Του ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΜΠΑΣΑΝΤΗ Φρουσαίοι: πεζοπορικό μονοπάτι 14. Μια διαδρομή γύρω στα 5 χιλιόμετρα. Μια διαδρομή για πεζοπόρους φυσιολάτρες και ρομαντικούς ενός χαμένου προ παρελθόντος. Έτσι παρουσιάζεται στους οδηγούς. Αλλά αν το διατρέξεις διαπιστώνεις πως είναι και μια διαδρομή για στοχαστικούς πεζοπόρους και περιπατητές της ιστορίας των ανθρώπων. Μιας ιστορίας που πήρε κι άφησε πολλές μορφές και σχήματα στη διάρκεια των αιώνων και των εποχών. Καθένας ανακαλύπτει κάποιο κομμάτι αυτής της ιστορίας. Εξαρτάται από το τι αναζητά, αλλά και το τι φορτίο γνώσεων και εμπειριών έχει. Εξαρτάται από το τι θέλει και το τι ψάχνει να βρει καθένας που το περπατά... 

Του Διαμαντή Μπασαντή   Ο καιρός ψεύτικός! Ολόλαμπρη άνοιξη μέσ' το χειμώνα! Ή, δεν είναι χειμώνας; Το ημερολόγιο γράφει 8 Δεκεμβρίου 2020. Η μέρα λαμπερή. Λες κι έφτασε ο Μάιος, Κι ακολουθεί το καλοκαίρι. Αδύνατον να κάτσεις μέσα. Αδύνατον να συγκεντρωθείς στα γραπτά και στα διαβάσματα. Η μέρα σε καλεί να ταξιδέψεις. Η μνήμη σε γυρνά σε μέρες αλλοτινές. Σε ταξίδια μακρινά. Με τα χρόνια μικραίνουμε τις αποστάσεις, αλλά η διάθεση πάντα ίδια. Πήρα τον Γιάννη Τριδήμα και τον προκάλεσα: "τι λες καθηγητή πάμε για ένα οδοιπορικό στην Βόρεια Άνδρο;" 

Του Διαμαντή Μπασαντή   Η θέα του Στενού από την θέση της πέμπτης ανεμογεννήτριας. Εντυπωσιακή. Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να την δούμε χωρίς τον διανοιχθέντα δρόμο. Πόσοι θα έκαναν 2,5 ώρες πεζοπορία (κάθοδο-άνοδο) μέσα στη μεγάλη και βαθιά χαράδρα σε αδιάνοικτα κακοτράχαλα μονοπάτια και ιδιωτικά κτήματα από τη Ράχη μέχρι το Φραγκάκι;

Του Διαμαντή Μπασαντή Ο ιστορικός μελετητής της Λατινικής περιόδου της Άνδρου και ιστορικός του χωριού αναφοράς του Νίκος Βασιλόπουλος στο βιβλίο του Λανινοκρατία  γράφει πως το χωριό των Στενιών στη διάρκεια της μακράς διαδρομής οριζόταν γεωγραφικά από την Αγία Τριάδα μέχρι τον Άγιο Ιωάννη τον Σχίνο. Στις δύο φωτογραφίες με τις οποίες ξεκινάμε το σημερινό οδοιπορικό στην "άγνωστη" Άνδρο αποτυπώσαμε αυτά τα δύο όρια των Στενιών που τις καθόρισαν στην διάρκεια των χρόνων. Η πρώτη φωτογραφία βγήκε σε μια στιγμή που ο ήλιος, ο οποίος έδυε φώτιζε μόνο το εκκλησάκι και τον παρακείμενο τάφο του Λεωνίδα Εμπειρίκου. Η δεύτερη αφού είχα ήδη ξεκινήσει το οδοιπορικό βαθιά στην κοιλάδα του ποταμού Άχλα και ο Άι Γιάννη ο Σχίνος φάνταζε πάνω μου ως ένα μικρό όραμα...

Του ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΜΠΑΣΑΝΤΗ Πέρα από το τζάμι της μπαλκονόπορτας μια κοκκινοκίτρινη ανατολή μακριά από τη σκοτεινή ακόμα Άνδρο. Τα έντονα βαθειά χρώματα του μαγικου Αιγαίου. Αναλογίζομαι «φίλους παλιούς και φευγάτους», «δρόμους παλιούς μισοξεχασμένους», «ταξίδια μακρινά που αχνοφεγγίζουν στη μνήμη», «τα παιδιά μας που πέταξαν σαν τα πουλιά»… Περίκλειστες μέρες. Μέρες αναμονής. Μέρες που κρύβουν όμως και μια προσδοκία.

     Τις ατέλειωτες μέρες και ώρες της καραντίνας, που όλοι προσπαθούμε να απασχολήσουμε  τον χρόνο και το μυαλό μας  δημιουργικά, η σκέψη  και η φαντασία μου πετάνε  στο Γαύριο και προσγειώνονται στον Πάνω Φελλό ….

Οι τρεις νέες ανεμογεννήτριες από το μονοπάτι της Λειβάδιζας: "παρά τις καταστροφολογίες από διάφορες Κασσάνδρες, η Άνδρος δίνει ένα χέρι στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής» (Γιάννης Τριδύμας).

Του ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΜΠΑΣΑΝΤΗ Ποντοπόρες και ακτοπλοϊκές συναντήσεις στον Κάβο Ντόρο... Παρασκευή 20/11 αργά το απόγευμα. Ταξιδεύω εκτάκτως για Ραφήνα. Ο καιρός έχει αρχίσει να πέφτει μετά το μίνι-απαγορευτικό της Πέμπτης. Ο Κάβο-Ντόρος ακόμα με 7-8 μποφόρ. Διαβάζω τις ειδήσεις: "τον Τραμπ θα τον βγάλουν οι πεζοναύτες από τον Λευκό Οίκο" λέει χαριτολογώντας ο Ομπάμα, η πανδημία και οι εξάρσεις της στην Ελλάδα... Ξαφνικά το επίμονο κουδούνισμα του τηλεφώνου σε βγάζει από το νυσταλέο διάβασμα των ειδήσεων. Είναι ο Πέτρος, ο λογιστής: "πήγαινε γρήγορα στη γέφυρα του πλοίου. Περνά μπροστά μας το Agapi S των Στεφάνου. Μόνο εσύ μπορείς να το κάνεις θέμα!"

ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ Δύο στιγμές στην Άνδρο στην εποχή της δεύτερης καραντίνας και του δεύτερου κύματος της πανδημίας. Πρωινό ξημέρωμα στο Αιγαίο και μεσημεριανή διαδρομή στη Χώρα. Για όσους είστε εδώ. Και για όσους δεν είστε εδώ... Μέσα σε ένα μυστηριακό φως στις αποχρώσεις του μωβ και του χρυσοκίτρινού ξεκινά η μέρα στην Άνδρο και στο κεντρικό Αιγαίο. Για μια ακόμα φορά αχνοφέγγουν οι σκούροι όγκοι της Σάμου και της Ικαρίας στον ορίζοντα της Άνδρου. Για μια ακόμα φορά δεν χορταίνεις αυτό το μαγικό ξημέρωμα του προχωρημένου φθινοπώρου στον ορίζοντα της ζωής σου. Με ρωτά πολλές φορές ο Δημήτρης: "πως μένεις στην Άνδρο αυτή την εποχή;" Κι απαντώ: "γι' αυτό το ξημέρωμα που με ταξιδεύει μέχρι εκεί που δεν έφτασα ποτέ μέχρι σήμερα!"