσότεροι και οι φίλοι που συνέδραμαν τον αξιαγάπητο Κώστα πιο πολλοί...

Του Διαμαντή Μπασαντή Ανατολή στο Αιγαίο με επερχόμενο καύσωνα. Μια ανατολή που θυμίζει κάτι από δύση. 16η Μαΐου 2020, ώρα 6:10 π.μ. Μάης μήνας με 40 βαθμούς δεν είναι κάτι που συμβαίνει κάθε χρόνο. Στην πραγματικότητα οι μετεωρολόγοι λένε πως είχε να συμβεί 150 χρόνια. Την τελευταία φορά που έγινε ήταν κάπου στο 1870. Όταν η Ελλάδα έφτανε μέχρι την Μελούνα της Θεσσαλίας! Άλλες εποχές, άλλες ενοχές. Και η Άνδρος στην εποχή των ιστίων! Κοιτάς τις απίστευτες αντιθέσεις της φύσης και... "χάνεσαι γιατί ρεμβάζεις". Ξεχνάς όλα τα στραβά κι ανάποδα και ταξιδεύεις στον θολό ορίζοντα. Είναι θολός από την σκόνη της Αφρικής; Ή, μήπως από την επερχόμενη ζέστη; Άγνωστο. Όμως είναι μαγικός. Όπως μαγικός και το ίδιο θολός ήταν και χτες αργά το απόγευμα... 

Του Διαμαντή Μπασαντή   "Άνευ ορίων, άνευ όρων..." (Ανδρέας Εμπειρίκος) "Η ποίησις είναι ανάπτυξις στίλβοντος ποδηλάτου./ Μέσα της όλοι μεγαλώνουμε..." έγραψε ο μεγάλος Ανδριώτης ποιητής Ανδρέας Εμπειρίκος. Με το φτερούγισμα της ποίησης αναπτυχθήκαμε, μεγαλώσαμε και περάσαμε αυτή τη μακρά και δύσκολη περίοδο. Μια περίοδο κλεισίματος στα σπίτια και στις ζωές μας. Μια περίοδο αναμονής και υπομονής. 

Μεταξύ φάρου και κάστρου υπάρχει στον ορίζοντα - στα 13 μίλια - μια λευκή φωτοβολίδα... Όλα ξεκίνησαν όταν ο Δημήτρης Λάσκαρης, που έχει μια ιστιοπλοϊκή παιδεία, διέκρινε την πρώτη λευκή φωτοβολίδα στον ορίζοντα του δειλινού. Σχεδόν αδιάφορα κοιτάξαμε και οι υπόλοιποι. Η φωτοβολίδα έπεφτε αργά. Ναυτική φωτοβολίδα με αλεξίπτωτο συμπέρανε ο ίδιος. Και οι 3-4 παρέες στο Νειμποριό συνέχισαν την βόλτα. Όμως, ακολούθησε και δεύτερη φωτοβολία. Κι όταν έσβησε και τρίτη. Και κάπου εκεί κάποιος είπε: "οι κόκκινες σημαίνουν κίνδυνο, αλλά και λευκές επιμένουν! Να ειδοποιήσουμε το Λιμεναρχείο, κάτι συμβαίνει..."  Τηλεφωνήσαμε στο Λιμεναρχείο και βρήκαμε τον λιμενάρχη. Κινητοποίησε το αυτοκίνητο του Λιμενικού και τον υπολιμενάρχη και σε 5 λεπτά ήταν στο Νειμποριό, ενώ ο ίδιος επικοινωνούσε με τον θάλαμο επιχειρήσεων ρωτώντας: "Τι συμβαίνει στα 13 μίλια από Άνδρο. Υπάρχει ένα εμπορικό κυπριακής σημαίας, αλλά ταξιδεύει κανονικά. Τι τρέχει;" Και κάπου εκεί τέθηκε σε εγρήγορση και ο θάλαμος επιχειρήσεων. Μια από τις φωτοβολίδες που αναστάτωσε το λιμενικό και το Νειμποριό στις 20:05 χτες το απόβραδο  Εν τω μεταξύ είχε πέσει και τέταρτη και πέμπτη φωτοβολίδα. Και ο λιμενάρχης έδωσε εντολή να ετοιμαστεί κάποιο σκάφος. Υπολιμενάρχης και πρόθυμος ιδιώτης βρέθηκαν στο λιμάνι να ετοιμάζουν το σκάφος. Ο λιμενάρχης βρέθηκε να κατεβαίνει τρέχοντας τα σκαλιά προς τη θάλασσα. Στην προβλήτα του λιμανιού υπήρχε αναβρασμός. Λιμενικό, ιδιώτες, περίεργοι και... το Εν Άνδρω! Ξαφνικά έφτασε το σήμα από τον θάλαμο επιχειρήσεων: "false alarm!" Ήταν ένα C-130 της πολεμικής αεροπορίας, που έριχνε... φωτοβολίδες! Δεν υπήρχε λόγος να βγει σκάφος. Νέα κινητοποίηση για να σταματήσουν όλα. Έφτασε και ο Λιμενάρχης δίνοντας τις σχετικές εντολές. Κι μικρή μάζωξη άρχισε να διαλύεται. Ο Νειμποριός ξαναγύρισε στην απογευματινή νιρβάνα του.  Τελικά στην Άνδρο μείναμε με την κινητοποίηση γιατί οι της πολεμικής αεροπορίας από το C-130 απλώς έριχναν φωτοβολίδες στο Αιγαίο!... Χωρίς να έχουν ενημερώσει κανέναν!... "ΕΝ ΑΝΔΡΩ"  

Του Διαμαντή Μπασαντή Τρεις φωτογραφίες. Τρεις στιγμές στο μαγικό Αιγαίο. Εκεί που τα σχήματα αποκτούν τις διαστάσεις όλων των διαθλάσεων του μπλε. Και όλων των αντικατοπτρισμών του γαλάζιου. Ποιος θα το έλεγε πως αργά το απόγευμα στο μπαλκόνι θα έβλεπα την αγαπημένη Ικαρία τόσο κοντά; Ποιος θα το έλεγε πως το απέναντι νησί - στα 53 μίλια απόσταση - θα ερχόταν ξαφνικά τόσο κοντά (σαν 20 μίλια απόσταση); Μόνο το Αιγαίο μπορεί να φέρνει κοντά ή να σπρώχνει μακριά τα νησιά του, ανάλογα με τις φωτοσκιάσεις και την διαύγειας της μέρας.

Του Διαμαντή Μπασαντή   Η Άνδρος ταξιδεύει με το Εν Άνδρω στον κόσμο... Το ρολόι έδειχνε 11:37 ώρα Ελλάδος - 30 Απριλίου 2020 - όταν χτύπησε το τηλέφωνο του «Εν Άνδρω» κι ένα παράξενο νούμερο έκανε την εμφάνιση του 00346595…. με την ένδειξη Ισπανία. Το σηκώσαμε περίεργοι και μια ευγενική νεανική φωνή ρώτησε αγγλικά - με σχεδόν ελληνική προφορά - αν μιλάμε... αγγλικά! Ξαφνιασμένοι απαντήσαμε: βεβαίως! Και ρωτήσαμε ποια είναι και από πού τηλεφωνεί. Η απάντηση: από την Μαδρίτη! Είχαν δει το δημοσίευμα μας που αναφερόταν στις πωλήσεις ξενοδοχείων στην Άνδρο και ρωτούσε πληροφορίες για το Andros Holiday!!!

Του Διαμαντή Μπασαντή Μια διαδρομή στις ανοιξιάτικες μνήμες ενός εντελώς διαφορετικού και ιδιότυπα σκληρού μήνα: του Απρίλη του 2020. Μια διαδρομή σε δοξαστικές στιγμές της Άνδρου. Πρώτη στάση και πρώτη φωτογραφία ο φάρος της Άνδρου στο δειλινό: όπως ίσως δεν τον έχετε ξαναδεί. Τόσο όμορφος. Τόσο γαλήνιος. Τόσο ονειρικός. Την ίδια στιγμή ζούμε στα όρια μιας καμπύλης που ισοπεδώνεται, Κι αυτό δίνει ελπίδα. Δίνει ανάσα στον αποκλεισμό. Ανάσα σε μια ιδιότυπη παγκόσμια πολιορκία που μας έχει κλείσει στα σπίτια μας με στόχο να "σπάσουμε τις αλυσίδες" που μας περιτριγύρισαν ξαφνικά. Και οι αλυσίδες είναι γύρω μας, αλλά είναι και μέσα μας. Είθε να σπάσουμε τις γύρω μας, αλλά και τις μέσα μας...

Του Διαμαντή Μπασαντή Ζούμε για πρώτη φορά ένα Πάσχα αποκλεισμού, ένα Πάσχα που οι άνθρωποι είναι πολιορκημένοι στα ίδια τους τα σπίτια, στον ίδιο τους τον τόπο. Πολιορκημένοι από μια πανδημία που άπλωσε από την μια μέχρι την άλλη άκρη του κόσμου. Ανεβαίνουμε έναν Γολγοθά. Συνάμα ανεβαίνουμε μια δοκιμασία από την οποία όταν ολοκληρωθεί και έχουμε αντέξει θα βγούμε ίσως λίγο πιο σοφοί. Γιατί θα έχουμε καταλάβει καλύτερα τα μικρά και καθημερινά που μας χαρίζονται και συχνά παραγνωρίζουμε. Και ίσως έχουμε κατανοήσει πως την ελευθερία πρέπει να την αναζητήσουμε μέσα μας πριν την ψάξουμε γύρω μας. Με αυτές τις σκέψεις ανηφορίσαμε - Πάσχα του 2020 - στο Πάνω Κάστρο για ν' αγναντέψουμε την φύση και την ιστορία της Άνδρου, αλλά και το πασχαλινό πέλαγος με τα μαγικά νησιά του ελληνικού αρχιπελάγους...